Θρησκεία και τέχνη
Ο Ριχάρδος Βάγκνερ μέσα από τα κείμενα που δημοσίευσε και έχουν επιλεγεί στην εν λόγω έκδοση, εμφανίζεται άκρως ριζοσπαστικός απέναντι σε παραδοσιακές αξίες και θεσμούς, όπως το Κράτος, η θρησκεία και ο γάμος. Παράλληλα, οι επιρροές του από τη θεωρία του Κόμη ντε Γκομπινώ περί ανισότητας των ανθρωπίνων φυλών.είναι ιδιαίτερα έντονες. Στα κείμενά του υποστηρίζει την καθαρότητα των φυλών, ιδιαίτερα των ανώτερων φυλών, και ασπάζεται την ιδέα ότι η ανθρωπότητα έχει εκπέσει εξαιτίας της φυλετικής επιμειξίας. Τα κείμενα «Ηρωισμός και Χριστιανισμός και «Σχετικά με το Γυναικείο Φύλο του Ανθρώπινου Είδους» είναι μια κριτική ανάλυση-παρουσίαση των ιδεών του Κόμη ντε Γκομπινώ, τον οποίο ο μεγάλος Γερμανός μουσουργός τον αποκαλεί «έναν από τους εξυπνότερους ανθρώπους της εποχής μας». Παράλληλα, η μελέτη των επιλεγμένων κειμένων που περιέχονται στην έκδοση βοηθούν τον αναγνώστη και ερευνητή να διακρίνει τους βασικότερους λόγους που ο Νίτσε ήρθε σε ρήξη με τον Βάγκνερ.για τις απόψεις του τελευταίου. Στο κείμενο με τίτλο «Γνώθι Σαυτόν» ο Βάγκνερ εκδηλώνει ανοιχτά τον αντισημιτισμό του και τη διαφωνία του με τους νόμους του γερμανικού κράτους που αναγνώρισαν στους Εβραίους το δικαίωμα να αισθάνονται Γερμανοί πολίτες. Το ανά χείρας βιβλίο αποτελεί ουσιαστικά μια γνωριμία με τις πολιτικές απόψεις του Βάγκνερ, διαμορφωμένες προς τα τέλη της ζωής του. Επιζητούσε την εθνική αυτογνωσία μέσα από την γη και τη γλώσσα και απέρριπτε όλα τα κόμματα ως μη γερμανικά.
Ινδικό καλοκαίρι
Το Ινδικό Καλοκαίρι ονομάσθηκε έτσι από τις ζεστές καλοκαιρινές συνθήκες του φθινόπωρου στην Νέα Αγγλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής σε περιοχές που κατοικούνταν από Ινδιάνους, οι οποίοι και το περιέγραψαν για πρώτη φορά στους Ευρωπαίους. Ένα παράδοξο καλοκαίρι που άρχιζε από τον Σεπτέμβριο και απλώνονταν κάποιες φορές μέχρι και τον Ιανουάριο. Είναι μια εποχή που συμβολίζει την απρόσμενη παράταση της νεότητας ενός ώριμου άνδρα, με ότι αυτό συνεπάγεται για την ενεργητικότητά του στη ζωή του.
Ιουλιανός ο Παραβάτης και Γ’ Ράιχ – Δύο εχθροί του χριστιανισμού
Το βιβλίο αυτό δεν είναι μόνο προϊόν μελέτης κι έρευνας, είναι και βιωματικό. Υπάρχει τεράστια σύγχυση γύρω από την προσωπικότητα του Ιουλιανού του Παραβάτη και των πραγματικών ιδεών του. Ο Hitler και οι Ναζί αγνοούσαν σημαντικά στοιχεία για τις ιδέες του Ιουλιανού. Μήπως όμως τα αποσιωπούσαν προκειμένου να υποστηριχθεί το αντιχριστιανικό τους αφήγημα; Οι Ναζί είχαν τα ίδια θρησκευτικά σχέδια με τον Ιουλιανό τον Παραβάτη; Οι απόψεις των Ναζί για τους Ιουδαίους και τον θεό τους ήταν ίδιες με του Ιουλιανού; Η επιστολή 51 του Ιουλιανού προς τους Ιουδαίους θα μπορούσε να κάνει τον Hitler να πεταχτεί από την καρέκλα του. Στην ελληνική βιβλιογραφία δεν βρίσκεται εύκολα, όμως όλοι οι ακαδημαϊκοί αναφέρονται περιληπτικά στο περιεχόμενό της όταν γράφουν για τον Ιουλιανό και την εποχή του. Στην ανά χείρας έκδοση περιλαμβάνεται το αρχαίο κείμενο κι η απόδοσή του στα νέα ελληνικά. Εν τέλει, οι Ναζί ήθελαν την επαναφορά του παγανισμού ή την αντικατάσταση του Χριστού και της διδασκαλίας Του με κάτι άλλο;
Ισλαμικοί εσπερινοί
Ο Λευτέρης Πανούσης επιστρέφει μέσα από τις εκδόσεις μας, στο ίδιο θέμα, μένοντας όμως έξω από τα στενά γεωγραφικά όρια μιας συνοικίας, όπως το Γκύζη. Η Ανατολή έρχεται σε σύγκρουση με τη Δύση εκμεταλλευόμενη την ανεκτικότητα και την παθητικότητα των ευρωπαϊκών λαών.
Το ιδιαίτερα καυστικό χιούμορ του συγγραφέα και η σκληρή του έκφραση, όπου αυτή χρειάζεται, χωρίς καμία πρόθεση να καταχραστεί λαϊκιστικές και χυδαίες εκφράσεις που ιντριγκάρουν ή σοκάρουν τον αναγνώστη, καταδεικνύει σε βάθος την ισλαμική κουλτούρα. Γιατί η αλήθεια έχει το δικό της λεξιλόγιο. Ο κίνδυνος και ο τρόμος δεν περιγράφονται με μαλθακότητα, με ποίηση ρομαντική ή φιλειρηνικές κορώνες παιδικής αθωότητας. Η Ευρώπη είναι γριά, τα παιδιαρίσματα δεν της πρέπουν.
Για αυτό ο συγγραφέας Πανούσης γράφει με τον σωστό τρόπο, με σκληρότητα. Η πραγματικότητα, εκτός απροόπτου, θα είναι πολύ πιο σκληρή από την πένα του. Ανθρώπινα δικαιώματα, δημοκρατία και ελευθερία θα αντικατασταθούν από τον λόγο του Προφήτη. Όλα αυτά όμως θα τον έχουν προσκαλέσει στη γηραιά ήπειρο, οι υπέρμαχοι όλων αυτών των ψευδοαξιών θα του έχουν ανοίξει τον δρόμο, προστατεύοντας τους πιστούς του. Αυτοί όμως δεν προτίθενται να επιδείξουν καμία αβρότητα στη φιλόξενη γριά, την Ευρώπη του ελληνορωμαϊκού και χριστιανικού πολιτισμού.
Ισραήλ πριν από πενήντα χρόνια και κάτι
Σας προσκαλώ σε ένα ταξίδι στο χρόνο. Ένα ταξίδι που ξετυλίγεται πενήντα και κάτι (50+) χρόνια πριν, τον Ιούλιο-Αύγουστο του 1968, και που αναδύεται μέσα από το σπάσιμο μιας κάψουλας μνήμης, χαμένης και ξεχασμένης για πολύ-πολύ καιρό στα σκοτεινά συρτάρια ενός διαμερίσματος, μαζί με άλλα ετερόκλητα αντικείμενα.
Είναι το νεανικό μου ημερολόγιο του ταξιδιού μου στο Ισραήλ, στο οποίο επιλέχτηκα να πάω ως μέλος της ελληνικής ομάδας που συμμετείχε στην Διεθνή Πόλη Νέων, αυτήν που διοργάνωσε το Ισραήλ το 1968 με αφορμή την συμπλήρωση 20 ετών από την ίδρυση του κράτους του.
Το ημερολόγιο δημοσιεύεται ακριβώς όπως γράφηκε, μέσα από τα μάτια και την αντιληπτικότητα ενός εικοσάχρονου τότε νέου. Οι εγγραφές γίνονταν χειρόγραφα κάθε βράδυ, στην πόλη που τύχαινε να ήμασταν εκείνο το βράδυ, κατά τρόπο λιτό («χρή λέγειν τα καίρια»).
Είναι αυθόρμητα γραμμένο, και έχει την δική του αξία της καταγραφής των εντυπώσεων και κρίσεων (άλλων σωστών και άλλων λανθασμένων, όπως κατέδειξε μετά από τα πολλά χρόνια η ζωή) γύρω από τα θεώμενα,
τα λεγόμενα και τα δρώμενα σε μία αινιγματική, ακόμα και σήμερα, χώρα, πριν από 50+ χρόνια. Όλες οι φωτογραφίες που συνοδεύουν το ημερολόγιο είναι εκείνης της εποχής.
Χρίστος Γούδης
Ιστορίες του Χωροχρόνου
Ο χρόνος εξαρτάται από τον παρατηρητή μάς αναφέρει η θεωρία της σχετικότητας, όμως δε μας εξηγεί τον ακριβή τρόπο αυτής της εξάρτησης.
Πώς αντιλαμβάνεται τον χωροχρόνο μια μύγα που μόλις γεννήθηκε, μια τίγρης φυλακισμένη σε έναν ζωολογικό κήπο, ένας πωλητής παλαιών αντικειμένων ανοίγοντας το μαγαζί του, ένας βατραχάνθρωπος κατά τη λεγόμενη διαβολοβδομάδα, ένας αναρχικός την ώρα που η κατάληψη -αλλά κι η ίδια του η ιδεοληψία- τίθεται υπό αμφισβήτηση;
Η βίωση τού Χωροχρόνου είναι καθαρά υποκειμενική αντίληψη.
Μέσα από τα μάτια των διαφορετικών χαρακτήρων χτίζω μια εναλλακτική πραγματικότητα, όπου όλες οι ιστορίες συμβαίνουν ταυτόχρονα, αλλά ενδεχομένως σε διαφορετική χωροχρονική συνοχή – εντέλει όλοι αυτοί βρίσκονται στο ίδιο καράβι που είναι μια σουρεαλιστική απεικόνιση τής Ελλάδας.
Τι θέλω να πω με ό,τι γράφω; Αυτό είναι στη διάθεση τού αναγνώστη να ανακαλύψει τι πραγματικά συμβαίνει και πώς όλοι αυτοί οι ήρωες μπορούν να συνυπάρξουν.
Καλή ανάγνωση.
Ιφιγένεια εν Ταύροις
«Ζωή δεν είναι μόνο ν’ ανασαίνης. Ζωή είν’ αυτή, που στο ιερό θλιμμένη περνώ, σα γύρω από τον τάφο του ίσκιος;»
«Δεν είμαι ιέρεια, του Αγαμέμνονα είμαι κόρη μόνο. Της άγνωστης το λόγο τιμούσες, να προστάξης με βία θέλεις του βασιλιά την κόρη; Όχι! Ν’ ακούω από μικρή έχω μάθει, τους γονιούς μου στο πρώτο, μια θεά έπειτα, και πάντα πιο ελεύτερη αισθανόμουν την ψυχή μου με την υποταγή. Στο σκληρό λόγο, στην άγρια απόφαση όμως ενός άντρα να υποταχτώ ούτε κει ούτε δω έχω μάθει. »
Μεταστροφή του Γκαίτε από το γοτθικό προς το αρχαίο ελληνικό πνεύμα
Περιλαμβάνεται ὁ χαιρετισμὸς τοῦ Κωστὴ Παλαμά γιὰ τὴν ἑκατονταετηρίδα του Γκαῖτε.
«Τὸ παρελθόν, τὸ παρὸν κι ἀκόμα μὲ τὴ φαντασία του τὸ μέλλον ἤτανε ἀκένωτη ἀποθήκη τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ πνεύματός του.
Δὲν ἐδίσταζε κάθε τόσο νὰ κάνει ἀναθεώρηση τῶν ἀποθεμάτων του αὐτῶν, πνευματικῶν καὶ ψυχικῶν, καὶ νὰ ἀνανεώνει τὴν παρακαταθήκη του. Ἔτσι συνέβη καὶ μὲ τὴ μεταστροφή του καὶ τὴν πορεία του πρὸς τὸ φωτεινὸ ἑλληνικὸ πνεῦμα ὅταν ἡ ψυχή του καὶ τὸ πνεῦμα του ἀσφυκτιοῦσαν στὴ στενὴ Βαϊμάρη κάτω ἀπὸ τὸ ἰσκερὸ καὶ σκοτεινὸ γοτθικὸ κάστρο.
Ἔσπασε τὶς πύλες αὐτῆς τῆς ψυχικῆς του φυλακῆς, δραπέτευσε στὴν φωτεινὴ Ἰταλία. Γνώρισε τὸν ἀστραφτερὸ ἥλιο τοῦ ἀρχαίου ἑλληνικοῦ πνεύματος κι ἄφησεν ἐκεῖ νὰ ζωντανέψουν τὰ νούφαρα τοῦ πνεύματος καὶ τῆς ψυχῆς του ποὺ κόντευαν νὰ μαραθοῦν. Μὲ ἔκσταση κρατοῦσε ἕνα κεφάλι τῆς Ἥρας στὴ Ρώμη, θαύμαζε τὴν εὐγενικὴ γραμμὴ τῶν κροτάφων καὶ παραληροῦσε γιὰ τὸν ἄγνωστο καλλιτέχνη. Μέσω τῆς ᾿Ιταλίας κέρδισε τὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ πνεῦμα τὸν μεγαλύτερο στοχαστὴ τῶν αἰώνων. Καὶ τὸ κέρδος αὐτὸ εἶναι μεγάλο καὶ γιὰ τὴν Ἑλλάδα.»
Σίτσα Καραϊσκάκη
Μη λησμονείτε το σχοινί του Πατριάρχη
«Ο μεν Πατριάρχης, βιαζόμενος παρά της Πόρτας, σας στέλλει αφοριστικά και εξάρχους παρακινώντας σας να ενωθήτε με την Πόρτα, εσείς όμως να τα θεωρείτε ταύτα ως άκυρα, καθότι γίνονται με βίαν και δυναστείαν και άνευ θελήσεως του Πατριάρχου.»
Α. Υψηλάντης προς Θ. Κολοκοτρώνη
Μια ομιλία του Γεώργιου Τερτσέτη για τη ζωή και τη δράση του Πατριάρχη Γρηγορίου Ε’, καθώς και για το μαρτύριό του, η ιστορική καταγραφή του Σπυρίδωνα Τρικούπη, το ποίημα του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη για τον Πατριάρχη, οι αναφορές του Φωτάκου, του Μακρυγιάννη, ο Ύμνος εις την Ελευθερίαν του Διονυσίου Σολωμού, τα κατά τον Πατριάρχη του Γεωργίου Πιλαβίου, ο επιτάφιος λόγος του Κωνσταντίνου Πρεσβυτέρου και Οικονόμου και ιστορική αναφορά του Στρατή Μυριβήλη και του καθηγητή Αστροφυσικής Χρίστου Γούδη, συνθέτουν το παρόν έργο για να αποκαταστήσουν την αλήθεια σχετικά με την ιστορία του Πατριάρχη Γρηγορίου του Ε’.
Νους υγιής εν σώματι υγιεί – Η κοσμοθεωρία του αθλητισμού στην αρχαία Ελλάδα
Το αρχαίο γνωμικό «Νους υγιής εν σώματι υγιεί», λέγεται από αρχαιοτάτων χρόνων και θα λέγεται όσο υπάρχει ο άνθρωπος.
Τα οφέλη της άσκησης στη σωματική και ψυχική υγεία είναι γνωστά, ακόμα και η περιστασιακή άσκηση έχει θετική επίδραση στην ψυχική υγεία. Η σωματική άσκηση βοηθά στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης και του άγχους, βελτιώνει την εγκεφαλική απόδοση και βελτιώνει την ποιότητα και την ποσότητα του ύπνου.
Μέσα σε ένα δυνατό υγιές σώμα θα πρέπει να υπάρχει και ένα υγιές πνεύμα.
Για ένα δυνατό πνεύμα θα πρέπει να έχουμε εγκράτεια, πειθαρχία, να μην κρατάμε τα συναισθήματα μας μέσα μας, να εκφραζόμαστε, να δημιουργούμε, να φροντίζουμε και να αγαπάμε τον εαυτό μας. Για το πως θα τα πετύχουμε όλα αυτά, μας το δίδαξαν οι πρόγονοί μας και μας έδωσαν όλη την γνώση, μας άνοιξαν τον δρόμο, εμείς το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να τον ακολουθήσουμε.
Αυτός ο δρόμος είναι δύσβατος αλλά οδηγεί στην Αρετή και στο «Γνώθι σαυτόν».