«Υπάρχει ελευθερία στη χώρα», είπε ο μικρός βασιλιάς, «κι εσύ δεν είσαι σκλάβος κανενός».
«Στον πόλεμο», αποκρίθηκε ο υφαντής, «ο δυνατός παίρνει σκλάβο τον αδύνατο, μα στην ειρήνη ο πλούσιος κάνει σκλάβους του τους φτωχούς. Εμείς οι φτωχοί πρέπει όλη μέρα να δουλεύουμε για να ζήσουμε, κι εκείνοι οι πλούσιοι σωριάζουν το χρυσάφι στα χρηματοκιβώτιά τους. Τα παιδιά μας μαραίνονται πριν την ώρα τους, και τα πρόσωπα αυτών που αγαπάμε, γίνονται σκληρά κι άσχημα. Εμείς πατάμε τα σταφύλια, κι άλλοι πίνουν το κρασί μας, σπέρνουμε το σιτάρι μα τα πιθάρια μας είναι άδεια. Έχουμε αλυσίδες, αν και δε φαίνονται…Είμαστε όλοι σκλάβοι αν κι οι άνθρωποι μας λένε ελεύθερους».
Oscar Wilde, Ο κήπος με τις ροδιές (εκδόσεις Στοχαστής)