Οι θεοί των Ελλήνων
Γιατί τα σπάσαμε τ’ αγάλματά των,
γιατί τους διώξαμεν απ’ τους ναούς των,
διόλου δεν πέθαναν γι’ αυτό οι θεοί.
«Ιωνικόν»
Κωνσταντίνος Καβάφης
Όνειρο φθινοπωρινού ηλιοβασιλέματος – του Gabriele D’ Annunzio
Το έργο διαδραματίζεται στη Βενετία του 18ου αιώνα. Η χήρα ενός Δόγη καλεί μια μάγισσα επειδή ο νέος Δόγης, δηλαδή ο εραστής της για τον οποίο δολοφόνησε τον πραγματικό Δόγη, τον σύζυγό της, βρίσκεται τώρα σε έναν οίκο ανοχής, διασκεδάζοντας με μια σκληρή πόρνη. Η μάγισσα, με ένα μαγικό τελετουργικό που βασίζεται στο κερί και τα μαλλιά του άτυχου άνδρα, βάζει φωτιά στον οίκο ανοχής.
Σε ένα ακόμα έργο του D’ Annunzio τα έντονα πάθη αποτελούν τα βασικά στοιχεία: Έρωτας, ζήλεια, βεντέτα, θάνατος.
Πανευρώπη – Το όραμα του Coudenhove-Kalergi κι οι επαφές του με τον Mussolini
Πολλές θεωρίες συνωμοσίας έχουν ακουστεί κι έχουν γραφτεί για τον Richard N. Coudenhove-Kalergi. Όλα αυτά μου κέντρισαν την περιέργεια να ασχοληθώ με εκείνα που ο ίδιος έγραψε για να κρίνω ο ίδιος τι πραγματικά ισχύει. Διαπίστωσα ότι ήταν ένας πολύ σημαντικός στοχαστής και μια ευφυέστατη προσωπικότητα, ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα. Μελετώντας το πασίγνωστο έργο του «Πανευρώπη» ανακάλυψα ότι ήταν άριστος γνώστης των γεωπολιτικών ζητημάτων που απασχολούν μέχρι και σήμερα την Ευρώπη. Εκείνο όμως που με εξέπληξε ήταν ότι είχε προσεγγίσει τον Μπενίτο Μουσολίνι για να του μεταδώσει την ιδέα των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης. Στο μικρό αυτό βιβλίο παρουσιάζονται οι ιδέες του για την ενωμένη Ευρώπη και οι προσπάθειές του να πείσει τον Μουσολίνι να αναλάβει την ένωση της Ευρώπης υπό το fascio. Παρουσιάζονται όλα έτσι όπως τα έγραψε ο ίδιος στα βιβλία του και παράλληλα γίνονται αντιστοιχίες με τις ιδέες του Νίτσε, του Ιουλίου Έβολα, του Ντομινίκ Βενέρ, του Πιερ Ντριέ λα Ροσέλ, του Όττο Στράσσερ, του Μωρίς Μπαρρές και του Ίωνα Δραγούμη. Η Ιστορία θα μπορούσε να είχε γραφτεί διαφορετικά εάν είχε καταφέρει ο Καλέργι να πείσει τον Μουσολίνι;
Παραβλάσταρα
«Ελπίζω, σα βρείτε ησυχία και σιγαλιά, να σας φανούν τα “Παραβλάσταρα” λιγότερο βαριά. Το βιβλίο αυτό γράφηκε για τους πολύ λίγους, για κείνους που κυνηγούνε μιαν αλήθεια, ας είναι και δύσκολη, ας είναι κι άφθαστη ακόμα. Γι’ αφτό και το ύφος είναι κάπως ακατάδεχτο.»
Πέτρος Βλαστός προς Πηνελόπη Δέλτα
30-6-1937
«Κάλιο να δουλέβεις για τους κατοπινούς (κι ας είναι ξένοι) που θα ζήσουν παρά για τους τωρινούς που θα πεθάνουν. […] Δε ζητιανέβω μαλακή συγκατάβαση μήτε σκοτίζουμαι να κάνω κανενός καλό με το στανιό. Ας διαβάσουν όσοι ξέρουν να διαβάζουν. Κι ας διαφωνήσουν. Η σπίθα θέλει και τσακμάκι και τσελίκι.»
Πέτρος Βλαστός
Περί του «εόντος» σύμπαντος κόσμου – Χαμένος στη μετάφραση του κοσμολογικού ποιήματος του Παρμενίδη
Το «Περί Φύσεως» ποιητικό κείμενο του Παρμενίδη, το μόνο δικό του γραπτό που κληρονομήσαμε από την ελληνική αρχαιότητα του 5ου π. Χ. αιώνα, και αυτό σε αποσπασματική μορφή, αποτελεί τον θεμέλιο λίθο της παγκόσμιας φιλοσοφίας.
Αποκρυπτογραφημένο σε σύγχρονη ποιητική γλώσσα, με απόλυτο σεβασμό στα νοήματά του, και με τη συμπερίληψη των βασικών μηνυμάτων του και στο πρωτότυπο, πέραν της παράλληλης ερμηνευτικής τους επεξήγησης, αποτελεί ένα μοναδικό κλειδί για το άνοιγμα της φιλοσοφική πόρτας και την αποκάλυψη του πνευματικού θησαυρού που κρύβουν όλα τα μετέπειτα φιλοσοφικά έργα των Προσωκρατικών, του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη, αλλά και όλων των μεγάλων διαχρονικών φιλοσόφων, συμπεριλαμβανομένων και όλων των μεγάλων του καιρού μας. Οι βάσεις της φιλοσοφίας τους τέθηκαν μέσα από αυτό το κείμενο του Παρμενίδη.
Εκείνος που θα το διαβάσει και θα σταθεί για λίγο για να σκεφθεί πάνω σε αυτά που διαμηνύει, θα αρχίσει να βλέπει τον κόσμο με διαφορετικά μάτια, αυτά που θα μπορούν πλέον να αντικρίζουν την μεγάλη υπερβατική Αλήθεια της ύπαρξης.
Χρίστος Γούδης
Ρουμπαγιάτ – Ομάρ Καγιάμ
Τα Ρουμπαγιάτ του Ομάρ Καγιάμ έχουν ύφος διδακτικό και συμβουλευτικό και προτρέπουν τον άνθρωπο να ζει τη στιγμή, δίχως να νοιάζεται για το χθες και το αύριο και τα όσα επιτάσσει η θρησκεία. Πρόκειται για φιλοσοφία της ζωής σε τετράστιχα, μια φιλοσοφία που υμνεί τις ηδονές, τη γυναίκα και τον έρωτα, καθώς και το ποτό της λησμονιάς, τον κόκκινο οίνο. Προς επίρρωση των όσων αναφέρθηκαν, ο στίχος αυτός ίσως είναι ο πλέον αντιπροσωπευτικός της αντίληψης του Καγιάμ για τη ζωή: «Ζήσε το σήμερα αν είσαι λογικός / Ποιος ξέρει αύριο αν θα ‘σαι ζωντανός».
Ο Γκιιάτ αντ-Ντιν Αμπούλ-Φατχ Ουμάρ ιμπν Ιμπραχίμ αλ-Χαγιάμ Νισαπουρί, περισσότερο γνωστός ως Ομάρ Καγιάμ ήταν Πέρσης πολυμαθής, φιλόσοφος, μαθηματικός, αστρονόμος και ποιητής. Είναι ο συγγραφέας του πιο ολοκληρωμένου -πριν τον 19ο αιώνα- βιβλίου Άλγεβρας. Γεννήθηκε το 1021 μ.Χ στο Νισαπούρ και πέθανε στην ίδια πόλητο 1122μ.Χ. Ο Ομάρ Καγιάμ ήταν εξαίρετικος μαθηματικός, φυσικός, αστρολόγος, γιατρός και φιλόσοφος. Έγινε γνωστός στη Δύση τον 18ο αιώνα, όταν ο Έντουρντ Φίτζεραλντ μετέφρασε τα Ρουμπαγιάτ, που σημαίνει τετράστιχα στα περσικά, το 1859.
Στοχασμοί, πάνω σε ένα ξεχασμένο κείμενο του Μάρτιν Χάιντεγκερ
Γιατί, όπως και με τη βασιλική δρυ, καθώς ξεδιπλώνεται η ζωή μας, χρειάζεται χρόνος, αντοχή και αργός ρυθμός για να πετύχουμε, μια και στόχος και πρόκληση είναι πάντα τα ουράνια και τελικός προορισμός μας το εκεί ψηλά, απ’ όπου κρατά η γενιά μας, πατώντας όμως στέρεα και απλώνοντας ταυτόχρονα πλατιά και βαθιά τις ρίζες μας στη μάνα γη («Γης παις ειμί και ουρανού αστερόεντος, αυτάρ εμοί γένος ουράνιον», Ορφικά).
Ταμάν: Μια ρομαντική περιπέτεια στον ρωσικό Καύκασο
Μετάφραση από τα ρωσικά: Χρίστος Γούδης
Ταμάν: ένα αινιγματικό λιμάνι όπου εκτυλίσσεται μια νεανική ρομαντική περιπέτεια, μέσα από τις ατμοσφαιρικές σελίδες της κλασικής ρωσικής λογοτεχνίας, με φόντο το μυστικιστικό κλίμα της Μαύρης Θάλασσας και του μαγευτικού Καύκασου, από τον κορυφαίο συγγραφέα Μιχαήλ Λέρμοντωφ. Ένα γοητευτικό σενάριο που εμπεριέχεται στο αριστούργημά του «Ένας ήρωας των καιρών μας». Μυστήριο, έρωτας και θάνατος μέσα σε ένα σκηνικό αδιαπέραστης ομίχλης και βίαιης δράσης, φορτισμένο έντονα με ακραία ανθρώπινα συναισθήματα.
Το δραματικό θέατρο – Το θέατρο του Γαβριήλ Δ’ Αννούντσιο, η αντίθεση με το Ιψενικό
Ὁ Δ’ Ἀννούτσιο εἶνε ὁ κατ᾽ ἐξοχὴν ποιητὴς τῆς σημερινῆς ἐποχῆς, τὸ δὲ πνεῦμα του ἔμεινε ἀμέτοχον τῆς παγκοσμίου προόδου εἴτε στοὺς ὁρίζοντας τῆς φιλοσοφίας καὶ τῆς ἐπιστήμης, εἴτε εἰς τοὺς ὁρίζοντας τῆς τέχνης, προξενεῖ δὲ ἀληθινὰ σχεδὸν τὸν ἴλιγγον ἡ εὐρύτης καὶ ὁ πλοῦτος τῆς μορφώσεώς του ἡ ὁποία, ἔχοντας ὡς βάσι τὴν σὲ λεπτομέρειες ἀνεξάντλητη γνῶσι τῶν ἱστορικῶν, φιλοσοφικῶν καὶ καλλιτεχνικῶν παραδόσεων τῆς φυλῆς του, πλουτισμένη ἄκόμα ἄπὸ τὴν βαθειὰ γνῶσι τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς σοφίας καὶ τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς τέχνης, ἐπεκτείνεται ἕως εἰς τὴν γνῶσιν ὅλων τῶν ἐκδηλώσεων τῆς παγκοσμίου τέχνης.
Το ειδύλλιο του Τριστάνου και της Ιζόλδης
Άρχοντες, έχετε την ευχαρίστηση ν’ ακούσετε μια ωραία ιστορία αγάπης και θανάτου; Την ιστορία του Τριστάνου και της Βασίλισσας Ιζόλδης; Ακούστε πώς με μεγάλη χαρά και μεγάλη λύπη αγαπήθηκαν, και πώς πέθαναν έπειτα την ίδια μέρα — αυτός εξ αιτίας εκείνης, αυτή εξ αιτίας εκείνου.