Το ημερολόγιο του διαβόλου – Ο Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ και τα κλεμμένα μυστικά του Γ’ Ράιχ
«Στο Γ’ Ράιχ ένας “ιδεολόγος” μπορούσε να δει τις φιλοσοφίες του να γίνονται πράξη, και οι ιδέες του Ρόζενμπεργκ είχαν μοιραίες συνέπειες για πολλά εκατομμύρια ανθρώπους».
Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας είναι μια συγκλονιστική αφήγηση αληθινών γεγονότων της παγκόσμιας ιστορίας, που διαβάζεται σαν ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα.
Αφετηρία και βασική πηγή της διήγησης το ημερολόγιο του Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ, ενός από τα πιο υψηλόβαθμα στελέχη του Γ’ Ράιχ. Στενός συνεργάτης και κορυφαίος σύμβουλος του Αδόλφου Χίτλερ, «φιλόσοφος» και κύριος ιδεολογικός καθοδηγητής του εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος, ενορχηστρωτής της λεηλασίας των σπουδαιότερων έργων τέχνης από την ευρωπαϊκή ήπειρο, αλλά κυρίως εμπνευστής και πρωτεργάτης της «τελικής λύσης» του εβραϊκού ζητήματος, που οδήγησε στον θάνατο εκατομμύρια ανθρώπους κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Το ημερολόγιο ανακαλύφθηκε στο τέλος του πολέμου σε ένα βαυαρικό κάστρο, αλλά εξαφανίστηκε μυστηριωδώς μετά τη Δίκη της Νυρεμβέργης, όπου ο Ρόζενμπεργκ καταδικάστηκε και εκτελέστηκε για εγκλήματα πολέμου. Παρέμεινε κρυμμένο για σχεδόν τρία τέταρτα του αιώνα, μέχρι που, μετά από μια σχεδόν «κινηματογραφική» δεκαετή αναζήτηση, έφτασε πρόσφατα στα χέρια του πρώην ειδικού πράκτορα του FBI, Ρόμπερτ Ουίτμαν. Δηλητηριώδες, κυνικό και εξαιρετικά αποκαλυπτικό, το “Ημερολόγιο του Διαβόλου” φωτίζει μεγάλης σημασίας ιστορικά γεγονότα από το 1936 έως το 1944: την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, τις διεργασίες ενίσχυσης του εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος, τη διάβρωση της γερμανικής κοινωνίας, τις εσωτερικές συναντήσεις του Χίτλερ με τους στενούς του συνεργάτες, τις εντάσεις στα ανώτατα κλιμάκια, την εισβολή στην ΕΣΣΔ, την κλοπή έργων τέχνης και βιβλίων από την Ευρώπη, το Ολοκαύτωμα.
Ένα εξαιρετικό ιστορικό αφήγημα, που μας βοηθά να κατανοήσουμε λίγο περισσότερο τα πώς και τα γιατί μιας από τις μεγαλύτερες θηριωδίες του 20ού αιώνα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Περιεχόμενα
Πρόλογος: Η κρύπτη
ΑΠΟΛΕΣΘΕΝΤΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ: 1949-2013
1. Ο σταυροφόρος
2. «Χάθηκαν όλα»
3. «Κοιτάζοντας βαθιά μέσα στον νου μιας σκοτεινής ψυχής»
ΖΩΕΣ ΣΤΟ ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ: 1918-1939
4. «Θετά παιδιά της μοίρας»
5. «Η πιο μισητή εφημερίδα στη χώρα!»
6. Η νύχτα πέφτει
7. «Το μονοπάτι του Ρόζενμπεργκ»
8. Το ημερολόγιο
9. «Έξυπνες κινήσεις και ευτυχείς συγκυρίες»
10. «Οι καιροί δεν έχουν ωριμάσει ακόμα για μένα»
11. Εξορία στην Τοσκάνη
12. «Κέρδισα την καρδιά του παλιού κόμματος»
13. Η απόδραση
ΕΝ ΚΑΙΡΩ ΠΟΛΕΜΟΥ: 1939-1946
14. «Το φορτίο όσων έμελλε να συμβούν»
15. Φτιάχνοντας μια νέα ζωή
16. Κλέφτες στο Παρίσι
17. «Ρόζενμπεργκ, ήρθε η μεγάλη σου στιγμή»
18. «Ειδικές αποστολές»
19. «Το δικό μας τραγικό ξεχωριστό πεπρωμένο»
20. Οι Ναζί της διπλανής πόρτας
21. Το υπουργείο του χάους
22. «Ένα ερείπιο»
23. «Πιστός σ’ αυτόν ως το τέλος»
Επίλογος
Ευχαριστίες
Σημειώσεις
Βιβλιογραφία
Παράρτημα Α: Χρονολογία του Γ’ Ράιχ
Παράρτημα Β: Οι Πρωταγωνιστές
Το ιερό και το βέβηλο
Το υποσυνείδητο προμηθεύει ασταμάτητα το σύγχρονο άνθρωπο με αμέτρητα σύμβολα, και κάθε σύμβολο έχει να μεταφέρει ένα συγκεκριμένο μήνυμα, να φέρει εις πέρας μια συγκεκριμένη αποστολή, η οποία σκοπεύει στο να προστατεύσει ή να επαναφέρει την ψυχική του ισορροπία. Το σύμβολο δεν καθιστά μόνο τον κόσμο «ανοικτό», αλλά εγγυάται στον άνθρωπο και την πρόσβασή του στο σύμπαν. Τα σύμβολα ξυπνούν το προσωπικό βίωμα και το μετατρέπουν σε πνευματική πράξη, σε μια μεταφυσική αντίληψη του κόσμου. Μπροστά από ένα οποιοδήποτε φανερό σύμβολο του κοσμικού χώρου και της κοσμολογικής ζωής, ένας άνθρωπος βρίσκει την πρόσβαση στην ύψιστη πνευματικότητα, επειδή, κατανοώντας το σύμβολο, είναι σε θέση να ζήσει παγκόσμια. Η θρησκευτική θεώρηση του κόσμου και η ιδεολογία της επιτρέπουν στον άνθρωπο να αξιολογήσει όλο αυτό το προσωπικό του βίωμα και να το «ανοίξει» προς το παγκόσμιο. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)
Περιεχόμενα
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
1. Ο ΙΕΡΟΣ ΧΩΡΟΣ ΚΑΙ Η ΙΕΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
2. Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΥΘΟΙ
3. ΙΕΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΚΑΙ ΚΟΣΜΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ
4. ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΥΠΑΡΞΗ ΚΑΙ ΚΑΘΑΓΙΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
5. ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ
ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΙΚΟ ΛΗΜΜΑ
ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΩΝ ΟΡΩΝ
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΟΝΟΜΑΤΩΝ
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΕΝΝΟΙΩΝ ΚΑΙ ΘΕΜΑΤΩΝ
Το ιερό Κοράνι
Το Κοράνι είναι το αρχαιότερο και, μέχρι σήμερα, το τελειότερο έργο της κλασικής αραβικής πεζογραφίας. Για τους μουσουλμάνους είναι ο αλάθητος λόγος του Θεού, ένα αντίγραφο του Βιβλίου του Θεού, το οποίο υπάρχει στον ουρανό και αποκαλύφθηκε στον Προφήτη Μωάμεθ από το Πνεύμα του Θεού, τον αρχάγγελο, δηλαδή, Γαβριήλ.
Οι αποκαλύψεις του Κορανίου αρχικά απλώς εντυπώνονταν στη μνήμη εκείνων στους οποίους τα αφηγείτο ο Μωάμεθ, ενώ κάποια εδάφια γράφονταν πάνω σε φύλλα φοινικιάς, σε πέτρες και κάθε άλλο υλικό που μπορούσε να χρησιμοποιηθεί· τα υλικά αυτά έμπαιναν σε ένα ειδικό καλάθι, τη φύλαξη του οποίου είχε αναλάβει μία από τις συζύγους του Προφήτη, η Χάφζα.
Μόνο μετά τον θάνατο του Προφήτη ανέλαβε ο Αμπού Μπεκρ, ο πρώτος χαλίφης (διάδοχος του Μωάμεθ), την τακτοποίηση και τη συρραφή των αποκαλύψεων. Η συγκέντρωση των αποσπασμάτων ολοκληρώθηκε την εποχή του δεύτερου χαλίφη, του Ομάρ, και ο τόμος που συνετέθη, αντιγράφτηκε και πλήθος αντιγράφων κυκλοφόρησε στον μουσουλμανικό κόσμο.
Παρεισέφρησαν όμως τόσα λάθη και έγιναν τόσες παρεμβολές, οι οποίες δημιουργούσαν αντιφάσεις, ώστε ο Οθμάν ή Οσμάν, ο τρίτος χαλίφης, επί βασιλείας του (644-656) συγκέντρωσε όλα τα αντίγραφα αυτά και, αφού ο ίδιος αποφάσισε ποιο είναι το πραγματικό Κοράνι, διέταξε να καούν τα υπόλοιπα. Μέχρι σήμερα, η έκδοση αυτή παραμένει ο επίσημος λόγος του Θεού.
Το κάλεσμα του Κθούλου και Δαγών
Το διήγημα Το Κάλεσμα του Κθούλου (The Call of Cthulhu, 1926) είναι ίσως το πιο δημοφιλές και πολυδιαβασμένο έργο του Χάουαρντ Φίλιπς Λάβκραφτ. Θεωρείται ένα από τα πιο σημαντικά του, αφ’ ενός επειδή οριοθετεί την ώριμη περίοδό του τόσο από άποψη θεματολογίας όσο και ύφους και αφ’ ετέρου επειδή σ’ αυτό αρχίζει να αναπτύσσει το γενικό φιλοσοφικό υπόβαθρο του λογοτεχνικού του σύμπαντος.
Στην πραγματικότητα, πρόκειται για επαναδιαπραγμάτευση ενός παλαιοτέρου διηγήματός του με τίτλο Δαγών (Dagon, 1917), που παρατίθεται αμέσως μετά τον Κθούλου στο ανά χείρας τεύχος.
Το μέλλον των παιδιών μας
Σκέφτηκες ποτέ το που βαδίζουμε ως κοινωνία; Ποιο αύριο ξημερώνει για τους απογόνους μας; Τι μέλλον θα παραδώσουμε στις επόμενες γενεές; Ποια τύχη θα έχουν τα παιδιά μας στην ίδια τους τη γη; Ο συγγραφέας αφουγκράζεται τα προβλήματα της κοινωνίας και τα μεταφέρει σε ένα βιβλίο που σκοπό έχει να σε προβληματίσει και να σε αφυπνίσει πριν να είναι αργά. Στη θέση του μικρού Σάββα μπορείς να τοποθετήσεις το δικό σου παιδί. Θες να έχουν την ίδια τύχη; Το μέλλον των παιδιών μας ας το αποφασίσουμε εμείς!
Το Μονοπάτι μας – Νέες πολιτικές θέσεις για μια νέα εποχή
Η έκδοση του προγράμματος του εθνικοσοσιαλιστικού κινήματος της Σουηδίας με τίτλο «Το Μονοπάτι μας – Νέες Πολιτικές Θέσεις για μια Νέα Εποχή».
Το πρόγραμμα αυτό ξεφεύγει από την νοσταλγία του παρελθόντος, όπως μαρτυρά άλλωστε και ο τίτλος του, και προχωρά στον 21ο αιώνα με γνώμονα την σύγχρονη εποχή και τα προβλήματά της.
Το συντεχνιακόν σύστημα εις την Ιταλίαν
«Νέαι θεωρίαι κοινωνικής οργανώσεως ενεπνεύσθησαν και εισέτι εμπνέονται από Εθνικάς αρχάς και συνδέονται με την δράσιν των εθνικιστικών κινήσεων, εκπροσωπούμεναι υπό διαφόρων εις εκάστην χώραν: ως των Vaugeois και Μaurras εν Γαλλία, των Corradini και Rocco εν Ιταλία. ούτοι διεκήρυξαν την ανάγκην της προωθήσεως της αλληλεγγύης μεταξύ όλων των τάξεων, δια την επίτευξιν μιας μεγαλυτέρας ευημερίας της ολότητος, εν τω οικονομικώ και πολιτικώ ανταγωνισμώ μεταξύ των Εθνών.»
«Ο λαός προ του φασιστικού καθεστώτος ήτο τυπικώς προσδιωρισμένος ως ενιαία βάσις του Κράτους, ενώ εν τη πραγματηκότητι διαιρείτο δια των κομμάτων, εις πολλάς πολιτικάς ενότητας όχι μόνον μη συμφωνούσας μεταξύ των, αλλά πολλάκις ασυμβιβάστως αντιθέτους. Ως εκ τούτου η θέλησις του Κράτους, κηρρυσσομένη και εξυμνουμένη ως έκφρασις της λαϊκής θελήσεως – και τούτο υπό τας καλυτέρας των περιπτώσεων – οπόταν δηλαδή δεν απετέλει την βιαίαν μιας ολιγαρχικής θελήσεως – ήτο το αποτέλεσμα μιας διακυβεύσεως, η οποία εξέθετε εις κίνδυνον το Κράτος, ήτο η αντανάκλασις ενός Κράτους γενικής παραλύσεως, κράτους εν παρακμή.»
Το τέλος του πετρελαίου και η αρχή της νέας αμερικανικής γεωστρατηγικής
Το αμερικανικό στρατοβιομηχανικό σύμπλεγμα έχει ξεκινήσει μια επανάσταση «καθαρών» ενεργειακών τεχνολογιών, επιδιώκοντας να επιτύχει ένα άλμα πολεμικών ικανοτήτων και να δημιουργήσει έναν μηχανισμό προβολής ισχύος, ικανό να επαναδιεκδικήσει την αμερικανική ηγεμονία στον πλανήτη. Ένα νέο εκστρατευτικό μοντέλο και μια νέα πολεμική μεθοδολογία γεννιούνται, βασισμένα στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Ταυτοχρόνως, η σύνθετη αυτή ενεργειακή επανάσταση στοχεύει στο να ενισχύσει την αμερικανική «ήπια ισχύ», αντιστρέφοντας τη «δαιμονική» εικόνα των Ηνωμένων Πολιτειών που είχε δημιουργηθεί στα χρόνια της προεδρίας Μπους, να υπονομεύσει τη διαδικασία ευρωρωσικής προσέγγισης, αποτρέποντας την ενεργειακή σύζευξη Δυτικής Ευρώπης και Ρωσίας και να απεγκλωβίσει την αμερικανική γεωστρατηγική από το «κελί» της Μέσης Ανατολής.
Η θρησκειοποίηση των ανησυχιών για την κλιματική αλλαγή στις χώρες της Δύσης συνδυάζεται με αυτή την ενεργειακή επανάσταση και επιτρέπει στις ΗΠΑ να αφήσουν πίσω το «σκοτεινό» τους παρελθόν, να εμφανιστούν σαν ο σωτήρας του πλανήτη και να οδηγήσουν το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα, που μαστίζεται σήμερα από την πλέον σοβαρή κρίση του, σε μια «επίθεση στον ουρανό», δημιουργώντας έναν νέο οικονομικό χώρο.
Η αμερικανική αυτοκρατορία αντεπιτίθεται, θέλοντας αυτή τη φορά να μας κάνει να «αγαπήσουμε τον Μεγάλο Αδελφό»…
Το τραγούδι του Θεού
Το κλασσικό ιερό κείμενο του Ινδουισμού Μπάγκαβαντ Γκίτα σε νέα μετάφραση και σχόλια
Ύψιστε… «Τι είναι ο ανώτερος εαυτός; Τι είναι κάρμα; Τι είναι η υλική φύση, και τι η θεϊκή; Και πώς την ώρα του θανάτου Σε γνωρίζουν αυτοί που έχουν πειθαρχήσει τον εαυτό τους;» Και ο Κρίσνα αποκρίθηκε… «Ο ανώτερος εαυτός είναι η εσωτερική φύση του ατόμου. Κάρμα, η δημιουργική δύναμη της δράσης που φέρνει τα όντα στην ύπαρξη. Η υλική φύση, είναι η μεταβλητή κατάσταση της ύπαρξης. Η θεϊκή είναι ο ανώτερος εαυτός. Και, την ώρα του θανάτου, εκείνος που με θυμάται αφήνοντας το σώμα του, πηγαίνει στη δική Μου κατάσταση ύπαρξης. Γι’ αυτό δεν υπάρχει καμία αμφιβολία».
Γραμμένο περί τον 5ο αιώνα π.Χ. η Μπάγκαβαντ Γκίτα (το Τραγούδι του Θεού) αποτελεί μέρος του επικού ποιήματος Μάχαμπαράτα που μέχρι σήμερα παραμένει ένας ζωντανός φάρος πνευματικής γνώσης όπως και αρωγός στα μεγάλα ζητήματα της ζωής, της εσωτερικής εργασίας και του θανάτου. Πάνω από όλα όμως, προσφέρει την μέθοδο για να πραγματώσει κάποιος το θεϊκό βίωμα ως καθημερινό τρόπο ύπαρξης, απελευθερώνοντας έτσι το άτομο στο μεγαλείο του ανώτερου Εαυτού.
Το τραγούδι του Ρολάντ
Ενώ ο Καρλομάγνος πολεμά με τους Φράγκους στην Ισπανία εναντίον των Σαρακηνών, ο Ρολάντ, ανιψιός και πρωτοπαλλήκαρό του, προσβάλλει βάναυσα και αναίτια έναν άλλο ήρωα, τον Γκανελόν. Αυτός, σε παραφορά οργής και μη μπορώντας να αντιμετωπίσει τίμια τον άτρωτο Ρολάντ, εξωθείται, παρά τη θέληση του, στην προδοσία. Έτσι, ο πόλεμος μεταξύ των δύο λαών εξελίσσεται σε μια πραγματική βεντέτα, που θα βυθίσει τους πάντες στον όλεθρο και το πένθος: η τελική νίκη των χριστιανών θα είναι πύρρειος, αφού, εκτός από τον Ρολάντ, θα χάσουν τα καλύτερα παλληκάρια τους, όπως άλλωστε και οι Σαρακηνοί, αλλά και ο Γκανελόν θα υποστεί εφιαλτική τιμωρία. Το παλαιό γαλλικό αυτό δημοτικό τραγούδι (καταγεγραμμένο περί το 1080 – λίγο πριν από την Α’ Σταυροφορία -, αλλά αναγόμενο σε ιστορικά γεγονότα του Η’ αι.) απετέλεσε πηγή έμπνευσης για πολλά σημαντικά μεσαιωνικά έργα τέχνης (υαλογραφήματα στον καθεδρικό ναό της Chartres, στη Γαλλία, παραστάσεις στο μωσαϊκό του καθεδρικού ναού του Otranto στην Ιταλία…), ο απόηχος του όμως έφτασε μέχρι την Αναγέννηση, με τον Μαινόμενο Ορλάνδο (Orlando Furioso) του Αριόστο.
Ένα σημαντικό έργο των απαρχών της γαλλικής αλλά και της καθόλου ευρωπαϊκής λογοτεχνίας, υποδειγματικά μεταφρασμένο και σχολιασμένο, που έρχεται να προστεθεί στο Τραγούδι των Νιμπελούνγκεν και τον Βάλτερ τον Χεροδύναμο, που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις μας στη σειρά “Έπη των ευρωπαϊκών λαών”.