Κράτος και έθνος

Έθνος είναι ένας λαός ο οποίος έχει έναν ποιοτικό διαφορισμό, ο οποίος έγκειται εις ορισμένους δεσμούς, οι οποίοι είναι: κοινή καταγωγή, κοινή γλώσσα, κοινή παράδοση, κοινή θρησκεία και ο οποίος λόγω της συμβιώσεώς του αυτής, έχει το αίσθημα μιας κοινής αποστολής…
…το έθνος δεν είναι μόνο το σύνολο των ζώντων τους οποίους συνδέουν δεσμοί, αλλά είναι το σύνολο των γενεών, παρελθουσών, παρουσών και μελλουσών… έτσι φτάνουμε εις την βαθυτέραν έννοια του έθνους, ότι είναι το σύνολον των γενεών…
…Είναι αναμφισβήτητον, ότι όσον περισσότερον εθνικοποιημένος είναι ο λαός, τόσον η δύναμις και η απόδοσις του Κράτους είναι μεγαλυτέρα…
…Το Έθνος αποτελεί κάτι το οποίον δύναται και πρέπει να καλλιεργείται από το Κράτος συνειδητώς, με όλα τα μέσα τα οποία διαθέτει… Το Σχολείον, ο Στρατός, η Νεολαία, πρέπει να εμπνέονται και να καθοδηγούνται από την έννοια του Έθνους. Μόνον η καλλιέργεια της ιδέας του Έθνους είναι εκείνη η οποία ημπορεί να αποτρέψει την νεολαίαν από του να πέσει εις τας ανατρεπτικάς θεωρίας… Φρονώ ότι το σχολείον, εις το σημείον αυτό πρέπει να παίξει τον πρώτον ρόλον. Και ιδιαιτέρως, βάσιν εις την ανάπτυξιν του εθνικού αισθήματος πρέπει να παράσχει η Ελληνική Ιστορία, η οποία πρέπει να διδάσκεται ως πρώτον και κύριον μάθημα και να διέπρται από μίαν καθαράν γνησίαν εθνικιστικήν γραμμήν…
…Η πρώτη αντίρρησις, η οποία προβάλλεται κατά της υπάξεως Διεθνούς Δικαίου είναι, ότι δια να υπάρχει ένα Διεθνές Δίκαιον, θα πρέπει να υπάρχει μία υπερπολιτεία, ένα ανώτερον κράτος αφωδιασμένον με τόση δύναμιν και εξουσίαν, ώστε να είναι εις θέσιν να επιβάλλει αναμφισβητήτως την θέλησίν του εις όλας τας επι μέρους πολιτείας, εις όλα τα επιμέρους κράτη…
…Δεν δυνάμεθα να ονομάσωμεν κανόνα Δικαίου και δεν δυνάμεθα να χαρακτηρίσωμεν κανόνας Διεθνούς Δικαίου, τους κανόνας οι οποίοιότε μεν επιβάλλονται, ότε δε δεν επιβάλλονται… Δεν δυνάμεθα να ονομάσωμεν κανόνα Δικαίου, έναν κανόνα του οποίου η εφαρμογή εξαρτάται από το συμφέρον και από την δύναμιν, διότι τότε θα έπρεπε να είπωμεν και να καταλήξωμεν εις το συμπέρασμα, ότι και εις την ζούγκλαν υπάρχει Δίκαιον, εφ όσον και εκεί ο εκάστοτε ισχυρότερος επιβάλλεται εις βάρος των ασθενεστέρων!…
…Κράτος εννοούμε ένα Οργανισμόν Κοινωνικόν διαβιούντα εν υψίστη ουσία και επιβάλλοντα τας θελήσεις του επί ενός κοινωνικού συνόλου. Αυτό το σύνολον των θελήσεων, αι οι οποία επιβάλλονται δια της δυνάμεως του εξαναγκασμού, καλούνται Δίκαια, η δε υψίστη πηγή της εξουσίας ονομάζεται Κράτος. Αυτό το Κράτος έχει την ιδιότητα της κυριαρχίας.