Benito Mussolini – Η αυτοβιογραφία μου
Μετάφραση: Ισίδωρος Γ. Επιμέλεια και πρόλογος: Κωνσταντίνος Τσοπάνης – Δρ Ιστορίας και Φιλοσοφίας των Θρησκειών
Δὲν ἔχω σκοπὸ νὰ ἐπεκταθῶ πάνω στὸ ὑλικὸ αὐτοῦ τοῦ βιβλίου, οὔτε νὰ τὸ ἑρμηνεύσω οὔτε νὰ προσθέσω κάτι σ’ αὐτό.
Πολλὰ ἀπὸ τὰ δράματα ποὺ περιέχει, ἐμένα ποὺ ἤμουν Πρέσβης τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν ἐκείνη τὴν ἐποχή, μοῦ ἦταν οἰκεῖα· ἕνα μεγάλο μέρος τῆς ἀξιοσημείωτης προσωπικότητος ποὺ ἀποκαλύπτεται ἐδῶ ἦταν γιὰ μένα ἕνα ἀνοιχτὸ βιβλίο πολὺ νωρίτερα, διότι ἤξερα πολὺ καλὰ τὸν ἄνδρα ποὺ τώρα, ἐπιτέλους, ἔγραψε χαρακτηριστικά, ἄμεσα καὶ ἁπλᾶ γιὰ ἐκεῖνον τὸν ὁποῖο τρέφω βαθύτατη συμπάθεια.
Εἶμαι ὑπεύθυνος γιὰ τὴν αὐτοβιογραφία του. Οἱ βιογραφίες τοῦ Μουσσολίνι ποὺ ἔχουν γραφτεῖ ἀπὸ ἄλλους ἔχουν κάποιο ἐνδιαφέρον. «Τίποτα ὅμως δὲν μπορεῖ νὰ ἀντικαταστήσει ἕνα βιβλίο ποὺ θὰ ἔχεις γράψει ὁ ἴδιος», τοῦ εἶπα. «Νὰ τὸ γράψω ὁ ἴδιος;» Ἔσκυψε πάνω ἀπ’ τὸ γραφεῖο του καὶ ἐπανέλαβε τὴ φράση μου μὲ ἔκπληξη.
Εἶναι ὁ πιὸ πολυάσχολος ἄνθρωπος τοῦ κόσμου. Φάνηκε σὰν νὰ πληγώθηκε, λὲς καὶ κάποιος φίλος του δὲν μποροῦσε νὰ τὸν καταλάβει. «Ναί», εἶπα καὶ τοῦ ἔδειξα μιὰ σειρὰ ἐπικεφαλίδων ποὺ εἶχα γράψει σὲ μερικὰ φύλλα χαρτιοῦ.
«Ἐντάξει», εἶπε στὰ Ἀγγλικά. «Θὰ τὸ κάνω.»
Αὐτὸς ἦταν ὁ Μουσσολίνι ποὺ ἤξερα. Νὰ ἀποφασίζει ἀμέσως καὶ ἀπόλυτα.
[…] «Τί διορθώσεις νὰ κάνω;» τὸν ρώτησα. «Ὅ,τι θέλεις», εἶπε. «Ξέρεις τὴν Ἰταλία, καταλαβαίνεις τὸν Φασισμό, μὲ βλέπεις ξεκάθαρα ὅπως καὶ ὁποιονδήποτε ἄλλον.»
Δὲν εἶχα ὅμως καὶ πολλὰ νὰ κάνω. Ἡ ἱστορία βγῆκε ὅπως τὴ βλέπετε ἐδῶ. Εἶναι ὅλη δική του καί – εὐτυχῶς γιὰ ὅλους ἐμᾶς – τοῦ μοιάζει πάρα πολύ! Εἴτε τὸν ἐγκρίνετε εἴτε ὄχι, ὅταν διαβάσετε αὐτὸ τὸ βιβλίο θὰ γνωρίσετε τὸν Μουσσολίνι ἢ τοὐλάχιστον, ἂν ἔχετε μιὰ θολὴ εἰκόνα, θὰ τὸν γνωρίσετε καλύτερα. Εἴτε σᾶς ἀρέσει αὐτὸ τὸ βιβλίο εἴτε ὄχι, δὲν ὑπάρχει οὔτε μιὰ ἀνειλικρινὴς παράγραφος μέσα σ’ αὐτό. Ἐγὼ πάντως δὲν βρῆκα καμμία.
RICHARD WASHBURN CHILD
C. Z. Codreanu Το εγχειρίδιο του Αρχηγού της φωλιάς
1. Οι Λεγεωνάριοι βουλευτές έγιναν βουλευτές χάριν του αγώνα, των ηθικών και των υλικών θυσιών όλων των Λεγεωνάριων της χώρας.
2. Το Περ Ντίεμ δεν ανήκει σε αυτούς. Ανήκει στη Λεγεώνα, παραχωρεί σε κάθε βουλευτή την επιτακτική ανάγκη για έναν σεμνό τρόπο ζωής.
Διότι δεν είναι δίκαιο για έναν βουλευτή να δημιουργεί καλύτερη οικονομική κατάσταση για τον εαυτό του όταν οι συναγωνιστές του ζουν έναν επισφαλή τρόπο ζωής. Τι άθλια εικόνα θα ήταν αν μερικοί από εμάς ευημερούσαμε μέσα στην πολυτέλεια ενώ κάποιοι άλλοι, τραυματισμένοι στις μάχες, θα ζούσαν μια ζωή απόλυτης δυστυχίας.
3. Τα οικονομικά έξοδα δεν επιστρέφονται ποτέ, ούτε και η υγεία εκείνων που υπέφεραν για την Λεγεώνα, ούτε οι ζωές εκείνων που πέθαναν για αυτή. Αυτές είναι θυσίες και οι θυσίες δεν μπορούν να επιστραφούν.
Το δόγμα της Λεγεώνας υπαγορεύει: ο αριθμός των θυσιών καθορίζει τη νίκη. Η δόξα μας είναι η δόξα της θυσίας που κάνουμε.
4. Το να γίνεις βουλευτής δεν είναι σκοπός, ούτε στόχος. Πρέπει να προχωρήσουμε προς τη νίκη. Ως κοινοβουλευτικοί, μπορούμε να προετοιμαζόμαστε μόνο για τη νίκη. Άρα, τα χρήματα που προέρχονται από το Περ Ντίεμ θα χρησιμοποιούνται για να επιχορηγείται η Λεγεώνα με οτιδήποτε αναγκαίο για τη μάχη: εφημερίδες, φυλλάδια, αυτοκίνητα, κτλ.
Codreanu-Σημειώσεις φυλακής – Julius Evola – Κείμενα για τον Κοντρεάνου και την Σιδηρά Φρουρά
Τη «Λεγεώνα» μας την οραματιζόμαστε σαν ένα σχολείο της ζωής. Το όνομα που είχε αρχικά ήταν μυστικιστικό: «Λεγεώνα του Αρχάγγελου Μιχαήλ». Όταν αυτό το σχολείο θα έχει κατορθώσει να παράγει και να εξαπλώσει ένα νέο είδος ανθρώπου που θα έχει τις ιδιότητες του ασκητή, του στρατιώτη, του πιστού και του μαχητή, τότε η Ρουμανία θα έχει βρει κάποιον ικανό να της δώσει μια νέα μορφή, που θα καταστρέψει τις ρίζες της εβραϊκής ιδέας, που θα σαρώσει τα υπολείμματα του παλιού κόσμου, και που στο τέλος θα κερδίσει αλάνθαστα ένα μέλλον με το να μεταπείσει τη νεολαία. Οι εχθροί μας το ξέρουν και μας μισούν γι’ αυτό.
Corneliu Zelea Codreanu
Ήταν ένας άνδρας που η πίστη και η ειλικρίνειά του είχαν τη δύναμη να πείσουν όλους εκείνους που τον πλησίαζαν· ένας άνδρας που τα αποχαιρετιστήρια λόγια του όταν χωρίσαμε για τελευταία φορά ήταν, «Είτε πάτε προς τη Ρώμη είτε προς το Βερολίνο, πείτε σε όλους εκείνους που μάχονται για τα ιδανικά μας ότι η Σιδηρά Φρουρά είναι ένας άνευ όρων σύμμαχός τους στον αδιάκοπο αγώνα ενάντια στη δημοκρατία, στον κομμουνισμό και στον ιουδαϊσμό.»
Julius Evola
Francis Yeats-Brown Arriba España
Στη δεκαετία του ’30 ο Yeats-Brown στράφηκε στον φασισμό και έγραψε εγκωμιαστικά άρθρα σε εφημερίδες για τον Αδόλφο Χίτλερ, τον Φρανσίσκο Φράνκο και τον Μπενίτο Μουσολίνι.
Το 1939 εξέδωσε το βιβλίο «European Jungle» όπου καταγράφει συναντήσεις του με ηγέτες της εποχής ή τις κοινωνικές του παρατηρήσεις του στις χώρες που είχε επικρατήσει το φασιστικό ιδεώδες. Το παρόν έργο αποτελεί ένα κεφάλαιο του βιβλίου αυτού το οποίο έχει κυκλοφορήσει επίσης ανεξάρτητο στην Αγγλία. Μεταξύ άλλων στην εισαγωγή παρουσιάζονται και αποσπάσματα που αφορούν την συνάντησή του με τον Ιωάννη Μεταξά επί εποχης 4ης Αυγούστου. Επίσης, παρουσιάζονται αποσπάσματα από το εκτενές άρθρο του με τίτλο «Η ευημερία της εργασίας στη Φασιστική Ιταλία».
«Η λαμπρή νίκη της Βαρκελώνης είναι άλλο ένα κεφάλαιο της ιστορίας της νέας Ευρώπης, την οποία εμείς δημιουργούμε. Τα εκπληκτικά στρατεύματα του Φράνκο και οι γενναίοι μας Λεγεωνάριοι δεν κατενίκησαν μόνο την κυβέρνηση του Νέγκριν: πολλοί ακόμη ανάμεσα στους εχθρούς μας χάνονται αυτήν τη στιγμή. Το σύνθημα των Κόκκινων ήταν αυτό: «Δεν θα περάσουν!». Εμείς περάσαμε και σας λέω ότι θα περνάμε!»
Benito Mussolini
29 Νοεμβρίου 1939
Houston Stewart Chamberlain Τα θεμέλια του δεκάτου ενάτου αιώνος (Α’ τόμος)
«Η θεωρία του Πλάτωνα περί ιδεών έχει την ίδια σχέση με τη μεταφυσική όσο και η ατομική θεωρία του Δημοκρίτου συνδέεται με τον φυσικό κόσμο: είναι δημιουργήματα μια ελεύθερης, δημιουργικής, μορφοποιητικής δύναμης και μέσα τους, όπως και σε όλα τα έργα τέχνης, αναβλύζει μια ανεξάντλητη πηγή συμβολικής αλήθειας. Τέτοια δημιουργήματα έχουν την ίδια σχέση με τα υλικά, χειροπιαστά γεγονότα που ο ήλιος έχει με τα λουλούδια. Η ελληνική επίδραση όμως δεν ήταν μια ευλογία δίχως προϋποθέσεις. Πολλά απ’ όσα έχουμε λάβει από τους Έλληνες ακόμα βαραίνουν την παραπαίουσα κουλτούρα μας σαν εφιάλτης. Όμως η αγαθή αυτή κληρονομιά που έχουμε από τους Έλληνες είναι, πρωτίστως και κυρίως, το φως του ήλιου που κάνει τα λουλούδια ν’ ανοίγουν τα πέταλά τους.»
Houston Stewart Chamberlain
Houston Stewart Chamberlain Τα θεμέλια του δεκάτου ενάτου αιώνος (Β’ τόμος)
«Τον 19ο αιώνα, όπως και σε όλους τους προηγούμενους, αλλά φυσικά με πολύ διαφορετική ομαδοποίηση και με συνεχώς μεταβαλλόμενη σχετική δύναμη, οι «κληρονόμοι» ζούσαν στην Ευρώπη, ο ένας δίπλα στον άλλο – το χάος των μιγάδων, τα απομεινάρια της πρώην Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας η γερμανοποίηση της οποίας κατέρρευσε, μαζί με τους Εβραίους και τους Γερμανούς, η μόλυνση των οποίων αυξήθηκε μέσω της ανάμειξης με μιγαδικές φυλές και με απογόνους μη-Αρίων φυλών. Κανένα επιχείρημα σχετικά με την «ανθρωπότητα» δεν μπορεί να αλλάξει το γεγονός ότι αυτό σημαίνει πόλεμος. Ένας πόλεμος που δεν διεξάγεται με κανόνια, συνεχίζεται σιωπηλά στην καρδιά της κοινωνίας με γάμους, με την εξαφάνιση των αποστάσεων και την προώθηση της επαφής, με τις ποικίλες δυνάμεις αντίστασης στους διάφορους τύπους ανθρώπων, με τη μετατόπιση του πλούτου, με τη γέννηση νέων επιρροών και την εξαφάνιση άλλων, και με πολλές άλλες κινητήριες δυνάμεις. Όμως ο πόλεμος αυτός, αν και σιωπηλός, είναι πάνω απ’ όλα ένας αγώνας ζωής και θανάτου.»
Houston Stewart Chamberlain
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Οι κληρονόμοι
Τέταρτο κεφάλαιο: Το χάος
Πέμπτο κεφάλαιο: Η είσοδος των Εβραίων στην ιστορία της Δύσεως
Έκτο κεφάλαιο: Η είσοδος των γερμανικών φύλων στην ιστορία του Κόσμου
Il Duce, από τον σοσιαλισμό στον φασισμό
Ο Φασισμός έδειξε καθαρά τι μπορεί να προσφέρει μια έγκαιρη προσφυγή στις αφυπνισμένες δυνάμεις του θυμικού. Αφού επαγγέλθηκε μια βαθύτερη αλληλεγγύη σε μια κοινωνία που υπέφερε από την ανομία και τον κατακερματισμό, επέτρεψε την αναβίωση της εκστατικής πολιτικής στο έρημο και απομαγευμένο τοπίο της πολιτικής νεωτερικότητος. Ωστόσο δεν υπήρξε καθόλου ένα αντιδιανοητικό φαινόμενο που προσήλκυσε μόνον εγκληματίες και αχρείους. Ο Τσώρτσιλ δήλωσε προπολεμικά γοητευμένος από αυτόν, ενώ πολλοί πρωτοπόροι διανοούμενοι της Ευρώπης ασπάστηκαν το πολιτικό όραμα του Φασισμού. Ένας πρόχειρος κατάλογος των φίλων του Φασισμού στον χώρο της Λογοτεχνίας και της Φιλοσοφίας – με ονόματα όπως αυτά του Έρνστ Γιούνγκερ, του Gottfried Benn, του Μάρτιν Χάιντεγκερ, του Κάρλ Σμίτ, του Robert Brasillach, του Pier Drieu La Rochelle, του Λουί Φερνάντ Σελίν, του Πωλ ντε Μαν, του Έσρα Πάουντ, του Giovanni Gentile, του Φιλίππο Μαρινέττι, του Gabriele d’ Annunzio, του Γ. Μπ. Γέητς, του Wyndham Lewis – δεν θα αποκάλυπτε παρά την κορυφή μόνον ενός τεράστιου παγόβουνου. Τα υπόλοιπα εντός των σελίδων του βιβλίου.
Jose Antonio Primo de Rivera – Κείμενα και Λόγοι
«Σημειώσατε ότι γι’ αυτό είμαστε αντιμαρξιστές· είμαστε αντιμαρξιστές επειδή μας τρομάζει, όπως τρομάζει κάθε Δυτικό, κάθε χριστιανό, κάθε Ευρωπαίο, είτε είναι εργοδότης είτε προλετάριος, η προοπτική του να γίνουμε σαν κάποια κατώτερα πλάσματα μέσα σε μια μυρμηγκοφωλιά. Και μας τρομάζει επειδή ξέρουμε κάτι γι’ αυτή την προοπτική χάρη στον καπιταλισμό· και ο καπιταλισμός είναι διεθνής και υλιστικός. Γι’ αυτό δεν θέλουμε ούτε τον ένα ούτε τον άλλο· γι’ αυτό θέλουμε να αποτρέψουμε την εκπλήρωση των προφητειών του Καρλ Μαρξ – ακριβώς επειδή πιστεύουμε ότι είναι σωστές. Είμαστε όμως αποφασισμένοι να εμποδίσουμε να συμβεί αυτό, σε αντίθεση με εκείνα τα αντιμαρξιστικά κόμματα, που τριγυρίζουν εδώ κι εκεί νομίζοντας ότι η ανελέητη εκπλήρωση των οικονομικών και ιστορικών νόμων μπορεί να αποτραπεί με μερικά καλά λόγια στους εργάτες και δίνοντάς τους μάλλινες ζακέτες για τα παιδιά τους»
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
- Ερμηνείες ονομάτων
- Cara al Sol
- Julius Evola Τι είναι ο Ισπανικός Φαλαγγισμός
- Διανοούμενοι και δικτατορία
- Τα βασικά στοιχεία του Φιλελεύθερου Κράτους
- Βία και Δικαιοσύνη
- Με αφορμή την ίδρυση της Ισπανικής Φάλαγγας
- Βασικά σημεία
- Περί του ολοκληρωτικού κράτους
- Ο άνθρωπος είναι το σύστημα – Ένα απόγευμα του Οκτωβρίου
- Περί Καταλονίας
- Η φλογέρα και η λύρα
- Επικήδειος λόγος για τον Ματίας Μοντέρο
- Συνέντευξη του Χοσέ Αντόνιο στην εφημερίδα Ahora
- Οι Βάσκοι και η Ισπανία
- Διακήρυξη της Ισπανικής Φάλαγγας του J.O.N.S.
- Μερικές σκέψεις περί εθνικισμού
- Μανιφέστο προς τον Ισπανικό Λαό
- Μια αξιολόγηση της δικτατορίας και η ανάγκη για εθνική επανάσταση
- Επιστολή προς τον στρατηγό Φράνκο
- Διακήρυξη προς τα μέλη της Ισπανικής Φάλαγγας της J.O.N.S.
- Ο οδηγός της Φάλαγγας – Τα 26 σημεία
- Απευθυνόμενος προς το Φοιτητικό Συνδικάτο
- Ισπανία και βαρβαρισμός
- Πριν τον αποχωρισμό από την παγκόσμια πολιτική και οικονομική ιστορία
- Ομιλία με θέμα την Ισπανική Επανάσταση
- Περί ισπανικής εξωτερικής πολιτικής
- Περί επαναστάσεως
- Απόσπασμα από την κύρια ομιλία της δεύτερης εθνικής συνέλευσης της Φάλαγγας
- Πολιτική και διανόηση
- Περί της υποθέσεως Νομπέλα
- Εγκύκλιος προς όλους τους τοπικούς αρχηγούς της Φάλαγγας της J.O.N.S.
- Την παραμονή των εκλογών
- Εγκύκλιος προς όλα τα τοπικά επαρχιακά γραφεία και σε εκείνα της J.O.N.
- Επιστολή προς τους στρατιώτες της Ισπανίας
- Γράμμα προς έναν Ισπανό στρατιώτη
- Προς όλα τα τοπικά και επαρχιακά γραφεία
- Προς όλα τα τοπικά και επαρχιακά γραφεία
- Στο μέτωπο της Μαδρίτης
- Η τελευταία διακήρυξη του Χοσέ Αντόνιο
- Η διαθήκη του Χοσέ Αντόνιο
Joseph Goebbels – Michael: Ένα γερμανικό πεπρωμένο σε φύλλα ημερολογίου
Το βιβλίο αυτό είναι μια νουβέλα του Goebbels που εκδόθηκε το 1929. Έχει την μορφή ημερολογίου κι αποτελεί ένα ημιαυτοβιογραφικό μυθιστόρημα. Μέσα από τις σελίδες του διδάσκει πως πρέπει να σκέφτεται και να ζει κάποιος που πιστεύει στην θεωρία του εθνικοσοσιαλισμού. Στην κορύφωσή του το έργο αυτό περνάει το μήνυμα ότι μόνο η εργασία απελευθερώνει τον Λαό και την Πατρίδα. Ο σοσιαλισμός απογυμνώνεται από την μαρξιστική του διαστρέβλωση και προσφέρεται αγνός και εθνικιστικός από την πένα του μετέπειτα Υπουργού Προπαγάνδας και Διαφωτίσεως του Λαού. Δίνει μεταφυσική αίσθηση σε πολλές σελίδες του καθώς ο ήρωας επιδίδεται σε μια αναζήτηση του Θεού. Ο προϊδεασμός της πρόθεσης για σύγκρουση με τον Ρώσο και μια περιγραφή που υπονοεί τον Αδόλφο Χίτλερ, αποτελούν τα πιο καθηλωτικά σημεία των σελίδων αυτών. Στο τέλος του βιβλίου ο γνώστης της ιστορίας διαπιστώνει πως το μυθιστόρημα του 1929 είχε γίνει μια πραγματική ιστορία μέχρι το 1945.
Léon Degrelle – Χίτλερ για χίλια χρόνια
Μια ακόμα έκδοση από τη «Νέα Γενεά», ένα βιβλίο του Λεόν Ντεγκρέλ για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ένα βιβλίο γραμμένο με οργή αλλά και χιούμορ, ένα βιβλίο που δίνει απαντήσεις στην προπαγάνδα των νικητών. Ένα βιβλίο που μέσα από τις σελίδες του ακούγεται η άλλη φωνή, η φωνή που λυσσαλέα αποσιωπάται στον μεταπολεμικό κόσμο. Ο στρατηγός Ντεγκρέλ το 1969 έγραψε τα πράγματα με το όνομά τους για όλες τις προσωπικότητες των φασισμών της μεσοπολεμικής Ευρώπης και εστίασε στον Αδόλφο Χίτλερ χωρίς να υπερβάλλει ούτε σε μια πρόταση. Εκτενή κεφάλαια όπως τα «Η φίμωση των ηττημένων», «Όταν η Ευρώπη ήταν φασιστική», «Χίτλερ για χίλια χρόνια», «Ποιος ήταν ο Χίτλερ;» και «Αν ο Χίτλερ είχε κερδίσει;» περιλαμβάνουν καυστικές απαντήσεις του στρατηγού Ντεγκρέλ όχι μόνο απέναντι στους νικητές, αλλά ακόμα και απέναντι στους νοσταλγούς του εθνικοσοσιαλισμού. Πολλά σημαντικά ζητήματα που παρερμηνεύθηκαν από τον μύθο των ερειπίων του Βερολίνου που εξαπλώθηκε από το 1945 ως τις μέρες μας συντρίβονται από τον μεγάλο Βέλγο ιδεαλιστή, πολιτικό ηγέτη και στρατηγό, από έναν άνδρα που σαν αυτόν ο ίδιος ο Χίτλερ θα επιθυμούσε να τον είχε γιο. Για πρώτη φορά στα ελληνικά από τον εκδοτικό οίκο «Νέα Γενεά».
Η συγκεκριμένη έκδοση είναι βιβλίο του Ντεγκρέλ, γραμμένο το 1969, και δεν έχει σχέση με μια άλλη έκδοση που είχε παρόμοιο τίτλο. Εκείνη η έκδοση περιλαμβάνει μόνο ένα μικρό κομμάτι (στις σελίδες 35 έως 46) από το βιβλίο «Χίτλερ για χίλια χρόνια» (Hitler pour mille ans), με την σημείωση ότι ήταν υπό έκδοση εκείνη την εποχή. Η έκδοση αυτή τελικώς δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Η παρούσα έκδοση είναι ολόκληρο το βιβλίο του Ντεγκρέλ, ένα βιβλίο 300 σελίδων. Εκδίδεται για πρώτη φορά.
Περιεχόμενα
1. Η φίμωση των ηττημένων
2. Όταν η Ευρώπη ήταν φασιστική
3. Ο δρόμος προς την εξουσία στα 25 μου χρόνια
4. Η Ευρώπη εκρήγνυται
5. Χίτλερ για χίλια χρόνια
6. Δίπλα από τους Γερμανούς
7. Τα τραμ της Μόσχας
8. H ρωσική κόλαση
9. Ποιος ήταν ο Χίτλερ;
10. Απ’ το Στάλινγκραντ στο Σαν Σεμπαστιάν
11. Οι εξόριστοι
12. Κι αν ο Χίτλερ είχε κερδίσει;