Γίνε σαν το νερό, φίλε μου Οι διδασκαλίες του Bruce Lee
Η κόρη του Μπρους Λι ρίχνει φως στις πιο δυνατές φιλοσοφίες ζωής του πατέρα της, καθώς και στο πώς μπορούμε να εφαρμόσουμε τις διδασκαλίες του στην καθημερινή μας ζωή
Άδειασε το μυαλό σου, γίνε άμορφος, ασχημάτιστος σαν το νερό
Ο Μπρους Λι είναι ένα πολιτιστικό είδωλο, παγκόσμια γνωστός για τις πολεμικές του τέχνες και την κινηματογραφική του κληρονομιά. Όμως ο Λι ήταν επίσης ένας βαθύς φιλοσοφικός στοχαστής, που πίστευε ότι οι πολεμικές τέχνες δεν είναι απλώς και μόνο μια άσκηση σωματικής πειθαρχίας, αλλά αποτελούν και μια τέλεια ευκαιρία προσωπικής ανάπτυξης.
Στο Γίνε σαν το νερό, φίλε μου η Σάνον Λι αποκαλύπτει άγνωστες μέχρι σήμερα ιστορίες από τη ζωή του πατέρα της, μαζί με τις ιδέες που αποτελούν τον πυρήνα των διδασκαλιών του. Κάθε κεφάλαιο αναπτύσσει ένα μάθημα από τον Μπρους Λι, το οποίο, στηριγμένο στη φιλοσοφία του και στο απόφθεγμά του «γίνε σαν το νερό», αποκαλύπτει ένα μονοπάτι προς έναν φωτισμένο τρόπο ζωής.
Δάφνης και Χλόη
Ο Λόγγος ήταν Λέσβιος συγγραφέας που έζησε την Ρωμαϊκή εποχή στις αρχές του 3ου αιώνα μ.Χ., γνωστός για το βουκολικό μυθιστόρημά του «Δάφνις και Χλόη». Το 1831 ο Γκαίτε μίλησε στον Έκερμαν για το μυθιστόρημα αυτό: «Πρέπει να γράψει κανένας ολάκληρο βιβλίο για να δείξει όλες τις ομορφιές του έργου αυτού. Καλό είναι να το διαβάζουμε μια φορά το χρόνο· πάντα κάτι μαθαίνουμε και νοιώθουμε όλη τη δροσερή εντύπωση της σπάνιας ομορφιάς του.»
Απόσπασμα από το έργο:
«Θεός είναι, παιδιά μου, ο έρωτας, νέος κι όμορφος και φτερωτός· και για τούτο του αρέσουν τα νιάτα κι αναζητάει την ομορφιά κ’ ενθουσιάζει τις ψυχές. Κ’ έχει τόση δύναμη, όση μήτε ο Δίας· ορίζει τα στοιχεία, ορίζει και τάστρα, ορίζει κι αυτούς τους θεούς· μήτ’ εσείς δεν ορίζετε τόσο τα γίδια και τα πρόβατα· τ’ άνθη όλα του έρωτα έργα είναι· τα δέντρα τούτα αυτουνού δημιουργήματα· απ’ αυτόν τρέχουνε και τα ποτάμια και φυσούν οι άνεμοι. […] Δεν υπάρχει λοιπόν κανένα γιατρικό του έρωτα, που να πίνεται, που να τρώγεται, που να λέγεται με ξόρκια, παρά μονάχα το φιλί και τ’ αγκάλιασμα και το πλάγιασμα με γυμνά τα κορμιά.»
Ε.Ο.Ν. Περί τέχνης
«Γιατὶ δὲν πρέπει ποτὲ νὰ ξεχνᾶμε πὼς ἡ τέχνη εἶναι τὸ μεγαλύτερο μέσο γιὰ τὴν ἐκπλήρωσι τοῦ τελικοῦ σκοποῦ τῆς Ὀργανώσεώς μας, ποὺ εἶναι νὰ διαπλάσουμε τὶς ψυχὲς καὶ τὰ πνεύματα μὲ τέτοιον τρόπο ὥστε νὰ γίνουν πνεύματα καὶ ψυχὲς εὐγενικές»
Έγκλημα και τιμωρία
Ξεκινώντας από ένα έγκλημα για το οποίο υπεύθυνη είναι η ίδια η κοινωνία, ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, στο πρόσωπο του θύτη, που είναι συγχρόνως και θύμα, προβάλλει την υπαρξιακή του αγωνία σε έναν κόσμο ζοφερό. Με το «Έγκλημα και τιμωρία» ο συγγραφέας θέτει ενώπιόν μας το υπαρξιακό πρόβλημα: Ο φοιτητής Ρασκόλνικωφ, που έγινε δολοφόνος διαμαρτυρόμενος για την κοινωνική αδικία και καταγγέλοντάς την, προβληματίζεται αν σε τελευταία ανάλυση είναι ο ίδιος εγκληματίας, τη στιγμή που όσοι κάνουν τους πολέμους ευθύνονται για εκατομμύρια θανάτους σε όλο τον κόσμο… Η ψυχολογική ανάλυση του ήρωα από το μεγάλο Ρώσο συγγραφέα δίνει στο έργο βάθος και ο προβληματισμός του το καθιστά διαχρονικό. Δίκαια θεωρείται ένα από τα μεγάλα μυθιστορήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας και διδάσκεται σε πολλές σχολές Ψυχολογίας πανεπιστημίων του σύγχρονου κόσμου.
Εθνική Κατήχησις
«Οὐδεὶς ἄλλος λαὸς ἐνόησε καὶ ἐχρησιμοποίησε τὴν ἐλευθερίαν, ὅσον ὁ ἑλληνικός. Ἡ ἱστορία τῆς Ἑλλάδος εἶνε ἡ ἱστορία τῆς ἐλευθερίας»
Ὁ ἄνθρωπος – Κοινωνία – Πατρί – Ἡ Ἑλλάς – Ελευθερία – Ἐπανάστασις – Καθήκοντα Ἑλλήνων ἐλευθέρων καὶ ὑποδούλων – Ἐθνικαὶ Δυνάμεις τῆς Ἑλλάδος – Ἑλληνικαὶ Ἀποικίαι – Ἑλληνικὴ Ἑνότης
Εθνική κοινότητα και κοσμοπολιτισμός – Μία διαχρονική σύγκρουση
Στην ιστορία της ανθρωπότητας, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, υπάρχουν κάποια ιδανικά που είναι κοινά για όλους τους λαούς. Η αντίληψη του έθνους, η συνύπαρξη συγγενών ανθρώπων σε ορισμένο γεωγραφικό χώρο με κοινές πνευματικές αντιλήψεις και γλώσσα συναντάται στην αρχαία Ελλάδα, τη Ρώμη και σε όλα τα έθνη που αντιστάθηκαν στις ρωμαϊκές λεγεώνες.
Ο διεθνισμός ήταν ανέκαθεν στοιχείο καταπίεσης και θανάτου των εθνικοτήτων. Οι αυτοκρατορίες πάντοτε πέφτουν γιατί οι καταπιεσμένες εθνοτικές ομάδες επιζητούν την αυτονομία τους, δηλαδή το δικό τους κράτος και τη δική τους νομοθετική και οικονομική ανεξαρτησία. Ο Εθνικισμός συγχέεται λανθασμένα με τον ιμπεριαλισμό. Ο ιμπεριαλισμός είναι το αντίθετο του εθνικισμού.
Στο βιβλίο αυτό γίνεται μια σύγκριση του 20ού και του 21ου αιώνα, αναλύεται η πολιτική της Φασιστικής Ιταλίας και της Ναζιστικής Γερμανίας και, εν συνεχεία, παρουσιάζονται οι πολιτικές θέσεις του Τραμπ, του Ορμπάν, του Εθνικού Μετώπου της Γαλλίας και του Ματέο Σαλβίνι. Παράλληλα, εξηγείται τι είναι ο λαϊκισμός και τι σημαίνουν διάφοροι ορισμοί της πολιτικής επιστήμης εις ό,τι αφορά τους σημερινούς υπέρμαχους του έθνους-κράτους και τα κινήματά τους ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την παγκοσμιοποίηση.
Εθνικισμός, ένα κίνημα κατ’ εξοχήν λαϊκόν
Ο καθηγητής της Γενικής Πολιτειολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και του Συνταγματικού Δικαίου στην Πάντειο Σχολή Δημήτριος Βεζανής (1904-1968) ήταν από τους πρωτοπόρους της εθνικιστικής ιδεολογίας στην Ελλάδα και πίστευε ότι θα έπρεπε να υπάρχει ένα ισχυρό κράτος το οποίο θα έθετε ως κεντρικό του σκοπό την προάσπιση και διαφύλαξη του Ελληνικού Έθνους και την πραγμάτωση της Μεγάλης Ιδέας. Κατά τον Βεζανή προσφορότερο πολίτευμα για τον επιτυχέστερο προσανατολισμό της Ελληνικής Πολιτείας για την επίτευξη αυτού του σκοπού ήταν ένα πολίτευμα είτε δημοκρατικό αλλά με έντονα στοιχεία αυταρχισμού, είτε ένα καθαρά αυταρχικό καθεστώς, παρά και τις δικές του εγγενείς αδυναμίες. Όποιο όμως και αν ήταν τελικά το πολίτευμα θα έπρεπε να επιτύχει να αλλάξει τόσο το πνεύμα του λαού όσο και των διοικούντων. Χωρίς αυτή την ηθική και πνευματική επανάσταση, ο Βεζανής θεωρούσε ότι η απλή αλλαγή πολιτειακών τύπων και θεσμών δεν θα έφερνε ουσιαστικό αποτέλεσμα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Περιεχόμενα
Ο ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΒΕΖΑΝΗ
ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΝΝΟΙΩΝ
ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ, ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ και ΤΕΧΝΙΚΟΣ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ
ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ και ΦΥΛΕΤΙΣΜΟΣ
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ και ΠΑΙΔΕΙΑ
ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ και ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ
Ο ΑΓΩΝΑΣ της ΚΥΠΡΟΥ για την ΕΝΩΣΗ
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ – ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟΣ
ΓΕΝΙΚΑ περί ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΩΝ
Ο ΣΚΟΠΟΣ του ΚΡΑΤΟΥΣ
ΤΥΠΟΙ ΚΡΑΤΩΝ
ΤΑ ΑΤΟΜΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΛΥΣΕΙΣ ΣΤΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟΣ
Η ΕΘΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Ο ΑΝΩΤΑΤΟΣ ΑΡΧΩΝ
ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ και ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Η ΜΕΓΑΛΗ ΙΔΕΑ ΩΣ ΕΘΝΙΚΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ
ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΕΝΑΝ ΑΝΩΤΑΤΟ ΣΚΟΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ
Η ΜΕΓΑΛΗ ΙΔΕΑ
ΟΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
ΜΑΡΞΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΥΛΙΣΜΟΣ
ΕΘΝΟΣ, ΘΡΗΣΚΕΙΑ και ΕΚΚΛΗΣΙΑ
ΕΘΝΟΣ και ΘΡΗΣΚΕΙΑ
ΕΚΚΛΗΣΙΑ και ΠΟΛΙΤΕΙΑ
Η ΔΙΑΜΑΧΗ με τον καθηγητή Δ. ΤΣΑΚΩΝΑ
ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ – ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Ο ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ κατά τον Δ. ΒΕΖΑΝΗ
ΚΡΙΤΙΚΗ ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ
ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ
ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ
ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟΣ
Η ΜΕΓΑΛΗ ΙΔΕΑ
ΟΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ
ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ και ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ
Η ΚΟΙΝΗ ΑΓΟΡΑ
ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ, ΦΑΣΙΣΜΟΣ και ο Δ. ΒΕΖΑΝΗΣ
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΒΕΖΑΝΗ
ΛΟΙΠΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Εθνικός κομμουνισμός και εθνικός μπολσεβικισμός
Το βιβλίο αυτό αποτελείται από δύο μονογραφίες. Η μία αναλύει τα φαινόμενα του εθνικού κομμουνισμού και του εθνικού μπολσεβικισμού, όπως αυτά περιγράφονται μέσα από επιστημονικά βιβλία καί σχετικά άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά. Η μελέτη του εθνικού κομμουνισμού δείχνει πώς οι ηγεσίες των κομμουνιστικών καθεστώτων αναγκάσθηκαν να προσαρμόσουν το κομμουνιστικό πρόγραμμα στίς εθνικές ιδιαιτερότητες της κάθε χώρας. Δηλαδή οι ηγεσίες αυτές, στην προσπάθεια τους να οικοδομήσουν τον σοσιαλισμό στην χώρα τους, δεν μπόρεσαν να παραβλέψουν τον παράγοντα “έθνος” αλλά αναγκάσθηκαν να τον λάβουν υπ’ όψιν τους τόσο σε επίπεδο συμβολικό όσο καί στην διαμόρφωση του πολιτικού τους προγράμματος καί της πολιτικής τους πρακτικής. Χαρακτηριστική είναι ή περίπτωση της ΕΣΣΔ ή οποία εξ’ αρχής προχώρησε σε παραχωρήσεις στίς διάφορες εθνότητες πού κατοικούσαν στο έδαφος της προκειμένου να κερδίσει την στήριξη τους. Αντίστοιχο ενδιαφέρον παρουσιάζει το (κυρίως Ρωσικό) φαινόμενο του εθνικού μπολσεβικισμού, το οποίο αποτελεί μία έκφανση ιδεολογικής σύμμειξης στοιχείων Ρωσικού εθνικισμού καί Μπολσεβικισμού. Η δεύτερη μονογραφία, ή οποία επίσης βασίζεται σε σχετικά επιστημονικά βιβλία καί σε άρθρα από επιστημονικά περιοδικά, περιγράφει την επίδραση της παραμέτρου “έθνος” στην διαμόρφωση καί κυρίως στην κατάρρευση του μεγαλύτερου πολυεθνικού κράτους της γης, της Σοβιετικής Ένωσης. Παρουσιάζεται ή δημιουργία της ΕΣΣΔ καί παρατίθεται με αρκετή λεπτομέρεια ή πολιτική πού αυτή ακολούθησε σε διάφορες φάσεις απέναντι στίς εθνότητές της. Τέλος, διερευνάται ή συμβολή του παράγοντα “έθνος” στην κατάρρευση της καί στην διάσπασή της. Από την ανάλυση αυτή εξάγονται χρήσιμα συμπεράσματα αναφορικά με τίς πολυεθνικές κοινωνίες καί τους παράγοντες αποσταθεροποίησής τους καί γίνονται παραλληλισμοί με την πολυπολιτισμικότητα ή οποία επιχειρείται να επιβληθεί εσχάτως στην χώρα μας. Η παραγνώριση της κεφαλαιώδους σημασίας του έθνους, της εθνικής ταυτότητας, της εθνικής συνείδησης καί του εθνικού πολιτισμού καί ή προσπάθεια εφαρμογής παρόμοιων πολιτικών είναι σίγουρο ότι αργά ή γρήγορα θα οδηγήσουν σε ανάλογες καταστάσεις εσωτερικής διάσπασης καί στην χώρα μας.
Είμαστε ακόμα ζωντανοί;
Εμείς, είμαστε σήμερα εδώ, μπροστά στο σταυροδρόμι των αποφάσεων και των επιλογών. Αποφασισμένοι να μην ακολουθήσουμε τις πλατιές και εύκολες λεωφόρους της έκπτωσης, της σήψης, και της παρακμής. Αλλά να πορευτούμε το δύσκολο μονοπάτι του ένδοξου παρελθόντος των Ελλήνων που μέσα από την αντιστροφή του χρόνου αντικατοπτρίζει το μεγαλείο της Ελλάδας του μέλλοντος. Προϋπόθεση, η «κάθαρση» και οι καθαρμοί από τα καθάρματα.
Είχε ελληνικές ρίζες ο Μ. Ναπολέων;
Το μικρό αυτό πόνημα ερευνά –με βάση το αρχειακό υλικό της Γένοβας, αλλά και ιστορικά κείμενα του 17ου, του 18ου, του 19ου και του 20ού αιώνα– το ενδεχόμενο των ελληνικών ριζών (εκ μέρους του πατρός του) του Βοναπάρτη. Προέρχεται η οικογένειά του από τη Μάνη; Υπάρχει σχέση με την αυτοκρατορική ρίζα των Κομνηνών από την Τραπεζούντα; Ποια γενικώς ήταν η επίδραση του ελληνικού στοιχείου στην προσωπικότητα του Μ. Ναπολέοντα, ο οποίος θαύμαζε τον Μ. Αλέξανδρο και τους Έλληνες φιλοσόφους κι ονειρευόταν να ελευθερώσει την Ελλάδα από τους Τούρκους; Τι γνωρίζουμε για τη σχέση του με τους Στεφανόπουλους από τη Μάνη; Αυτά κι άλλα πολλά ακτινογραφούνται στο βιβλίο του Δ. Δαββέτα, έτσι ώστε να φέρουν στο φως τον ιδιαίτερο χαρακτήρα και την προσωπικότητα του μεγάλου στρατηλάτη.