Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα
Ο μεγάλος Γερμανός φιλόσοφος Φρίντριχ Νίτσε γεννήθηκε το 1844 στο Ρέκεν. Ήταν μόλις πέντε ετών όταν έχασε τον πατέρα του, προτεστάντη πάστορα. Έπειτα από λαμπρές σπουδές κλασικής φιλολογίας στη Βόννη, έγινε, σε ηλικία είκοσι πέντε ετών, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βασιλείας. Εκείνη την εποχή γνώρισε το έργο του φιλόσοφου Σοπενχάουερ και συνδέθηκε φιλικά με τον μουσικοσυνθέτη Ρίχαρντ Βάγκνερ. Πολύ σύντομα ο Νίτσε θα χαράξει το δικό του δρόμο. Παραιτείται από τη θέση του στο Πανεπιστήμιο, απομακρύνεται από τις θεωρίες του Σοπενχάουερ και διακόπτει τη σχέση του με τον Βάγκνερ. Ζώντας περιπλανώμενη ζωή, σε μικρές πανσιόν της Ελβετίας, της βόρειας Ιταλίας και της νότιας Γαλλίας, αφοσιώνεται στην κριτική της μεταφυσικής, της ηθικής, της θρησκείας και των άλλων πλευρών του δυτικού πολιτισμού γράφοντας ασταμάτητα. Ο Νίτσε πέθανε το 1900 αφού πέρασε τα δώδεκα τελευταία χρόνια της ζωής του έχοντας χαμένα τα λογικά του.
Η αθέατη πλευρά της ιστορίας Νο9 / Φιλοσοφικὴ λίθος καὶ Ἐλιξήριο τῆς νεότητος
Γιὰ χιλιάδες χρόνια, οἱ ὑπηρέτες μιᾶς περίεργης καὶ σκοτεινῆς ἐπιστήμης, τῆς Ἀλχημείας, θέλοντας νὰ δώσουν λύση στὰ αἰώνια προβλήματα τοῦ ἀνθρώπου, δηλαδὴ τῆς ἐπιβιώσεως καὶ τῆς ἀποφυγῆς τοῦ θανάτου, πάσχιζαν νὰ ἀνακαλύψουν τὴν ἐπιστημονικὴ ἐκείνη μέθοδο ποὺ θὰ μετέτρεπε τὰ μέταλλα σὲ χρυσὸ καὶ νὰ ἐφεύρουν ἕνα χημικὸ παρασκεύασμα ποὺ θὰ χάριζε στὸν ἄνθρωπο τὴν αἰώνια νεότητα καὶ τὸ ὁποῖο ὀνόμαζαν «ἐλιξήριο τῆς νεότητος» ἢ «ἐλιξήριο τῆς ἀθανασίας». Συχνὰ διώχθηκαν λόγῳ τοῦ ὅτι κρατοῦσαν κρυφὰ ἀπὸ τοὺς πολλοὺς τὰ ἐπιτεύγματα τῆς ἐπιστήμης τους. Ἀλλὰ καὶ ὁ ἐπιστημονικὸς χαρακτῆρας τῆς Ἀλχημείας ἀμφισβητήθηκε συχνὰ ἔντονα. Παρ’ ὅλα αὐτὰ ἐπιβίωσαν μέχρι τίς ἡμέρες μας καὶ ἡ ἱστορία τους τυλίχθηκε μὲ ἕνα περίπλοκο μῦθο ὁ ὁποῖος ποτὲ δὲν ἔπαυσε νὰ σαγηνεύει τὴν φαντασία τῶν ἀνθρώπων. Ὁ Ἐλβέτιος, ὁ Λάϊμπνιτς, ὁ Νεύτων καὶ ἄλλοι φημισμένοι ἐπιστήμονες συγκαταλέγονταν μέσα σὲ ἐκείνους ποὺ ὑποστήριξαν τὴν Ἀλχημεία.
Ἡ μεταστοιχείωση τῶν βασικῶν μετάλλων σὲ χρυσάφι συμβόλιζε μιὰ προσπάθεια πρὸς τὴν τελειότητα καὶ τὰ ἀπώτατα ὕψη τῆς πραγματικῆς ὑπάρξεως. Οἱ Ἀλχημιστὲς πίστευαν ὅτι ὅλος ὁ κόσμος ἔτεινε πρὸς τὴν τελειότητα καὶ ὁ χρυσός, λόγῳ τοῦ ὅτι δὲν ὑπόκειτο στὴν ἀποσύνθεση, θεωρήθηκε ἡ τελειότερη τῶν οὐσιῶν. Ἐπιδιώκοντας νὰ μετατρέψουν τὰ βασικὰ μέταλλα σὲ χρυσό, στὴν πραγματικότητα προσπαθοῦσαν νὰ δώσουν στὸ σύμπαν μιὰ χεῖρα βοηθείας. Ἦταν ἐπίσης λογικὸ νὰ θεωροῦν ὅτι τὸ μυστικὸ τῆς σταθερότητος τοῦ χρυσοῦ παρεῖχε τὸ κλειδὶ γιὰ νὰ ἀποκρουσθοῦν οἱ ὀργανικὲς ἀσθένειες καὶ ἡ ἀποσύνθεση καὶ ὡς ἐκ τούτου ὁ συνδυασμὸς χημείας, πνευματισμοῦ καὶ ἀστρολογίας κατέστῃ χαρακτηριστικὸς τῆς μεσαιωνικῆς Ἀλχημείας.
Η αλήθεια για τον Μακεδονικό Αγώνα
Το έργο γράφτηκε και δομήθηκε με αρχειακό φωτογραφικό υλικό, αναζητώντας την αλήθεια πίσω από τον Μακεδονικό Αγώνα του 1904-1908. Στην πορεία των συρράξεων, νεαροί Βούλγαροι αστοί διανοούμενοι και αξιωματικοί μεταμορφώνονται σε σκληρούς και αδίστακτους εξολοθρευτές των Ελλήνων. Αυτή είναι η μοίρα των πολεμικών συγκρούσεων. Ας ελπίσουμε ότι η γενιά μας δε θα χρειαστεί να ξαναζήσει τέτοιες καταστάσεις. Γιατί στον πόλεμο, τον κάθε πόλεμο, δεν υπάρχει καλός εχθρός. Ο καλός εχθρός είναι πάντα ο σκοτωμένος εχθρός. Και ο άνθρωπος, ο κάθε άνθρωπος, τίποτε δεν κερδίζει από τον σκοτωμό των συνανθρώπων του.
Η γέννηση της τραγωδίας
Το πρώτο δημοσιευμένο έργο του Νίτσε, η «Γέννηση της τραγωδίας», είναι το γνωστότερο.
Μέσα από μια πρωτότυπη ανάλυση της αρχαίας τραγωδίας περιγράφει μια στάση ζωής χαρακτηριστική της νεωτερικότητας: το «τραγικό αίσθημα της ζωής», σύμφωνα με το οποίο μόνον η ζωή δίνει νόημα στον κόσμο, αλλά η ίδια η ζωή δεν έχει κανένα νόημα.
Κατά τον Νίτσε, αυτό το αίσθημα εκφράζεται κατ’ εξοχήν μέσα από τη μουσική. Γι’ αυτό τον λόγο, η «Γέννηση της τραγωδίας» επηρέασε καθοριστικά τις αισθητικές αντιλήψεις από την εποχή της μέχρι σήμερα.
Η παρούσα έκδοση πλαισιώνει την εξαιρετικά προσεγμένη νέα μετάφραση του έργου από τον Χρήστο Μαρσέλλο με μια μελέτη του Μάρκου Τσάτσου για τη θέση της Γέννηση της τραγωδίας στη φιλοσοφία της μουσικής, σε αντιδιαστολή προς την άποψη του Βάγκνερ, μια μελέτη του Πιερ Οσμό για τη θέση της φιλοσοφίας του Νίτσε στο πλαίσιο των “φιλοσοφιών της ζωής”, σε σύγκριση με την άποψη του Μπερξόν, και μια εισαγωγή του Γιώργου Φαράκλα που προσπαθεί να δείξει πως το επιχείρημα της νιτσεϊκής φιλοσοφίας εξάγεται από την αρχική θέση της “Γέννηση της τραγωδίας” για τη γνώση.
Ο σύγχρονος άνθρωπος οφείλει να ξανασκεφθεί την ιστορία του, κατά συνέπεια το αξιακό του σύστημα και τη σχέση του με τη φύση και τους συνανθρώπους του, και να απενεργοποιήσει την παντοδύναμη σήμερα καταστροφικότητα-αυτοκαταστροφικότητά του, συμφιλιωνόμενος με το σκοτεινό κομμάτι της συλλογικής ψυχής του. Η δημιουργικότητα πάντοτε ήταν κάτι το ζητούμενο, πολύ περισσότερο σήμερα που είναι τόσο τραγικά απούσα και περιορισμένη. Ας ξανασκεφτούμε τους αρχαίους τραγικούς αλλά και τον αθηναίο πολίτη, είναι σαν να μας λέει ο Νίτσε· ας τον ακούσουμε. (Δήμος Μαρουδής, Ελευθεροτυπία, Βιβλιοθήκη, 25/6/2010)
Περιεχόμενα
ΕΙΣΑΓΩΓΗ – ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΑΡΑΚΛΑΣ: Η ΘΕΛΗΜΕΝΗ ΑΦΕΛΕΙΑ
Απολλώνειο και διονυσιακό
Σύγκρουση γνώσης και ζωής
Η άρνηση της ζωής ως κατάφασή της
Ζωικός προοπτικισμός και λογικός αναλογισμός
Η σημασία της τέχνης για τη ζωή
Η πρωτοτυπία της ερμηνείας του Νίτσε για την τραγωδία
Η παρούσα έκδοση
ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗΣ
Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΣΤΟΝ ΡΙΧΑΡΔΟ ΒΑΓΚΝΕΡ
Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ
ΜΑΡΚΟΣ ΤΣΕΤΣΟΣ: ΝΙΤΣΕ ΚΑΙ ΒΑΓΚΝΕΡΙΚΗ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ. ΠΤΥΧΕΣ ΜΙΑΣ ΠΡΩΙΜΗΣ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗΣ ΣΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ
ΠΙΕΡ ΟΣΜΟ: ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΖΩΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΩΝ ΤΗΣ ΖΩΗΣ Ή ΠΩΣ Ο ΝΙΤΣΕ ΚΑΙ Ο ΜΠΕΡΞΟΝ ΤΡΕΦΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ
ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΝΙΤΣΕ
ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ ΕΡΓΩΝ ΤΟΥ ΝΙΤΣΕ
ΕΠΙΛΟΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΙΤΣΕ
Η διδασκαλία της αφυπνίσεως
Ένας από τους σημαντικότερους φιλοσόφους της σύγχρονης εποχής, ο Julius Evola (1898-1974), είναι ίσως ο βασικότερος εκφραστής της Εσωτερικής Παράδοσης. Τον αριστοκρατικό, εσωτερικό και ηρωικό τρόπο ζωής τον οποίο ακολούθησε, συνοδεύουν μία σειρά εργασιών ανάμεσα στις οποίες συγκαταλέγεται και το παρόν βιβλίο. Στη διδασκαλία της Αφυπνίσεως ο Evola υπεισέρχεται σε μία έξοχη ανάλυση των ιερών κειμένων Pali του αρχέγονου Βουδισμού, τα οποία αντικατοπτρίζουν το πολιτιστικό, μεταφυσικό και υπερβατικό περιεχόμενο της εν λόγω ανατολικής παράδοσης. Πρόκειται για μία διδασκαλία η οποία απευθυνόμενη σε μία ελίτ ασκητών πνευματικής ευγένειας, κατευθύνεται κόντρα στο ρεύμα, αόρατη για τον περισσότερο κόσμο και τους κοινούς θνητούς που ζουν στη σκιά της άγνοιας. Ο Βουδισμός ιδιαίτερα στην πρωταρχική του μορφή αποστασιοποιείται από οτιδήποτε θυμίζει θρησκεία, μυστικισμό ή χαρακτηρίζεται από τις έννοιες της πίστης, της αφοσίωσης, της δογματικής ακαμψίας και του προσηλυτισμού. Αντίθετα, εξυψώνεται ο ασκητισμός ως προς την αυθεντική του σημασία δηλαδή αυτή της πρακτικής εξάσκησης, της πειθαρχίας και της εκμάθησης. Παράλληλα, εκθειάζεται η αυτοσυγκέντρωση, η δύναμη της θελήσεως, ο έλεγχος της σκέψης και του νου, η ηθική συμπεριφορά, ο μοναχισμός. Ekattam monam akkhatam – Η μοναξιά είναι σοφία. Εκείνος ο οποίος είναι μόνος θα ανακαλύψει ότι είναι χαρούμενος, άρχοντας του εαυτού του, τεχνίτης του προσωπικού του πεπρωμένου. Ο άνθρωπος έρχεται σε αντιπαράθεση με τον ίδιο του τον εαυτό και την εξαρτημένη φύση της ύπαρξής του. Μπαίνει σε μία μάχη καθημερινή, χωρίς ανακωχή, σε έναν ηρωικό αγώνα πνευματικού είδους. Προτιμάει να πεθάνει μαχόμενος για την πραγμάτωση της ύστατης κορύφωσης, παρά να ζει νικημένος. Περπατάει το μονοπάτι της αφυπνίσεως, κατευθυνόμενος προς τη φώτιση. Το μόνο που έχει πλέον σημασία είναι η κάθε στιγμή. Έχει αποκτήσει έλεγχο επί του εαυτού του, διακατέχεται από επίγνωση, γαλήνη, αταραξία και αξιοπρέπεια. Katam karaniyam- Θα γίνει αυτό που ήταν να γίνει. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Περιεχόμενα
ΑΦΙΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗ (ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ)
ΑΦΙΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗ (ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΚΗΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ)
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΜΕΡΟΣ Ι: ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ
ΕΤΕΡΟΚΛΗΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΣΚΗΣΕΩΣ
Η ΑΡΙΑΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΤΗΣ ΑΦΥΠΝΙΣΕΩΣ
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΣΤΗΣ ΑΦΥΠΝΙΣΕΩΣ
ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΔΑΙΜΟΝΑ ΤΗΣ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗΣ
Η ΦΛΟΓΑ ΚΑΙ Η ΣΑΜΣΑΡΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ
ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΗ ΓΕΝΕΣΗ
ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΚΛΙΣΕΩΝ
ΜΕΡΟΣ ΙΙ: ΠΡΑΚΤΙΚΗ
ΟΙ ΑΡΕΤΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ ΚΑΙ Η “ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ”
ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΣΗ
ΟΡΘΟΤΗΤΑ
ΑΣΤΡΙΚΗ ΕΠΙΓΝΩΣΗ: ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΠΛΗΓΩΝ
ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ JHANA: ΟΙ “ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΟΙ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΙ”
ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΑΠΟ ΜΟΡΦΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ Η ΕΞΑΛΕΙΨΗ
ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ “ΔΥΝΑΜΕΩΝ”
Η ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ
ΤΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΤΟΥ ΑΠΑΡΑΜΙΛΛΟΥ
ΤΟ ΚΕΝΟ: “ΕΑΝ Ο ΝΟΥΣ ΔΕΝ ΤΣΑΚΙΣΕΙ”
ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΖΕΝ
ΟΙ ΑΡΙΟΙ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΟΥ ΓΥΠΑ
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ
Η εμφάνιση των πνευμάτων και όσα σχετίζονται με αυτήν
Στη μελέτη του αυτή ο Άρθουρ Σοπενχάουερ επιχειρεί, με πολύ προσεκτικό τρόπο, μια προσέγγιση του φαινομένου της εμφανίσεως πνευμάτων και φαντασμάτων, το οποίο συνδέει με άλλα συναφή φαινόμενα, όπως τα προφητικά όνειρα, τον υπνωτισμό, την υπνοβασία, τα προφητικά οράματα, τη μαντεία, τη μαγεία κ.λπ. Χωρίς τις συνήθεις προκαταλήψεις με τις οποίες συχνά προσεγγίζονται τέτοιου είδους θέματα, ο μεγάλος φιλόσοφος αναρωτιέται για τη δυνατότητα ύπαρξης τέτοιων φαινομένων, προσπαθώντας ταυτόχρονα να αναζητήσει τα, συχνά δυσδιάκριτα, όρια μεταξύ της πραγματικής εμφάνισής τους και της δημιουργίας τους από τη φαντασία των ανθρώπων. Η απάντησή του, στηριγμένη σε φιλοσοφικές μεταφυσικές βάσεις, είναι ότι ναι, μπορούν να υπάρξουν τέτοια φαινόμενα, υπό αυστηρές όμως προϋποθέσεις…
Η επιστήμη της λογικής
Ο γερμανός φιλόσοφος Georg Hegel (1770 – 1831) γεννήθηκε στη Στουττγάρδη και δίδαξε στα Πανεπιστήμια της Ιένας, της Χαϊδελβέργης και του Βερολίνου. Πιεζόμενος από την ανάγκη, να εκθέσει στους φοιτητές του με απλό και περιεκτικό τρόπο τα βασικά στοιχεία του φιλοσοφικού του συστήματος, εξέδωσε την Εγκυκλοπαίδεια των φιλοσοφικών επιστημών σε επιτομή. Οι πρώτες 244 παράγραφοι της γ’ έκδοσης (1830) αυτού του βιβλίου, αφιερωμένες στην “επιστήμη της Λογικής”, αποτελούν το κείμενο όπου βασίστηκε η παρούσα ελληνική μετάφραση. Το κείμενο προσφέρεται ως ένα καλό ξεκίνημα για τον αρχάριο μελετητή της χεγκελιανής Φιλοσοφίας, με την ώριμη μορφή που αυτή παρείχετο στους φοιτητές του Πανεπιστημίου του Βερολίνου κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του φιλόσοφου. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Περιεχόμενα
ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗ
Τα οντολογικά θεμέλια τα χεγκελιανής λογικής
Η διαλεκτική μέθοδος του Χέγκελ
Η λογική και η οντολογική αλήθεια
Η δομή του χεγκελιανού συστήματος και ειδικότερα της λογικής
Η μεγάλη και η μικρή λογική
Η παρούσα μετάφραση
Επιλογή βοηθητικής βιβλιογραφίας
Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ
ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΗ ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ
Πρώτη στάση της στέψης απέναντι στην αντικειμενικότητα. Μεταφυσική
Δεύτερη στάση της σκέψης απέναντι στην αντικειμενικότητα
Εμπειρισμός
Κριτική φιλοσοφία
Τρίτη στάση της σκέψης απέναντι στην αντικειμενικότητα. Η άμεση γνώση
Ακριβέστερη έννοια και διαίρεση της λογικής
Πρώτο μέρος της λογικής: Η διδασκαλία περί του είναι
Ποιότητα
Είναι
Προσδιορισμένο – είναι
Δι’ -εαυτό-είναι
Ποσότητα
Η καθαρή ποσότητα
Το ποσόν
Ο βαθμός
Το μέτρο
Δεύτερο μέρος της λογικής: Η διδασκαλία περί της ουσίας
Η ουσία ως θεμέλιο της ύπαρξης
Οι καθαρές κατηγορίες της ανασκόπησης
Ταυτότητα
Η διαφορά
Το θεμέλιο
Η ύπαρξη
Το πράγμα
Το φαινόμενο
Ο κόσμος των φαινομένων
Περιεχόμενο και μορφή
Η σχέση
Η πραγματικότητα
Σχέδιο υποστασιακότητας
Σχέση αιτιότητας
Η αλληλεπίδραση
Τρίτο μέρος της λογικής: Η διδασκαλία περί της έννοιας
Η υποκειμενική έννοια
Η έννοια σαν τέτοια
Η κρίση
Ποιοτική κρίση
Κρίση ανασκόπησης
Κρίση αναγκαιότητας
Η κρίση της έννοιας
Ο συλλογισμός
Ποιοτικός συλλογισμός
Συλλογισμός της ανασκόπησης
Συλλογισμός της αναγκαιότητας
Το αντικείμενο
Ο μηχανισμός
Ο χημισμός
Τελεολογία
Η ιδέα
Η ζωή
Το γνωρίζειν [σαν τέτοιο]
Η θέληση
Η απόλυτη ιδέα
Ελληνο-γερμανικό γλωσσάρι
Γερμανο-ελληνικό γλωσσάρι
Πίνακας κυρίων ονομάτων
Η θέληση για δύναμη
– Τα μεγάλα πράγματα απαιτούν είτε να σιωπά κανείς γι’ αυτά είτε να μιλά με μεγαλείο: με μεγαλείο, αυτό σημαίνει με κυνισμό και αθωότητα.
– Αυτό που διηγούμαι είναι η ιστορία των επόμενων δύο αιώνων. Περιγράφω τι έρχεται, τι δεν μπορεί πια να έρθει αλλιώς: την έλευση του μηδενισμού. Αυτή την ιστορία μπορεί να τη διηγηθεί κανείς ακόμη και τώρα: γιατί η ίδια η αναγκαιότητα είναι επί το έργον εδώ. Αυτό το μέλλον μιλά ήδη με εκατό σημάδια, αυτή η μοίρα κηρύττει τον εαυτό της παντού· γι’ αυτή τη μουσική του μέλλοντος είναι ήδη όλα τα αφτιά τεντωμένα. Ολόκληρη η ευρωπαϊκή κουλτούρα μας θαρρείς πως κινείται εδώ και κάποιο καιρό ήδη προς μια καταστροφή, με μια βασανιστική ένταση, που μεγαλώνει από δεκαετία σε δεκαετία: ανήσυχα, βίαια, βιαστικά: σαν ένα ποτάμι που θέλει να φτάσει στο τέλος, που δεν αναλογίζεται, που φοβάται να αναλογιστεί. […] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)
Περιεχόμενα
Σημείωμα του μεταφραστή
Η ΘΕΛΗΣΗ ΓΙΑ ΔΥΝΑΜΗ
Πρόλογος
Ο ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΣ ΜΗΔΕΝΙΣΜΟΣ
Πλάνο
Μηδενισμός
Ιστορία του ευρωπαϊκού μηδενισμού
ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΜΕΧΡΙ ΤΟΥΔΕ ΥΨΙΣΤΩΝ ΑΞΙΩΝ
Κριτική της θρησκείας
Για τη γένεση των θρησκειών
Ιστορία του χριστιανισμού
Χριστιανικά ιδεώδη
Κριτική της ηθικής
Καταγωγή των ηθικών αξιολογήσεων
Η αγέλη
Γενικά για την ηθική
Πώς κάνει κανείς την αρετή να κυριαρχήσει
Το ηθικό ιδεώδες
Για την κριτική των ιδεωδών
Κριτική του “καλού ανθρώπου”, του αγίου κτλ.
Κατασυκοφάντηση των λεγόμενων κακών ιδιοτήτων
Κριτική των λέξεων: βελτίωση, τελειοποίηση, ανύψωση
Τελικές παρατηρήσεις για την κριτική της ηθικής
Κριτική της φιλοσοφίας
Γενικές παρατηρήσεις
Κριτική της ελληνικής φιλοσοφίας
Αλήθεια και πλάνη των φιλοσόφων
Περαιτέρω θεωρήσεις για μια κριτική της φιλοσοφίας
ΑΡΧΕΣ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ
Η θέληση για δύναμη ως γνώση
Μέθοδος έρευνας
Το γνωσιοθεωρητικό σημείο εκκίνησης
Η πίστη στο “εγώ”. Το υποκείμενο
Βιολογία της ενόρμησης για γνώση. Προοπτικισμός
Καταγωγή του λογικού και της λογικής
Συνείδηση
Κρίση. Αληθής – ψευδής
Εναντίον της αιτιοκρατίας
Πράγμα καθ’ εαυτό και φαινομενικότητα
Μεταφυσική ανάγκη
Βιολογική αξία της γνώσης
Επιστήμη
Η θέληση για δύναμη στη φύση
Η μηχανιστική ερμηνεία του κόσμου
Η θέληση για δύναμη ως ζωή
Η οργανική διαδικασία
Ο άνθρωπος
Θεωρία της θέλησης για δύναμη και των αξιών
Η θέληση για δύναμη ως κοινωνία και άτομο
Κοινωνία και κράτος
Το άτομο
Η θέληση για δύναμη ως τέχνη
ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΕΚΤΡΟΦΗ
Ιεραρχία
Η διδασκαλία της ιεραρχίας
Οι δυνατοί και οι αδύναμοι
Ο ευγενής άνθρωπος
Οι κύριοι της γης
Ο μεγάλος άνθρωπος
Ο ύψιστος άνθρωπος ως νομοθέτης του μέλλοντος
Διόνυσος
Η αιώνια επιστροφή
Σημειώσεις
Η θεωρία του σκοπού της ζωής
«Τι είναι να ζεις»:
Πάντα βρίσκω όλους τους ανθρώπους, όπως κι αν τους κοιτάζω, με καλοσύνη ή κακία, να φροντίζουν για ένα πράγμα: Πως να εξυπηρετήσουν τη συντήρηση του είδους. Και φροντίζουν γι’ αυτό, όχι από αγάπη για το είδος, αλλά γιατί δεν υπάρχει μέσα τους τίποτα παλιότερο, δυνατότερο, ανέλεγκτο και πιο ακατανόητο από αυτό το ένστικτο, γιατί είναι αλήθεια πως το ένστικτο αυτό, είναι στην κυριολεξία η ουσία του είδους μας, η ουσία του κοπαδιού μας.
Παρ’ όλο που τα καταφέρνουμε αρκετά γρήγορα μπορώ να πω, με τη συνηθισμένη φυσικά μυωπία μας, να ξεχωρίζουμε από απόσταση πέντε βημάτων τους ομοίους μας, σε χρήσιμους και σε άχρηστους, σε καλούς και σε κακούς ανθρώπους, ωστόσο αν καθίσουμε και τα βάλουμε κάτω και κάνουμε έναν απολογισμό και σκεφτούμε το γενικό σύνολο αυτού του ξεχωρίσματος, καταλήγουμε σε μια φοβερή δυσπιστία. Δεν μας ικανοποιεί το ξεχώρισμα, δεν είμαστε σίγουροι και στο τέλος τα παρατάμε. Στο κάτω κάτω της γραφής, ίσως ο πιο άχρηστος, ο πιο βλαβερός άνθρωπος να είναι ο πιο χρήσιμος για τη συντήρηση του είδους. Γιατί ο άνθρωπος αυτός -ο βλαβερός- συντηρεί στον εαυτό του ή στους άλλους ανθρώπους, διάφορα ένστικτα που χωρίς αυτά η ανθρωπότητα θα είχε εδώ και πολύ καιρό αποχαυνωθεί και διαφθαρεί. […] (Από την έκδοση)
Περιεχόμενα
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΦΡ. ΝΙΤΣΕ
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΖΕΙΣ
ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ
ΕΥΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΧΥΔΑΙΟΤΗΤΑ
ΤΙ ΔΙΑΤΗΡΕΙ ΤΟ ΕΙΔΟΣ
ΤΑ ΑΠΟΛΥΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ
Η ΧΑΜΕΝΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥΣ
ΤΑ ΞΕΣΠΑΣΜΑΤΑ ΜΑΣ
ΓΙΑ ΕΝΑ ΕΙΔΟΣ ΑΤΑΒΙΣΜΟΥ
ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ
ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ
Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ
Ο,ΤΙ ΟΝΟΜΑΖΟΥΜΕ ΑΓΑΠΗ
Η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΤΗΣ ΤΡΕΛΑΣ
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΤΗΣ ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑΣ
ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ
ΝΑ ΖΕΙΣ;
ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΑΠΑΡΝΕΙΤΑΙ
ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΚΟ ΜΕ Ο,ΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΕΧΕΙΣ
Η ΚΩΜΩΔΙΑ ΤΩΝ ΕΠΙΦΑΝΩΝ ΑΝΔΡΩΝ
ΕΜΠΟΡΙΟ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
ΜΑΘΗΤΕΣ ΠΟΥ ΔΥΣΑΡΕΣΤΟΥΝ ΤΟ ΔΑΣΚΑΛΟ ΤΟΥΣ
ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΑΝΙΑ
ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ
ΤΙ ΦΑΝΕΡΩΝΟΥΝ ΟΙ ΝΟΜΟΙ
Η ΚΑΤΑΠΛΗΞΗ ΜΑΣ
ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ
Η ΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΘΛΙΟΤΗΤΑΣ
ΓΕΝΝΑΙΟΦΡΟΣΥΝΗ ΚΙ ΕΝΑ ΣΥΓΓΕΝΙΚΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΑΥΤΗΣ
ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΦΑΣΗ
Η ΥΨΙΣΤΗ ΕΥΓΕΝΕΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ
Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΝΑ ΥΠΟΦΕΡΟΥΜΕ
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΡΕΑΛΙΣΤΕΣ
ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝΤΑΣ
Η ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΠΟΥ ΠΡΟΞΕΝΟΥΝ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΑΠΟ ΜΑΚΡΙΑ
ΣΤΗΝ ΤΙΜΗ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ
Η ΑΓΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
ΜΗΤΕΡΕΣ
ΣΚΛΗΡΟΤΗΤΑ ΑΓΙΟΥ
Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ
ΚΤΗΝΩΔΙΑ ΔΙΧΩΣ ΤΥΨΕΙΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΤΥΨΕΙΣ
Ο ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ ΤΗΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ
