Βίοι Πελοποννησίων ανδρών Κληρικών, Στρατιωτικών και Πολιτικών
Τοὺς παραλειφθέντας εἰς τὴν ἱστορίαν τοῦ Σ. Τρικούπη ἐπισήμους ἄνδρας ὅλης τῆς Πελοποννήσου καὶ τοὺς ἔξωθεν εἰς αὐτὴν ἐλθόντας πολιτικοὺς, στρατιωτικοὺς καὶ κληρικοὺς, οἵτινες ὑπηρέτησαν καὶ ἠγωνίσθησαν λόγῳ καὶ ἔργῳ κατὰ τὸν ἱερὸν ἀγῶνα τῆς ἐπαναστάσεως ἀποφασίσαμεν καὶ ἐπιχειροῦμεν νὰ μνημονεύσωμεν ἡμεῖς, ἀναφέροντες ἐν συνόψει τὰ ὀνόματα, τὴν πατρίδα, ὅσων γνωρίζομεν, καὶ τὰς πράξεις των. Ὅλοι λοιπὸν οἱ ἄνδρες τοὺς ὁποίους θὰ μνημονεύσωμεν ἕνα καὶ τὸν αὐτὸν σκοπὸν εἶχον καὶ μίαν καὶ τὴν αὐτὴν γνώμην. Οὔτε ὁ μικρὸς ἐδύνατο νὰ κάμῃ τὶ χωρὶς τὸν μεγάλον οὔτε ὁ μεγάλος χωρὶς τὸν μικρόν, διότι οὕτω πῶς ἦσαν κατηχημένοι καὶ διωργανωμένοι, ὥστε κατ᾿ ἀρχὰς κανεὶς ἐξ αὐτῶν δὲν ἐδύνατο νὰ ἐξέχῃ. Ὅλοι δὲ ἔθεσαν τὸν ἑαυτόν των εἰς μίαν καὶ τὴν αὐτὴν τάξιν καὶ ἀγαπῶντο ὡς ἀδελφοί. Ὅστις δὲ ἤθελε νὰ ἐνεργήσῃ τὶ ὑπὲρ τοῦ μελετωμένου σκοποῦ ἀμέσως τὸ ἐκοινοποίει εἰς πάντας τοὺς ἀδελφοὺς, καὶ τοῦτο ἐγίνετο μεταξύ των μὲ τὴν μεγαλειτέραν ταχύτητα καὶ προθυμίαν.
Δάφνης και Χλόη
Ο Λόγγος ήταν Λέσβιος συγγραφέας που έζησε την Ρωμαϊκή εποχή στις αρχές του 3ου αιώνα μ.Χ., γνωστός για το βουκολικό μυθιστόρημά του «Δάφνις και Χλόη». Το 1831 ο Γκαίτε μίλησε στον Έκερμαν για το μυθιστόρημα αυτό: «Πρέπει να γράψει κανένας ολάκληρο βιβλίο για να δείξει όλες τις ομορφιές του έργου αυτού. Καλό είναι να το διαβάζουμε μια φορά το χρόνο· πάντα κάτι μαθαίνουμε και νοιώθουμε όλη τη δροσερή εντύπωση της σπάνιας ομορφιάς του.»
Απόσπασμα από το έργο:
«Θεός είναι, παιδιά μου, ο έρωτας, νέος κι όμορφος και φτερωτός· και για τούτο του αρέσουν τα νιάτα κι αναζητάει την ομορφιά κ’ ενθουσιάζει τις ψυχές. Κ’ έχει τόση δύναμη, όση μήτε ο Δίας· ορίζει τα στοιχεία, ορίζει και τάστρα, ορίζει κι αυτούς τους θεούς· μήτ’ εσείς δεν ορίζετε τόσο τα γίδια και τα πρόβατα· τ’ άνθη όλα του έρωτα έργα είναι· τα δέντρα τούτα αυτουνού δημιουργήματα· απ’ αυτόν τρέχουνε και τα ποτάμια και φυσούν οι άνεμοι. […] Δεν υπάρχει λοιπόν κανένα γιατρικό του έρωτα, που να πίνεται, που να τρώγεται, που να λέγεται με ξόρκια, παρά μονάχα το φιλί και τ’ αγκάλιασμα και το πλάγιασμα με γυμνά τα κορμιά.»
Εθνική κοινότητα και κοσμοπολιτισμός – Μία διαχρονική σύγκρουση
Στην ιστορία της ανθρωπότητας, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, υπάρχουν κάποια ιδανικά που είναι κοινά για όλους τους λαούς. Η αντίληψη του έθνους, η συνύπαρξη συγγενών ανθρώπων σε ορισμένο γεωγραφικό χώρο με κοινές πνευματικές αντιλήψεις και γλώσσα συναντάται στην αρχαία Ελλάδα, τη Ρώμη και σε όλα τα έθνη που αντιστάθηκαν στις ρωμαϊκές λεγεώνες.
Ο διεθνισμός ήταν ανέκαθεν στοιχείο καταπίεσης και θανάτου των εθνικοτήτων. Οι αυτοκρατορίες πάντοτε πέφτουν γιατί οι καταπιεσμένες εθνοτικές ομάδες επιζητούν την αυτονομία τους, δηλαδή το δικό τους κράτος και τη δική τους νομοθετική και οικονομική ανεξαρτησία. Ο Εθνικισμός συγχέεται λανθασμένα με τον ιμπεριαλισμό. Ο ιμπεριαλισμός είναι το αντίθετο του εθνικισμού.
Στο βιβλίο αυτό γίνεται μια σύγκριση του 20ού και του 21ου αιώνα, αναλύεται η πολιτική της Φασιστικής Ιταλίας και της Ναζιστικής Γερμανίας και, εν συνεχεία, παρουσιάζονται οι πολιτικές θέσεις του Τραμπ, του Ορμπάν, του Εθνικού Μετώπου της Γαλλίας και του Ματέο Σαλβίνι. Παράλληλα, εξηγείται τι είναι ο λαϊκισμός και τι σημαίνουν διάφοροι ορισμοί της πολιτικής επιστήμης εις ό,τι αφορά τους σημερινούς υπέρμαχους του έθνους-κράτους και τα κινήματά τους ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την παγκοσμιοποίηση.
Είμαστε ακόμα ζωντανοί;
Εμείς, είμαστε σήμερα εδώ, μπροστά στο σταυροδρόμι των αποφάσεων και των επιλογών. Αποφασισμένοι να μην ακολουθήσουμε τις πλατιές και εύκολες λεωφόρους της έκπτωσης, της σήψης, και της παρακμής. Αλλά να πορευτούμε το δύσκολο μονοπάτι του ένδοξου παρελθόντος των Ελλήνων που μέσα από την αντιστροφή του χρόνου αντικατοπτρίζει το μεγαλείο της Ελλάδας του μέλλοντος. Προϋπόθεση, η «κάθαρση» και οι καθαρμοί από τα καθάρματα.
Ενοπτικόν – Ένα «ερμητικό» εγχειρίδιο ευτυχίας (τόμος Α’)
Το ΕΝΟΠΤΙΚΟΝ – ένα «ερμητικό» Εγχειρίδιο Ευτυχίας, αποτελεί την οργανική μήτρα (matrix) χρησμών και συμβόλων μέσα από την οποία αναδύθηκαν, ως αυτοδύναμα υποσύνολα, τα έργα του ίδιου συγγραφέα: «Ενοπτικόν: το Βιβλίο των Χρησμών» (Εκδόσεις Έκτωρ, 2022), «Τα Μυστήρια των Ελλήνων» (Κάκτος, 2018), «Απόκρυφη Γνώση» (Κάκτος, 2018), «Η Μαγεία του Εγκεφάλου» (Εκδόσεις Έκτωρ, 2021), «Χώρος και Χρόνος» (Κάκτος, 2021), «Οι Θεοί των Ελλήνων» (Εκδόσεις Έκτωρ, 2022), «Σβάστικα» (Historia, 2017), και «Η Αρχαία Σπάρτη – μέσα από τη μαγεία της εικόνας» (Εκδόσεις Αδούλωτη Μάνη, 2022). Είναι ένα έργο ζεύξης και εναρμόνισης όλων αυτών, που γεφυρώνει κατά τρόπο μοναδικό την αρχαιογνωσία με την επιστήμη, το υπερφυές με το φυσικό, το προβλεπόμενο με το αναπάντεχο, και την αυστηρή λογική θεώρηση των πραγμάτων με καταστάσεις διορατικής έκστασης. Ένα έργο που αφορά όλους και τον καθένα μας χωριστά, προσφέροντας μια μοναδική στήριξη κατά την διάρκεια της πορείας της ζωής μας.
Ενοπτικόν – Ένα «ερμητικό» εγχειρίδιο ευτυχίας (τόμος Β’)
Το ΕΝΟΠΤΙΚΟΝ – ένα «ερμητικό» Εγχειρίδιο Ευτυχίας, αποτελεί καταφύγιο και παραμυθία για τον καθένα που συναντά προβλήματα και πιέσεις στην καθημερινότητά του και αναζητά έναν δίαυλο διαφυγής από το φθαρτό και εφήμερο σήμερα. Ένα πνευματικό οχυρό σκέψης, περίσκεψης, και σηματοδότησης ενός καλύτερου αύριο, για όλους όσους μπορούν να αποκρυπτογραφήσουν τα νοήματά του, να εντρυφήσουν στις «έξωθεν» οδηγίες του, και να ακολουθήσουν τα μονοπάτια που στοχεύουν στην υπέρβαση του γήινου εαυτού μας. Ένα έργο εσωτερικής μύησης στον τρόπο με τον οποίο το αόρατο καθίσταται ορατό και φωτίζει αποκαλυπτικά την πορεία της ζωής μας. Ένας φωτεινός σηματοδότης για την κατάκτηση της εσωτερικής γαλήνης και της πραγματικής ευτυχίας στη ζωή.
Ερωτικός Εσπερινός
Όλες τους ένδοξες στις μέρες τους.
Τώρα φιγούρες ξέθωρες από τον χρόνο
και την σκόνη της τριβής.
Η αλήθεια για τον Μακεδονικό Αγώνα
Το έργο γράφτηκε και δομήθηκε με αρχειακό φωτογραφικό υλικό, αναζητώντας την αλήθεια πίσω από τον Μακεδονικό Αγώνα του 1904-1908. Στην πορεία των συρράξεων, νεαροί Βούλγαροι αστοί διανοούμενοι και αξιωματικοί μεταμορφώνονται σε σκληρούς και αδίστακτους εξολοθρευτές των Ελλήνων. Αυτή είναι η μοίρα των πολεμικών συγκρούσεων. Ας ελπίσουμε ότι η γενιά μας δε θα χρειαστεί να ξαναζήσει τέτοιες καταστάσεις. Γιατί στον πόλεμο, τον κάθε πόλεμο, δεν υπάρχει καλός εχθρός. Ο καλός εχθρός είναι πάντα ο σκοτωμένος εχθρός. Και ο άνθρωπος, ο κάθε άνθρωπος, τίποτε δεν κερδίζει από τον σκοτωμό των συνανθρώπων του.
Η βασιλεία εν Ελλάδι
Ἡ Ἱστορία καὶ τὰ πεπρωμένα εἶναι ἀμείλικτα ἐναντίον παντὸς τοῦ ἀγνωμονοῦντος λαοῦ. Ἡ Ἑλλὰς δὲν θὰ ἀγνωμονήσῃ. Γνωρίζω ὅτι εἰς πολλὰς, εἰς πλείστας σκιὰς χωρικῶν, παλαιῶν πολεμιστῶν τῶν Ἰωαννίνων καὶ Θεσσαλονίκης, τοῦ Κιλκὶς καὶ τῆς Κρέσνας ἡ προσωπογραφία τοῦ Βασιλέως Κωνσταντίνου λατρεύεται ὡς εἰκόνισμα. Καὶ πράγματι ὑπ᾽ αὐτὴν τὴν μορφὴν ὁ Βασιλεὺς Κωνσταντῖνος διὰ τῆς δόξης τοῦ καὶ τῶν μαρτυρίων του θὰ παραμείνῃ διὰ μέσου τῶν αἰώνων εἰς τὴν Καρδίαν τῶν Ἑλλήνων. Εἶναι ἐξ ἐκείνων τῶν ὀνομάτων, τὰ ὁποῖα ὁ θρῦλος μεγαλοποιεῖ.