Η αποστολή μου στην κατεχόμενη Ελλάδα
Οι υπηρεσίες που πρόσφερε ο Σουηδός διπλωμάτης Πωλ Μον, σε συνδυασμό με τις γόνιμες πρωτοβουλίες που ανέπτυξε, υπήρξαν πράγματι ανεκτίμητες για τη χώρα μας. Ο Πωλ Μον γεννήθηκε το 1898 στη Στοκχόλμη, έχοντας ελβετικές ρίζες στην καταγωγή του. Σπούδασε στην Ολλανδία, την Ελβετία και τη Σουηδία και σε νεαρή ηλικία προσελήφθη στο υπουργείο Εξωτερικών της Σουηδίας, όπου ήδη εργαζόταν για πολλά χρόνια ο πατέρας του ως μεταφραστής. Τοποθετήθηκε ως γραφέας στη σουηδική πρεσβεία της Κωνσταντινούπολης το 1917, την εποχή δηλαδή που είχε κορυφωθεί ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος και η Τουρκία πολεμούσε στο πλευρό των λεγόμενων Κεντρικών Αυτοκρατοριών. Το 1928 εισήλθε στη διπλωματική υπηρεσία της Σουηδίας και του ανατέθηκαν έκτακτες αποστολές στο Αφγανιστάν, στη Συρία κα. Μετά από την έκρηξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ανέλαβε τη σημαντική λόγω των γεγονότων θέση του γραμματέα της σουηδικής πρεσβείας στο Παρίσι, με αρμοδιότητα την προστασία των γερμανικών συμφερόντων στη Γαλλία και την ανταλλαγή των Γερμανών και Γάλλων αμάχων πολιτών (1939 – 40). Αμέσως μετά υπηρέτησε επίσης ως γραμματέας της ίδιας πρεσβείας στο Βισύ, με αρμοδιότητα την προστασία των νορβηγικών και δανικών συμφερόντων (1940 – 41), ενώ στη συνέχεια ως πρώτος γραμματέας της σουηδικής πρεσβείας της Ρώμης είχε την αρμοδιότητα και την προστασία των σοβιετικών, μεξικανικών, δανικών και ισλανδικών συμφερόντων (1941 – 42). Από την τελευταία εκείνη θέση επελέγη και τοποθετήθηκε ως πρόεδρος της σουηδοελβετικής επιτροπής που σχηματίστηκε ύστερα από πυκνές διαβουλεύσεις του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού με τους Συμμάχους και τους Γερμανοϊταλούς χωριστά. Με την ιδιότητα αυτή ήρθε και εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα τον Σεπτέμβριο 1942, αναλαμβάνοντας αμέσως τα καθήκοντά του. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Αθήνα, ο Μον κατάφερε πράγματι πάρα πολλά. Τα οργανωτικά του προσόντα, σε συνδυασμό με τις διοικητικές του ικανότητες, είχαν ως άμεσο αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός ογκώδους και πρωτοφανούς για τα ελληνικά δεδομένα μηχανισμού διανομής τροφίμων. Αν σκεφθεί κανείς τις ποικίλες αντιξοότητες που είχε να αντιμετωπίσει μια τέτοια οργάνωση, σε εποχή πολέμου μέχρις εσχάτων για τις δυο αντιμαχόμενες πλευρές, σε εποχή απελπισίας που ωθεί σε άμβλυνση αρχών και συνειδήσεων για ένα κομμάτι ψωμί ή λίγη σούπα, τότε μόνο θα μπορέσει να εκτιμήσει το μέγεθος της συμβολής του Μον για την επιβίωση του ελληνικού λαού.
Περιεχόμενα
Γεράσιμος Αποστολάτος: ΕΝΑΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΑΘΛΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ.
ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΠΩΛ ΜΟΝ
1. ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
2. ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΡΑΜΑ
3. Η ΑΠΗΧΗΣΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
4. Η ΑΡΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥ
5. Η ΣΟΥΗΔΙΑ ΕΠΕΜΒΑΙΝΕΙ
6. Ο ΛΕΥΚΟΣ ΣΤΟΛΟΣ
7. ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ «ΤΟ ΚΑΖΑΝΙ ΤΗΣ ΜΑΓΙΣΣΑΣ»
8. ΜΑΘΗΤΕΥΟΜΕΝΟΣ ΜΥΛΩΝΑΣ
9. ΜΟΝΟΜΑΧΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΡΤΟΠΟΙΟΥΣ
10. ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟΥ
11. ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΔΕΛΤΙΩΝ ΔΙΑΝΟΜΩΝ
12. ΑΡΤΟΣ ΚΑΙ ΘΕΑΜΑΤΑ
13. Ο «ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ» ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΣΥΣΣΙΤΙΩΝ.
14. ΕΝΑ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΙΚΟ: ΟΙ ΠΑΝΤΟΠΩΛΕΣ.
15. ΔΙΕΛΚΥΣΤΙΝΔΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
16. Η ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΙΣ ΕΠΑΡΧΙΕΣ
17. ΕΝΑΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΑΝΑΠΤΥΣΣΕΤΑΙ.
18. ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΚΟΠΕΙΑΣ
19. ΧΑΠΙΑ, ΣΚΟΝΑΚΙΑ ΚΑΙ ΕΜΠΛΑΣΤΡΑ
20. ΣΕ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΝΑΖΙ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ
21. ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΦΙΛ
22. Η ΑΘΗΝΑ ΥΠΟ ΤΟ ΦΑΣΙΟ
23. ΦΙΝΑΛΕ ΚΑΙ ΕΞΟΔΟΣ
Η Αυλή του Χίτλερ – Ο στενός κύκλος του Φύρερ στο Τρίτο Ράιχ και μετέπειτα
Περιγραφή
Ποιοι βοήθησαν τον Χίτλερ να καταλάβει την εξουσία; Ποιοι αποτελούσαν τον στενό κύκλο του; Ποιοι του ασκούσαν τη μεγαλύτερη επιρροή; Ποια προνόμια απολάμβαναν; Τι απέγιναν μετά το τέλος του πολέμου;
Η ιστορικός Heike B. Görtemaker καταρρίπτει τον μύθο του «μοναχικού» Χίτλερ. Παρουσιάζει άγνωστα μέχρι σήμερα ντοκουμέντα που αποδεικνύουν ότι ήδη από τη δεκαετία του 1920 ο Χίτλερ είχε πάντα ανθρώπους που φρόντιζαν την εικόνα του και του εξασφάλιζαν χρήματα και «υψηλούς» συμμάχους σε διάφορες χώρες. Μας μεταφέρει στο πολυτελές ορεινό καταφύγιό του και παρακολουθεί την καθημερινότητα της «Αυλής» του.
Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στον ρόλο των γυναικών της «Αυλής», στην πανίσχυρη Μάγκντα Γκέμπελς, στην αδελφή του Νίτσε, στην κόρη του Βάγκνερ και στις πολύ νεαρές ερωμένες του «Φύρερ»: από την ανιψιά του μέχρι την Εύα Μπράουν.
«Ακόμα και αυτοί που πιστεύουν ότι ξέρουν τα πάντα για το Τρίτο Ράιχ θα εντυπωσιαστούν από τις πληροφορίες αυτού του βιβλίου».
Focus
Περιεχόμενα
Εισαγωγή
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ
1. Πτώση και φυγή
2. Η συγκρότηση του κύκλου
3. Ανάληψη εξουσίας
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ Η ΠΑΡΕΑ ΤΟΥ ΜΠΕΡΓΚΧΟΦ
1. Στην «αποκλεισμένη περιοχή του Φύρερ»
2. Μάρτυρες και πιστοί
3. Ο κύκλος στον πόλεμο
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ ΚΥΚΛΟΣ ΧΩΡΙΣ «ΦΥΡΕΡ»
1. Αντιμέτωποι με τους νικητές
2. Ποινικές διώξεις και ενσωμάτωση
Εν κατακλείδι
Σημειώσεις
Κατάλογος πηγών και βιβλιογραφίας
Φωτογραφική τεκμηρίωση
Ευρετήριο ονομάτων
Η βασιλεία εν Ελλάδι
Ἡ Ἱστορία καὶ τὰ πεπρωμένα εἶναι ἀμείλικτα ἐναντίον παντὸς τοῦ ἀγνωμονοῦντος λαοῦ. Ἡ Ἑλλὰς δὲν θὰ ἀγνωμονήσῃ. Γνωρίζω ὅτι εἰς πολλὰς, εἰς πλείστας σκιὰς χωρικῶν, παλαιῶν πολεμιστῶν τῶν Ἰωαννίνων καὶ Θεσσαλονίκης, τοῦ Κιλκὶς καὶ τῆς Κρέσνας ἡ προσωπογραφία τοῦ Βασιλέως Κωνσταντίνου λατρεύεται ὡς εἰκόνισμα. Καὶ πράγματι ὑπ᾽ αὐτὴν τὴν μορφὴν ὁ Βασιλεὺς Κωνσταντῖνος διὰ τῆς δόξης τοῦ καὶ τῶν μαρτυρίων του θὰ παραμείνῃ διὰ μέσου τῶν αἰώνων εἰς τὴν Καρδίαν τῶν Ἑλλήνων. Εἶναι ἐξ ἐκείνων τῶν ὀνομάτων, τὰ ὁποῖα ὁ θρῦλος μεγαλοποιεῖ.
Η Γαλλική Επανάσταση
ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΚΑΤΑΒΟΛΕΣ ΤΗΣ, η Επανάσταση του 1789 είναι βαθύτατα ριζωμένη στην ιστορία του γαλλικού έθνους, την εξέλιξη της οποίας επιτάχυνε χάρη στην ουσιαστική έκβασή της, ενώ δεν μετέβαλε την κατεύθυνσή της. Όπως παρατήρησε ο Σατωβριάνδος, η Επανάσταση, η οποία αρχικά εξαπολύθηκε από τους “πατρικίους”, παρουσιάστηκε ως το ύστατο επεισόδιο της πάλης των αριστοκρατών εναντίον της μοναρχίας των Καπετιδών και, συνεπώς, επιστέγασε την παλαιότερη ιστορία του γαλλικού βασιλείου. Ωστόσο εκείνοι που την ολοκλήρωσαν ήταν οι “πληβείοι”, ενώ έφερε στην εξουσία την αστική τάξη: από αυτήν την άποψη, επέστεψε την προγενέστερη ιστορική περίοδο, που είχε ως κύριο χαρακτηριστικό τη μακρόχρονη εξέλιξη της αστικής τάξης μέσα στους κόλπους του φεουδαρχικού κόσμου τον οποίο η ίδια υπονόμευσε, ενώ παραλλήλως εγκαινίασε τη νεότερη Ιστορία της Γαλλίας.
Κανένα από τα παραπάνω χαρακτηριστικά δεν απομόνωσε την Επανάσταση από τις εξελίξεις που σημειώνονταν στην υπόλοιπη Ευρώπη· παντού η διαμόρφωση των κρατών πραγματοποιήθηκε εις βάρος των φεουδαρχών, και η άνοδος της αστικής τάξης της επέτρεψε να κυριαρχήσει αργά ή γρήγορα σε όλες τις χώρες. Δεν ήταν διόλου, η Γαλλική Επανάσταση, η πρώτη επανάσταση από την οποία επωφελήθηκε αυτή η τάξη: την ίδια εξέλιξη σηματοδότησαν προηγουμένως οι δύο επαναστάσεις της Αγγλίας, καθώς και η Αμερικανική Επανάσταση.
Η σημασία της Γαλλικής Επανάστασης όμως διευρύνεται αν τη θεωρήσουμε στο πλαίσιο του γενικού ρεύματος του πολιτισμού. Αφότου σταμάτησαν οι βαρβαρικές εισβολές του πρώιμου Μεσαίωνα, το κατακτητικό πάθος είχε ωθήσει τους Ευρωπαίους να κατακυριεύσουν ολόκληρο τον πλανήτη, να ανακαλύψουν και να καθυποτάξουν τις δυνάμεις της φύσης· ταυτοχρόνως εδραιώθηκε μέσα τους η τολμηρή επιθυμία να πειθαρχήσουν την οικονομία, την κοινωνία και τα ήθη με σκοπό την ευτυχία του ατόμου και την τελειοποίηση του ανθρώπινου είδους. Η αστική τάξη του 1789 εγγυήθηκε στον λόγιο την ελευθερία της έρευνας και στον παραγωγό την ελεύθερη επιχείρηση, ενώ παραλλήλως αποπειράθηκε να εξορθολογίσει την πολιτική και την κοινωνική οργάνωση. Έτσι, η Γαλλική Επανάσταση αποτέλεσε σταθμό στα πεπρωμένα του δυτικού κόσμου. […] (Από την εισαγωγή της έκδοσης)
Περιεχόμενα
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΒΙΒΛΙΟ ΠΡΩΤΟ – Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΙΣ ΠΑΡΑΜΟΝΕΣ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ
Η Ευρώπη και οι νέοι κόσμοι
Η ευρωπαϊκή οικονομία
Η κοινωνία
Η ευρωπαϊκή σκέψη
Τα κράτη και οι κοινωνικές συγκρούσεις
ΒΙΒΛΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ – Η ΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ
Η εξέγερση της αριστοκρατίας
Η επανάσταση της αστικής τάξης
Η λαϊκή επανάσταση
Η χρονιά του Λαφαγιέτ: Η απόπειρα συμβιβασμού αποτυχαίνει
Το έργο της συντακτικής Συνέλευσης (1789-1791)
ΒΙΒΛΙΟ ΤΡΙΤΟ – Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ Η ΕΥΡΩΠΗ ΩΣ ΤΟ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ
Η Συντακτική Συνέλευση και η Ευρώπη
Η φυγή του βασιλιά και η κήρυξη του πολέμου στην Αυστρία (Ιούνιος 1791 – Απρίλιος 1792)
Η δεύτερη γαλλική επανάσταση (Αύγουστος – Σεπτέμβριος 1792)
Η εισβολή στην Πολωνία και στη Γαλλία. Η επανάσταση αντεπιτίθεται: Βαλμύ και Ζεμάπ (Σεπτέμβριος 1792 – Ιανουάριος 1793)
Οι καταβολές του γενικού Συνασπισμού
ΒΙΒΛΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ – Ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΤΟΥ 1795
Ο ευρωπαϊκός Συνασπισμός (1793-1795)
Το λαϊκό κίνημα και η δικτατορία της κοινής σωτηρίας (1793)
Η Επαναστατική Κυβέρνηση (1794)
Η Θερμιδοριανή αντίδραση και οι Συνθήκες του 1795
ΒΙΒΛΙΟ ΠΕΜΠΤΟ – Η ΚΑΤΑΚΤΗΤΙΚΗ ΟΡΜΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ
Η Ευρώπη και η Επανάσταση στα τέλη του 1795
Το Πρώτο Διευθυντήριο
Το Διευθυντήριο και ο Συνασπισμός
Η 18η Φρουκτιδόρ και η Συνθήκη του Καμποφόρμιο
Το Δεύτερο Διευθυντήριο
Ο αγγλογαλλικός πόλεμος
Η επέκταση της Επανάστασης
Ο Δεύτερος Συνασπισμός
Η κρίση του έτους 7 στην Γαλλία
Η 18η Μπρυμαίρ
ΒΙΒΛΙΟ ΕΚΤΟ – Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΝΑΠΟΛΕΟΝΤΑ
Τα αποτελέσματα της Επανάστασης στη Γαλλία
Η εξάπλωση της Επανάστασης και η αντίδραση
Οι συνέπειες του πολέμου: η διεθνής πολιτική
Οι συνέπειες του πολέμου: η άνοδος του καπιταλισμού στη Μεγάλη Βρετανία και η εξάπλωση της Ευρώπης στον κόσμο
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΓΛΩΣΣΑΡΙ
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ
Η Γενετική Ιστορία των Ελλήνων. Το DNA των Ελλήνων
Το βιβλίο του Κ. Τριανταφυλλίδη είναι όχι μόνο προσιτό στον μέσο αναγνώστη που ενδιαφέρεται να μάθει για την προέλευση των Ελλήνων, αλλά του δίνει και τις βάσεις για στοιχειώδη κατάρτιση και κατανόηση της Γενετικής επιστήμης. Αποκαλύπτει τις σχέσεις των ελληνικών πληθυσμών με άλλους στη γειτονιά του ελλαδικού γεωγραφικού χώρου, αλλά και του ευρύτερου Μεσογειακού. Δίνει απαντήσεις στα ερωτήματα της προέλευσής μας, από τη Νεολιθική εποχή, την πρώιμη αρχαιότητα έως και σήμερα. Η «υπογραφή» του DNA των Ελλήνων αντικατοπτρίζει, ακόμη και σήμερα, την εξάπλωσή τους και αποδεικνύει τη συνέχεια στον χώρο και στον χρόνο από την Ιβηρική χερσόνησο μέχρι και τη Μαύρη Θάλασσα, γεγονός που αντικατοπτρίζεται και στη συνέχεια της γλώσσας και του πολιτισμού μας.
Η γυναίκα στην αθηναϊκή δημοκρατία
Το βιβλίο απευθύνεται σε όλους όσους ενδιαφέρονται για τους αρχαίους Έλληνες.
Είναι δε η ανάλυση ενός “μη ειδικού”, που ίσως για το λόγο αυτό ακριβώς η ματιά του, ματιά που έρχεται “απ’ έξω”, να έχει κάποια χρησιμότητα ακόμη και για τους ειδικούς. Αυτό πάντως που εγώ έκανα είναι να μη διαβάσω το παρελθόν με τα γυαλιά της δικής μου εποχής και να μην κοιτάξω εκείνο τον κόσμο με τους προβληματισμούς, τις αντιλήψεις και τα κριτήρια του σήμερα.
Πρόθεσή μου ήταν να κατευθύνω τη ματιά μου και να συγκεντρωθώ στις πλευρές εκείνες της γυναικείας ζωής που έχουν παρεξηγηθεί περισσότερο, ασφαλώς και για το λόγο ότι οι σύγχρονοι κλασικιστές στις μελέτες τους δεν χρησιμοποιούν όλο το υλικό που μας προσφέρεται για το σκοπό αυτό.
Αν παλιότεροι μελετητές έτειναν να παρουσιάζουν τις Ελληνίδες της αρχαιότητας, και δη της κλασικής Αθήνας, ως αποδεχόμενες αδιαμαρτύρητα τον τρόπο ζωής τους, υπονοώντας έτσι ότι θεωρούσαν ως ορθά, δίκαια και φυσικά τα όσα είχε θεσπίσει και πρέσβευε γι’ αυτές η κοινωνία τους, η διόρθωση αυτής της οπωσδήποτε μεροληπτικής ωραιοποιήσεως της τότε θέσεως των γυναικών δεν βρίσκεται βέβαια στην εξίσου λανθασμένη διόγκωση υπαρκτών αρνητικών στοιχείων και καταστάσεων, ούτε στην απορριπτέα γενίκευση προβληματικών περιπτώσεων ή εξαιρέσεων, στην οποία επιδίδονται οι νέοι σοφιστές του μεταμοντερνισμού.
Η δίκη της Νυρεμβέργης
Χρησιμοποιώντας αδημοσίευτα ημερολόγια και έγγραφα των πρωταγωνιστών αυτής της ιστορίας -των δικαστών, των δικηγόρων και των ίδιων των κατηγορουμένων… ο David Irving συνέθεσε αυτή την αξιόλογη διήγηση, για τον τρόπο με τον οποίο διεξήχθη η “Δίκη του Αιώνα”.
Οι τευτονικοί μύθοι διηγούνται πως, μετά από μια μεγάλη μάχη με τους Μογγόλους στην πεδιάδα του Lechfeld, όπου οι στρατοί δύο διαφορετικών κόσμων συγκρούστηκαν με αποτέλεσμα τη βίαιη και αιματηρή αλληλοσφαγή τους, τα φαντάσματα των σκοτωμένων μαχητών εξακολουθούσαν να μάχονται στα σύννεφα επί τρεις ακόμη ημέρες. Το ίδιο συνέβη και στη Νυρεμβέργη από το 1945 μέχρι το 1946. Εκεί όπου οι προσόψεις των σπιτιών της μαρτυρικής πόλης, έφεραν τα φρικτά σημάδια των θανάσιμων συγκρούσεων μεταξύ της Γερμανίας και των εχθρών της, τα φαντάσματα συνέχιζαν τις συγκρούσεις για δεκαέξι επιπλέον μήνες. Αλλά ο παραλληλισμός τελειώνει εδώ. Οι στρατιές δεν ήταν ισοδύναμες. Η μία πλευρά αφοπλίστηκε και της απέμειναν λίγοι φίλοι.
Ο Πρόεδρος Χάρι Τρούμαν διόρισε τον Robert H. Jackson ως επικεφαλής των Αμερικανών κατηγόρων, προκειμένου να στηρίξει στη Νυρεμβέργη τις κατηγορίες εναντίον των Μεγάλων Εγκληματιών Πολέμου του Άξονα. Το καθήκον του ήταν εκ των προτέρων, σαφώς προσδιορισμένο. Ένας αριθμός Γερμανών και Ιταλών ηγετών θα χαρακτηρίζονταν ως εγκληματίες πολέμου, θα παραπέμπονταν σε δίκη και θα τιμωρούνταν ανάλογα.
Την εποχή που άρχισε η δίκη, το Νοέμβριο του 1945, πολλά ιδανικά είχαν ήδη προδοθεί. Υπάρχουν ελάχιστα αδικήματα από αυτά που αναφέρονται στο κατηγορητήριο της Νυρεμβέργης για τα οποία δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί ένοχη μία ή περισσότερες από τις κατηγορούσες συμμαχικές δυνάμεις. Προκειμένου να συντρίψουν τον Χίτλερ, άμαχος πληθυσμός πυρπολήθηκε και κατακάηκε, δολοφονήθηκε, κακοποιήθηκε, τρομοκρατήθηκε, εκτοπίστηκε και υποδουλώθηκε. Εξαπολύθηκαν επιθετικοί πόλεμοι, ουδέτερες χώρες κατακτήθηκαν με δόλια προσχήματα και απαράγραπτα ανθρώπινα δικαιώματα, προβλεπόμενα από τις διεθνείς συνθήκες, παραβιάστηκαν κατάφωρα. Ο Robert Jakson το γνώριζε και αυτό τον πλήγωνε. Και αυτό κατέστρεψε οριστικά τη ζωή και την καριέρα του.
Η διπλωματία του Χίτλερ
Μέσα από την αφήγηση των αναμνήσεων του Πάουλ Σμιτ, που υπήρξε ο πολύγλωσσος προσωπικός διερμηνέας του Χίτλερ, ο αναγνώστης έχει την ευχέρεια να ζήσει εκ των έσω την ατμόσφαιρα που υπήρχε στον ηγετικό πυρήνα της κυβέρνησης του Χίτλερ την εποχή που διεξήγαγε κρίσιμες διαπραγματεύσεις κατά τις παραμονές του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, αλλά και κατά τη διάρκειά του. Ουσιαστικά όμως μέσα στις σελίδες αυτές, αναδεικνύεται ένα διαφορετικό προφίλ του Γερμανού δικτάτορα την ώρα που πρακτικά ηγείται της γερμανικής διπλωματίας. Ο Σμιτ είχε τη δυνατότητα να βιώσει από πρώτο χέρι όλες σχεδόν τις επαφές του Χίτλερ με διεθνείς προσωπικότητες, αρχηγούς κρατών και πολιτικούς ηγέτες. Από τον Λόυδ Τζωρτζ και το δουκικό ζεύγος Ουίνσδορ μέχρι τον Μολότοφ, τον Νέβιλ Τσάμπερλαιν, τον Νταλαντιέ και τον Λαβάλ ή τον Φράνκο και τον Πεταίν. Είναι γεγονός ότι οι νηφάλιες καταγραφές του συμβάλλουν στην ιστορική γνώση της ιδιότυπης διπλωματίας του Χίτλερ.
Η εθνική κυβέρνηση της Βιέννης
Μετάφραση-Εισαγωγή-Σχόλια: Κωνσταντίνος Τσοπάνης Δρ Ιστορίας και Φιλοσοφίας των Θρησκειών
Τοὺς τελευταίους μῆνες τοῦ Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, σὲ πεῖσμα κάθε τετελεσμένου καὶ κάθε δεδομένου, κι ἐνῶ ἡ πατρίδα τους εὑρίσκετο ἤδη ὑπὸ τὸ κνοῦτο τῶν Σοβιετικῶν, ἀποφασίζουν νὰ συστήσουν μιὰ Ἐθνικὴ Κυβέρνηση στὴ Βιέννη κι ἕναν Ἐθνικὸ Στρατὸ στὸ Döllersheim, ὁ ὁποῖος θὰ πολεμήσει ὑπὲρ τοῦ Χίτλερ, μέχρι τὸν ποταμὸ Όντερ καὶ τὸ Βερολῖνο. Ἀκολουθοῦν τὸν Γερμανὸ Φύρερ, μέχρι τὴ στιγμὴ ποὺ αὐτὸς ἀποφασίζει νὰ αὐτοκτονήσει. Κατόπιν, φεύγουν στὰ βουνὰ τῆς Αὐστρίας μαζὶ μὲ τοὺς Werwolf τοῦ Eichmann, γιὰ νὰ συνεχίσουν τὸν πόλεμο χτυπῶντας τοὺς Σοβιετικοὺς εἰσβολεῖς πίσω ἀπὸ τίς γραμμές τους. Καθὼς ἡ Γερμανία συνθηκολογεῖ, ἡ μοῖρα τοὺς πλέον εἶναι προδιαγεγραμμένη. Τὸ ραδιόφωνο καλεῖ τὸν Γερμανικὸ λαὸ νὰ τοὺς παραδώσει στοὺς Συμμάχους. Ἀναζητοῦνται παντοῦ καὶ μετὰ τὴ σύλληψη τους, στὴν καλύτερη τῶν περιπτώσεων, θὰ παραδοθοῦν στὴν κομμουνιστικὴ κυβέρνηση, ποὺ ἔχει ἐπιβληθεῖ μὲ τὴ δύναμη τῶν σοβιετικῶν μεραρχιῶν στὴν πατρίδα τους καὶ θὰ βροῦν ἀργὸ καὶ φρικτὸ θάνατο στὰ κομμουνιστικὰ κάτεργα. Αὐτοὶ ὅμως, ἀποφασίζουν ἁπλῶς νὰ μὴν συλληφθοῦν!…… Ἐγχείρημα παράλογο, ἀφοῦ κάθε πιθανότητα εἶναι ἐναντίον του, ἀλλὰ ἐκεῖνοι εἶναι ἀποφασισμένοι νὰ πετύχουν ἢ νὰ πεθάνουν πολεμῶντας. Μόνη ἀπαντοχή τους ἡ ἄνωθεν βοήθεια ἀπὸ τὸν προστάτη τῆς Λεγεῶνος, Ἀρχάγγελο Μιχαὴλ καὶ ὁδηγός τους τὸ ὅραμα καὶ ἡ ἔνθεη εἰκόνα τοῦ Capitan Corneliu Codreanu. Καὶ ἡ περιπέτεια ἀρχίζει. Ἀπὸ χώρα σὲ χώρα καὶ ἀπὸ σύνορα σὲ σύνορα. Ἰδοὺ λοιπόν, γιὰ πρώτη φορὰ στὴν Ἑλλάδα, ἡ ἱστορία τῶν Λεγεωναρίων τῆς Σιδηρᾶς Φρουρᾶς, γραμμένη ἀπὸ τὴ λυρικὴ πέννα του Commandant τῆς Λεγεῶνος τοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαήλ, Χόρια Σίμα. Πρόκειται γιὰ μιὰ ἱστορία ποὺ μοιάζει μὲ περιπετειῶδες πολεμικὸ μυθιστόρημα, ἀλλὰ ποὺ εἶναι ἀφήγηση πραγματικῶν γεγονότων. Τὸ ὅτι πολλὲς φορὲς κόβεται ἡ ἀνάσα τοῦ ἀναγνώστη ἀπὸ τὴν ἀγωνία, δὲν ὀφείλεται τόσο στὸ λογοτεχνικὸ ταλέντο τοῦ Commandant, ὅσο στὸ γεγονὸς ὅτι, κάποιες στιγμές, ἡ ζωὴ ξεπερνᾷ τὴ φαντασία….
Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων (1923-1940)
Από το σημείο αυτό ακριβώς το δεύτερο μέρος (“Η άνοδος του αντιβενιζελισμού”) συνεχίζει με τα χρόνια 1928 έως 1940. Καταγράφει τη δεύτερη (1928-32) περίοδο βενιζελικής διακυβέρνησης και το ενεργητικό της στην εσωτερική και εξωτερική πολιτική, την παγκόσμια οικονομική κρίση του 1929 και τις συνέπειές της για την Ελλάδα, το διχαστικό κλίμα των εκλογών του 1932, την εναλλαγή Φιλελευθέρων και Λαϊκών στην εξουσία και τη μετέπειτα πολιτική ανωμαλία, μέχρι το κίνημα του 1935, την παλινόρθωση της Μοναρχίας, τον θάνατο του Ελ. Βενιζέλου και, τέλος, τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου και τις αντινομίες του καθεστώτος Μεταξά στους εσωτερικούς και εξωτερικούς προσανατολισμούς του.