Περί της Αλεξάνδρου τύχης ή αρετής λόγος, Πότερον Αθηναίοι κατά πόλεμον ή κατά σοφίαν ενδοξότεροι
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΤΥΧΗΣ Ή ΑΡΕΤΗΣ: Η σχέση του Μ. Αλεξάνδρου με την τύχη. Ποια εύνοια ή ποιες αντιξοότητες επιφύλαξε η τύχη στον Μακεδόνα βασιλιά και πώς αυτός αναδείχτηκε ανώτερός της. Η ανδρεία του Αλεξάνδρου. ΠΟΤΕΡΟΝ ΑΘΗΝΑΙΟΙ ΚΑΤΑ ΠΟΛΕΜΟΝ Ή ΚΑΤΑ ΣΟΦΙΑΝ ΕΝΔΟΞΟΤΕΡΟΙ: Ο Πλούταρχος αναπτύσσει την άποψη ότι το μεγαλείο της Αθήνας οφείλεται στους ανθρώπους της δράσης, κυρίως αυτούς που αναδείχτηκαν στους πολεμικούς αγώνες, και λιγότερο στους ανθρώπους του πνεύματος.
Πλάτων Πολιτεία Ή Περί Δικαίου Τόμος Α ́, Βιβλία Α ́-Ε ́
Ο Πλατωνικός διάλογος με τον διαζευκτικό τίτλο “Πολιτεία ή περί δικαίου” είναι έργο από τα καλύτερα της περιόδου της ακμής του συγγραφέως. Στο πρώτο βιβλίο υπάρχει διἀλογος για τη Δικαιοσύνη και στο δεύτερο γίνεται λόγος για το τι είναι δίκαιο αναφερόμενοι στο μύθο του Γύγη.
Ο διάλογος στο τρίτο βιβλίο αναφέρεται στην παιδεία των φυλάκων και το τι πρέπει να τους διέπει. Η γυμναστική θα πρέπει να αποβλέπη στην τελειοποίησι των εμφύτων ιδιοτήτων πού έχουν οι φύλακες (ταχύτης, εγρήγορσις, αντοχή), η δίαιτα απλή και λιτή.
Συνεχίζοντας στο τέταρτο βιβλίο γίνεται διάλογος για το πως πρέπει να λειτουργεί μια πόλη δικαίου. Η διαφύλαξη της πολιτικής δικαιοσύνης είναι έργο που η τάξη των αρχόντων πρέπει να φροντίσει. Οι τρεις τάξεις της πόλεως αντιστοιχούν και στην ατομική ψυχή, ήτοι: άρχοντες=λογιστικόν, φύλακες=θυμοειδές, δημιουργοί=επιθυμητικόν.
Στο πέμπτο βιβλίο ο διάλογος προχωράει αναφερόμενος σε καινοτόμες ιδέες όπως ότι δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ των φύλων, η παραδοσιακή οικογένεια καταργείται, οι γυναίκες και τα παιδιά είναι κοινά, με σκοπό την ευγονία και την δημιουργία ισχυρών και στενών δεσμών και οι άρχοντες πρέπει να είναι φιλόσοφοι.
Πλάτων Πολιτεία Ή Περί Δικαίου Τόμος Β ́, Βιβλία ΣΤ-Ι
Στο έκτο βιβλίο έχουμε την περιγραφή του φιλοσόφου που θα κυβερνήσει την πολιτεία. Ο φιλόσοφος μισεί το ψέμα και την δουλικότητα, έχει δυνατό μνημονικό, αγαπάει την γνώση, είναι μεγαλοπρεπής, σώφρων και κόσμιος.
Στο έβδομο βιβλίο ο Πλάτων δίνει την απάντηση στα ερωτήματα σχετικά με την θέση του ανθρώπου απέναντι στο «ον» χρησιμοποιώντας την εποπτική εικόνα του σπηλαίου.
Στο όγδοο βιβλίο γίνεται η ανάλυση των τεσσάρων νοσηρών πολιτευμάτων τα οποία μόνο αρνητικές συνέπειες φέρνουν στην κοινωνία.
Στο ένατο βιβλίο γίνεται αναφορά στον τυραννικό χαρακτήρα, πως δημιουργείται, ποιες οι μεταπτώσεις και ποια η σύγκρισή του με τον βασιλιά-φιλόσοφο.
Στο δέκατο βιβλίο έχουμε τον μύθο του Ηρός ο οποίος περιγράφει την Μέλλουσα Κρίση καθώς και την ανάσταση των ψυχών κατά περιόδους.
Τι έτρωγαν οι αρχαίοι Έλληνες
Το διαιτολόγιο από τα χρόνια του Ομήρου μέχρι το τέλος του αρχαίου κόσμου. Συνήθειες και προτιμήσεις, υλικό δειπνολογίας και ακόμα συνταγές φαγητών και τιμές εδεσμάτων, σε μια πρωτότυπη μελέτη που συμπληρώνει τη γνώση μας για την αρχαιότητα.
Υπόμνημα εις τα Πυθαγόρου «Χρυσά έπη»
Το έργο αυτό του Ιάμβλιχου, το οποίο σώζεται σε αραβική επιτομή και μεταφράζεται και εκδίδεται για πρώτη φορά στα Ελληνικά, ανακαλύφθηκε σχετικά πρόσφατα και δεν είναι ευρύτερα γνωστό στην παγκόσμια βιβλιογραφία. Το έργο παρουσιάζει την ερμηνεία του Ιάμβλιχου για κάθε στίχο των Χρυσών επών του Πυθαγόρα, και έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον, καθώς προσθέτει σημαντικά και καινούργια στοιχεία για τη διαμόρφωση μιας πιο ολοκληρωμένης εικόνας της φιλοσοφίας του μεγάλου αυτού νεοπλατωνικού στοχαστή.