Η περίπτωση Βάγκνερ – Νίτσε εναντίον Βάγκνερ – Οι διθύραμβοι του Διονύσου

Χάρισα στον εαυτό μου μια μικρή ανάπαυση. Δεν είναι μόνο καθαρή κακία το ότι επαινώ τον Μπιζέ σ’ αυτό το δοκίμιο σε βάρος του Βάγκνερ. Ανάμεσα σε πολλά αστεία, παρουσιάζω ένα θέμα που δεν είναι αστείο. Το να γυρίσω την πλάτη μου στον Βάγκνερ ήταν για μένα πεπρωμένο· το να μ’ αρέσει κάτι μετά αυτόν, νίκη. Κανένας ίσως δεν παραμεγάλωσε τόσο επικίνδυνα με τη βαγκνερίτιδα· κανένας δεν αμύνθηκε πιο σκληρά εναντίον της, κανένας δεν χάρηκε τόσο πολύ που την ξεφορτώθηκε. Μεγάλη ιστορία! -θέλετε δυο λόγια γι’ αυτήν;- Αν ήμουν μοραλιστής, ποιος ξέρει πώς θα την ονόμαζα! Ίσως αυτοϋπερνίκηση. – Αλλά ο φιλόσοφος δεν αγαπάει τους μοραλιστές… δεν αγαπάει ούτε τις όμορφες λέξεις…
Τι ζητάει από τον εαυτό του ένας φιλόσοφος κατά πρώτο και τελευταίο λόγο; Να ξεπεράσει την εποχή του μέσα του, να γίνει “άχρονος”. Επομένως, με ποιο πράγμα έχει να παλέψει σκληρότερα; Μ’ οτιδήποτε τον κάνει να είναι παιδί της εποχής του. Πολύ καλά! Είμαι, τόσο όσο και ο Βάγκνερ, παιδί αυτής της εποχής, δηλαδή ένας παρακμιακός: μόνο που εγώ το κατάλαβα, μόνο που εγώ αντιστάθηκα σ’ αυτό. Ο φιλόσοφος μέσα μου αντιστάθηκε. […] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)
Περιεχόμενα
Σημείωμα για την έκδοση
Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΒΑΓΚΝΕΡ
Πρόλογος
Η περίπτωση Βάγκνερ
Πρώτο υστερόγραφο
Δεύτερο υστερόγραφο
Επίλογος
ΝΙΤΣΕ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΒΑΓΚΝΕΡ
Πρόλογος
Πού θαυμάζω εγώ
Πού έχω αντιρρήσεις
Ιντερμέτζο
Ο Βάγκνερ ως κίνδυνος
Μια μουσική δίχως μέλλον
Εμείς οι αντίποδες
Πού ανήκει ο Βάγκνερ
Ο Βάγκνερ ως απόστολος της αγνότητας / παρθενίας
Πώς ξέκοψα από τον Βάγκνερ
Ο ψυχολόγος παίρνει τον λόγο
Επίλογος
ΟΙ ΔΙΘΥΡΑΜΒΟΙ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ
Μόνο τρελός! Μόνο ποιητής!
Ανάμεσα στις θυγατέρες τις ερήμου
Τελευταία θέληση
Ανάμεσα στ’ αρπακτικά πουλιά
Το σημάδι της φωτιάς
Ο ήλιος δύει
Θρήνος της Αριάδνης
Φήμη και αιωνιότητα
Για τη φτώχεια του πλουσιότερου
Σημειώσεις