Άνοδος και πτώση των ελίτ

Ο Βιλφρέντο Παρέτο έχει τύχει πολλαπλών αναγνώσεων και αποτιμήσεων. Το βέβαιο είναι ότι με τις εργώδεις θεωρητικές παρεμβάσεις του και τα συγγράμματά του θέλησε να διαφυλάξει και να διευρύνει την ελευθερία της πατρίδας του. Κοντολογίς, το σύνολο του έργου του μπορεί να ιδωθεί σαν μια προειδοποίηση, σαν ένα σήμα κινδύνου, για όσες εύκολες ή ευχάριστες πολιτικές και ιδεολογίες ωθούν ένα κοινωνικό σύστημα σε παρακμή κι έναν λαό στην ανελευθερία ή στη δουλεία.
Γιώργος Μερτίκας

Η συμπόνια για τους φτωχούς και τους καταφρονεμένους όταν ζεις μέσα στην πολυτέλεια ευφραίνει τις αισθήσεις. Πολλοί γαιοκτήμονες δηλώνουν σοσιαλιστές, κι έτσι τρέφονται από δυο παχνιά την ίδια στιγμή. Το σοσιαλιστικό μέλλον είναι τόσο μακρινό, και ποιος μπορεί να προβλέψει πότε θα έλθει! Εν τω μεταξύ είναι ευχάριστο να απολαμβάνει κανείς τα πλούτη του και να συζητά περί ισότητας, να επιζητεί γνωριμίες, δημόσια αξιώματα, ενίοτε να βρίσκει καλές ευκαιρίες για να κερδοσκοπήσει δίνοντας γι’ αντάλλαγμα λόγια και μελλοντικές υποσχέσεις. Υπάρχει πάντοτε βέβαιο κέρδος όταν σε μία συναλλαγή λαμβάνεις ένα υλικό περιουσιακό στοιχείο και δίνεις μία συναλλαγματική για μια τόσο αβέβαιη και μακρινή ημερομηνία λήξης. 

Περιεχόμενα
Εισαγωγικό σημείωμα
ΑΝΟΔΟΣ ΚΑΙ ΠΤΩΣΗ ΤΩΝ ΕΛΙΤ
Μια εφαρμογή των κοινωνιολογικών θεωριών
Η ανοδική περίοδος της θρησκευτικής κρίσης
Η παρακμή της παλαιάς ελίτ
Η άνοδος της νέας ελίτ
Το υποκειμενικό φαινόμενο
ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Ι. Γενικεύσεις
II. Η κατάρρευση της κεντρικής κυριαρχίας
III. Ο πλουτοκρατικός κύκλος
IV. Τα αισθήματα
V. Παράρτημα