Γυναίκες στην πορφύρα

Η περίοδος της Εικονομαχίας από την οπτική γωνία τριών Βυζαντινών αυτοκράτειρων, της Ειρήνης (780-802 μ.Χ.), της Ευφροσύνης (824-829 μ.Χ.) και της Θεοδώρας (842-856 μ.Χ.), ζωντανεύει από την πένα της έγκριτης καθηγήτριας του King’s College, Τζούντιθ Χέριν. Συνδέεται η λατρεία των εικόνων με το φύλο, είναι το κεντρικό ερώτημα της Βρετανής βυζαντινολόγου, που υποστηρίζει πως η αποκατάσταση των εικόνων οφείλεται στις συνδυασμένες προσπάθειες πολλών ευλαβών, καθημερινών γυναικών και μιας ελίτ ισχυρών και με εξουσία στα χέρια τους γυναικών.

Τρεις γυναίκες που πρωταγωνιστούν σε μιαν απ’ τις πιο ζωντανές και κρίσιμες περιόδους της Βυζαντινής Ιστορίας, ένα μωσαϊκό που το συνθέτουν η δίψα για εξουσία, οι έρωτες, οι ραδιουργίες, οι γάμοι συμφέροντος και οι θεολογικές έριδες. Είναι ο Η΄ αιώνας, η εποχή της Εικονομαχίας, όταν στη Δύση κυβερνά ο Καρλομάγνος και στην Ανατολή ο Χαρούν Αλ-Ρασίντ.

Η καθεμιά τους φόρεσε την πορφύρα, το σύμβολο της αυτοκρατορικής εξουσίας, με τον τρόπο της. Η Ειρήνη έβαλε να τυφλώσουν τον γιο της για να εξασφαλίσει την εξουσία. Η εγγονή της Ευφροσύνη επέστρεψε απ’ την εξορία για να νομιμοποιήσει τον εικονομάχο καταχραστή του θρόνου. Η νύφη της Θεοδώρα ήταν αυτή που κατάφερε να αποκαταστήσει τις εικόνες.