Η δίκη της Νυρεμβέργης
Χρησιμοποιώντας αδημοσίευτα ημερολόγια και έγγραφα των πρωταγωνιστών αυτής της ιστορίας -των δικαστών, των δικηγόρων και των ίδιων των κατηγορουμένων… ο David Irving συνέθεσε αυτή την αξιόλογη διήγηση, για τον τρόπο με τον οποίο διεξήχθη η “Δίκη του Αιώνα”.
Οι τευτονικοί μύθοι διηγούνται πως, μετά από μια μεγάλη μάχη με τους Μογγόλους στην πεδιάδα του Lechfeld, όπου οι στρατοί δύο διαφορετικών κόσμων συγκρούστηκαν με αποτέλεσμα τη βίαιη και αιματηρή αλληλοσφαγή τους, τα φαντάσματα των σκοτωμένων μαχητών εξακολουθούσαν να μάχονται στα σύννεφα επί τρεις ακόμη ημέρες. Το ίδιο συνέβη και στη Νυρεμβέργη από το 1945 μέχρι το 1946. Εκεί όπου οι προσόψεις των σπιτιών της μαρτυρικής πόλης, έφεραν τα φρικτά σημάδια των θανάσιμων συγκρούσεων μεταξύ της Γερμανίας και των εχθρών της, τα φαντάσματα συνέχιζαν τις συγκρούσεις για δεκαέξι επιπλέον μήνες. Αλλά ο παραλληλισμός τελειώνει εδώ. Οι στρατιές δεν ήταν ισοδύναμες. Η μία πλευρά αφοπλίστηκε και της απέμειναν λίγοι φίλοι.
Ο Πρόεδρος Χάρι Τρούμαν διόρισε τον Robert H. Jackson ως επικεφαλής των Αμερικανών κατηγόρων, προκειμένου να στηρίξει στη Νυρεμβέργη τις κατηγορίες εναντίον των Μεγάλων Εγκληματιών Πολέμου του Άξονα. Το καθήκον του ήταν εκ των προτέρων, σαφώς προσδιορισμένο. Ένας αριθμός Γερμανών και Ιταλών ηγετών θα χαρακτηρίζονταν ως εγκληματίες πολέμου, θα παραπέμπονταν σε δίκη και θα τιμωρούνταν ανάλογα.
Την εποχή που άρχισε η δίκη, το Νοέμβριο του 1945, πολλά ιδανικά είχαν ήδη προδοθεί. Υπάρχουν ελάχιστα αδικήματα από αυτά που αναφέρονται στο κατηγορητήριο της Νυρεμβέργης για τα οποία δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί ένοχη μία ή περισσότερες από τις κατηγορούσες συμμαχικές δυνάμεις. Προκειμένου να συντρίψουν τον Χίτλερ, άμαχος πληθυσμός πυρπολήθηκε και κατακάηκε, δολοφονήθηκε, κακοποιήθηκε, τρομοκρατήθηκε, εκτοπίστηκε και υποδουλώθηκε. Εξαπολύθηκαν επιθετικοί πόλεμοι, ουδέτερες χώρες κατακτήθηκαν με δόλια προσχήματα και απαράγραπτα ανθρώπινα δικαιώματα, προβλεπόμενα από τις διεθνείς συνθήκες, παραβιάστηκαν κατάφωρα. Ο Robert Jakson το γνώριζε και αυτό τον πλήγωνε. Και αυτό κατέστρεψε οριστικά τη ζωή και την καριέρα του.
Η διπλωματία του Χίτλερ
Μέσα από την αφήγηση των αναμνήσεων του Πάουλ Σμιτ, που υπήρξε ο πολύγλωσσος προσωπικός διερμηνέας του Χίτλερ, ο αναγνώστης έχει την ευχέρεια να ζήσει εκ των έσω την ατμόσφαιρα που υπήρχε στον ηγετικό πυρήνα της κυβέρνησης του Χίτλερ την εποχή που διεξήγαγε κρίσιμες διαπραγματεύσεις κατά τις παραμονές του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, αλλά και κατά τη διάρκειά του. Ουσιαστικά όμως μέσα στις σελίδες αυτές, αναδεικνύεται ένα διαφορετικό προφίλ του Γερμανού δικτάτορα την ώρα που πρακτικά ηγείται της γερμανικής διπλωματίας. Ο Σμιτ είχε τη δυνατότητα να βιώσει από πρώτο χέρι όλες σχεδόν τις επαφές του Χίτλερ με διεθνείς προσωπικότητες, αρχηγούς κρατών και πολιτικούς ηγέτες. Από τον Λόυδ Τζωρτζ και το δουκικό ζεύγος Ουίνσδορ μέχρι τον Μολότοφ, τον Νέβιλ Τσάμπερλαιν, τον Νταλαντιέ και τον Λαβάλ ή τον Φράνκο και τον Πεταίν. Είναι γεγονός ότι οι νηφάλιες καταγραφές του συμβάλλουν στην ιστορική γνώση της ιδιότυπης διπλωματίας του Χίτλερ.
Η εθνική κυβέρνηση της Βιέννης
Μετάφραση-Εισαγωγή-Σχόλια: Κωνσταντίνος Τσοπάνης Δρ Ιστορίας και Φιλοσοφίας των Θρησκειών
Τοὺς τελευταίους μῆνες τοῦ Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, σὲ πεῖσμα κάθε τετελεσμένου καὶ κάθε δεδομένου, κι ἐνῶ ἡ πατρίδα τους εὑρίσκετο ἤδη ὑπὸ τὸ κνοῦτο τῶν Σοβιετικῶν, ἀποφασίζουν νὰ συστήσουν μιὰ Ἐθνικὴ Κυβέρνηση στὴ Βιέννη κι ἕναν Ἐθνικὸ Στρατὸ στὸ Döllersheim, ὁ ὁποῖος θὰ πολεμήσει ὑπὲρ τοῦ Χίτλερ, μέχρι τὸν ποταμὸ Όντερ καὶ τὸ Βερολῖνο. Ἀκολουθοῦν τὸν Γερμανὸ Φύρερ, μέχρι τὴ στιγμὴ ποὺ αὐτὸς ἀποφασίζει νὰ αὐτοκτονήσει. Κατόπιν, φεύγουν στὰ βουνὰ τῆς Αὐστρίας μαζὶ μὲ τοὺς Werwolf τοῦ Eichmann, γιὰ νὰ συνεχίσουν τὸν πόλεμο χτυπῶντας τοὺς Σοβιετικοὺς εἰσβολεῖς πίσω ἀπὸ τίς γραμμές τους. Καθὼς ἡ Γερμανία συνθηκολογεῖ, ἡ μοῖρα τοὺς πλέον εἶναι προδιαγεγραμμένη. Τὸ ραδιόφωνο καλεῖ τὸν Γερμανικὸ λαὸ νὰ τοὺς παραδώσει στοὺς Συμμάχους. Ἀναζητοῦνται παντοῦ καὶ μετὰ τὴ σύλληψη τους, στὴν καλύτερη τῶν περιπτώσεων, θὰ παραδοθοῦν στὴν κομμουνιστικὴ κυβέρνηση, ποὺ ἔχει ἐπιβληθεῖ μὲ τὴ δύναμη τῶν σοβιετικῶν μεραρχιῶν στὴν πατρίδα τους καὶ θὰ βροῦν ἀργὸ καὶ φρικτὸ θάνατο στὰ κομμουνιστικὰ κάτεργα. Αὐτοὶ ὅμως, ἀποφασίζουν ἁπλῶς νὰ μὴν συλληφθοῦν!…… Ἐγχείρημα παράλογο, ἀφοῦ κάθε πιθανότητα εἶναι ἐναντίον του, ἀλλὰ ἐκεῖνοι εἶναι ἀποφασισμένοι νὰ πετύχουν ἢ νὰ πεθάνουν πολεμῶντας. Μόνη ἀπαντοχή τους ἡ ἄνωθεν βοήθεια ἀπὸ τὸν προστάτη τῆς Λεγεῶνος, Ἀρχάγγελο Μιχαὴλ καὶ ὁδηγός τους τὸ ὅραμα καὶ ἡ ἔνθεη εἰκόνα τοῦ Capitan Corneliu Codreanu. Καὶ ἡ περιπέτεια ἀρχίζει. Ἀπὸ χώρα σὲ χώρα καὶ ἀπὸ σύνορα σὲ σύνορα. Ἰδοὺ λοιπόν, γιὰ πρώτη φορὰ στὴν Ἑλλάδα, ἡ ἱστορία τῶν Λεγεωναρίων τῆς Σιδηρᾶς Φρουρᾶς, γραμμένη ἀπὸ τὴ λυρικὴ πέννα του Commandant τῆς Λεγεῶνος τοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαήλ, Χόρια Σίμα. Πρόκειται γιὰ μιὰ ἱστορία ποὺ μοιάζει μὲ περιπετειῶδες πολεμικὸ μυθιστόρημα, ἀλλὰ ποὺ εἶναι ἀφήγηση πραγματικῶν γεγονότων. Τὸ ὅτι πολλὲς φορὲς κόβεται ἡ ἀνάσα τοῦ ἀναγνώστη ἀπὸ τὴν ἀγωνία, δὲν ὀφείλεται τόσο στὸ λογοτεχνικὸ ταλέντο τοῦ Commandant, ὅσο στὸ γεγονὸς ὅτι, κάποιες στιγμές, ἡ ζωὴ ξεπερνᾷ τὴ φαντασία….
Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων (1923-1940)
Από το σημείο αυτό ακριβώς το δεύτερο μέρος (“Η άνοδος του αντιβενιζελισμού”) συνεχίζει με τα χρόνια 1928 έως 1940. Καταγράφει τη δεύτερη (1928-32) περίοδο βενιζελικής διακυβέρνησης και το ενεργητικό της στην εσωτερική και εξωτερική πολιτική, την παγκόσμια οικονομική κρίση του 1929 και τις συνέπειές της για την Ελλάδα, το διχαστικό κλίμα των εκλογών του 1932, την εναλλαγή Φιλελευθέρων και Λαϊκών στην εξουσία και τη μετέπειτα πολιτική ανωμαλία, μέχρι το κίνημα του 1935, την παλινόρθωση της Μοναρχίας, τον θάνατο του Ελ. Βενιζέλου και, τέλος, τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου και τις αντινομίες του καθεστώτος Μεταξά στους εσωτερικούς και εξωτερικούς προσανατολισμούς του.
Η ελληνική βασιλεία ως εθνική ιδέα
Ὁ Παῦλος Καρολίδης στὸν λόγο αὐτὸν ποὺ ἐκφώνησε τὸ 1916 στὴν ὀνομαστικὴ γιορτὴ τοῦ βασιλέως Κωνσταντίνου τοῦ Στρατηλάτη, στέκεται μακρὰν τοῦ θεσμοῦ τῆς βασιλείας καὶ ἀναλύει τὴν ἱστορία αὐτῆς ὡς ἑλληνικῆς παράδοσης, ὡς ἑλληνικοῦ προτύπου καὶ ἑλληνικῆς ἰδέας ἀπὸ τὴν ἀρχαιότητα, μὲ ἀποκορύφωμα τὸν Μέγα Ἀλέξανδρο, ὡς καὶ τὶς ἔνδοξες μέρες τῆς Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας μας μέχρι τὸν ἔνδοξο θάνατο τοῦ Κωνσταντίνου Παλαιολόγου. Ἐμβαθύνει ἐπίσης σὲ ἔννοιες τῆς ἱστορίας τῆς Ρώμης, ὅπως ὁ αὐτοκράτωρ, καὶ μιλᾶ γιὰ τὴ βασιλεία πέραν τοῦ δυτικοῦ προτύπου.
Η ελληνικότητα των αρχαίων Μακεδόνων
«Ελλιπής έρευνα της αρχαίας ιστορίας σας και πολιτικές σκοπιμότητες διαμόρφωσαν τη θεωρία ότι η Μακεδονία δεν ήταν ποτέ ελληνική χώρα ούτε οι Μακεδόνες γνήσιοι Έλληνες. Μέσω της διδασκαλίας αυτής αφενός μεν στερούσαν από την ελληνική ιστορία πράξεις ενδοξότατες και σπουδαιότατες για ολόκληρη σχεδόν την ανθρωπότητα, αφού αυτές λέγονταν ότι κατορθώθηκαν όχι από Έλληνες αλλά από αλλοφύλους, αφετέρου δε στερούσαν και από εσάς το θάρρος να εξακολουθείτε να αγωνίζεστε με όλη σας τη δύναμη υπέρ της ένδοξής σας χώρας. Γνώριζαν δηλαδή ότι αμέσως μόλις θα γεννιόταν στις ψυχές σας αμφιβολία για το δίκαιο των αγώνων τους οποίους διεξάγετε, θα απείχατε από αυτούς αρνούμενοι να λάβετε ό,τι δεν θα σας ανήκε σύμφωνα με το δίκαιο. […] Στα όσα ακολουθούν, διαψεύδεται ως εντελώς ασύστατη αυτή η θεωρία που διαμορφώθηκε, και μέσω της γλώσσας και πολλών ιστορικών μαρτυριών καταδεικνύεται ως ηλίου φαεινότερο ότι οι Μακεδόνες εξαρχής ανήκαν στους πιο γνήσιους Έλληνες. Έτσι, αφού διαλυθεί η πλάνη, μπορείτε να εξακολουθείτε τον ιερό αγώνα υπέρ πίστεως και πατρίδος, απολύτως πεπεισμένοι ότι ο αγώνας σας αφορά και θα αφορά όχι την αρπαγή ξένων πραγμάτων αλλά τη διάσωση του πιο πολύτιμου πράγματος των ανθρώπων».
Η ερωτική ζωή των αρχαίων Ελλήνων
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΑΝ τον ερωτισμό με απλότητα και φυσικότητα σαν κάτι αυτονόητο, πράγμα που σε μας σήμερα φαίνεται σχεδόν αδιανόητο. Όπως η λέξη “αμαρτία” είναι ξένη στη γλώσσα των Ελλήνων, έτσι και η ηθικότητά τους ήξερε μόνο την αδικία, την παρανομία και το έγκλημα. Σε κάθε περίπτωση, καθένας είχε το δικαίωμα να διαθέτει το σώμα του όπως ήθελε.
Η ήττα του Μουσολίνι στο ύψωμα 731
Το Ύψωμα 731 ήταν το σκηνικό μιας από τις αγριότερες μάχες του Ελληνοϊταλικού Πολέμου στην Αλβανία, την οποία παρακολούθησε διά ζώσης και ο ίδιος ο Μουσολίνι. Στις 9 Μαρτίου 1941 οι Ιταλοί εξαπέλυσαν την ανοιξιάτικη επίθεσή τους, με σκοπό να βάλουν τέλος στις επί τέσσερις μήνες ταπεινωτικές υποχωρήσεις του στρατού τους. Στόχος ήταν δύο παράλληλες πεδιάδες όπου έστεκε το Ύψωμα 731, το οποίο και έπρεπε να καταλάβουν από τους Έλληνες πάση θυσία.
Το VIII ιταλικό Σώμα Στρατού, μέρος της 11ης Στρατιάς του Τζελόζο, είχε την αποστολή να καταλάβει το ύψωμα, ανοίγοντας την επίθεση με την 38η Μεραρχία Πεζικού «Πούλιε». Απέναντί τους βρισκόταν η Ελληνική 1η Μεραρχία του Β΄ Σώματος Στρατού, με την 4η και 6η Μεραρχία στα πλάγια.
Επί δεκαεπτά ημέρες, ύστερα από σφοδρό φραγμό πυρός του πυροβολικού, αποτέλεσμα του οποίου ήταν να μειωθεί το ύψος του λόφου κατά έξι μέτρα, οι Ιταλοί ρίχτηκαν με γενναιότητα στους Έλληνες στρατιώτες, οι οποίοι τους αναχαίτισαν προκαλώντας τους τρομακτικές απώλειες. Δόθηκαν μάχες σώμα με σώμα με ξιφολόγχες και οι Έλληνες κατάφεραν να κρατήσουν τις θέσεις τους.
Ο Μουσολίνι ήθελε τη νίκη για να εντυπωσιάσει τον Φύρερ. Αντ’ αυτού η αιματηρή πανωλεθρία του Υψώματος 731 έπαιξε τον ρόλο της στην απόφαση του Χίτλερ να αναβάλει την εισβολή στη Ρωσία κατά τέσσερις εβδομάδες τουλάχιστον, καθυστέρηση που, μαζί με άλλους παράγοντες, συνέβαλε ώστε να του στοιχίσει τελικά την έκβαση του πολέμου
Η ιστορία του φασισμού
Προλογικό σημείωμα στην ελληνική έκδοση
Εικόνες
Πίνακες
Πρόλογος
Εισαγωγή: Φασισμός: Ένας ορισμός Λειτουργίας
Μέρος πρώτο: Ιστορία
1. Ο Πολιτισμικός Μετασχηματισμός του Fin de Siecle
2. Ο Ριζοσπαστικός και Αυταρχικός Εθνικισμός στην Ευρώπη του ύστερου 19ου αιώνα
3. Οι συνέπειες του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου
4. Η άνοδος του Ιταλικού Φασισμού 1919-1929
5. Η ανάπτυξη του μη Φασιστικού Αυταρχισμού στη Νότια και την Ανατολική Ευρώπη, 1919-1929
6. Ο Γερμανικός Εθνικοσοσιαλισμός
7. Ο Μετασχηματισμός του Ιταλικού Φασισμού, 1929-1939
8. Οι Τέσσερις Κύριες Παραλλαγές του Φασισμού
9. Τα Μικρότερα Κινήματα
10. Φασισμός έξω από την Ευρώπη;
11. Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος: Αποκορύφωση και Καταστροφή του Φασισμού
Μέρος δεύτερο: Ερμηνεία
12. Ερμηνευτικές προσεγγίσεις του Φασισμού
13. Μια Γενική Κατηγορία του Φασισμού
14. Φασισμός και Εκμοντερνισμός
15. Στοιχεία μιας Αναδρομικής Θεωρίας του Φασισμού
Επίλογος: Νεοφασισμός: ο Φασισμός του Μέλλοντός μας
Βιβλιογραφία
Η ιστορία των σταυροφοριών (τρίτομο)
Οι σταυροφορίες βρίσκονται στο επίκεντρο της Μεσαιωνικής Ιστορίας είτε τις θεωρούμε τη συγκλονιστικότερη και κατ’ εξοχήν ρομαντική χριστιανική περιπέτεια είτε την τελευταία από τις βαρβαρικές επιδρομές. Πριν αρχίσουν οι σταυροφορίες, το κέντρο του πολιτισμού μας βρισκόταν στο Βυζάντιο και στις χώρες του Αραβικού Χαλιφάτου. Πριν σβήσουν, η ηγεμονία του πολιτισμού είχε περάσει στη Δυτική Ευρώπη. Από τη μεταβίβαση αυτή γεννήθηκε η νεότερη Ιστορία. Για να καταλάβουμε ξεκάθαρα όμως αυτό το ζήτημα, πρέπει να κατανοήσουμε όχι μόνο τις εκάστοτε συνθήκες στη Δυτική Ευρώπη που οδήγησαν στη σταυροφορική παρόρμηση, αλλά – ίσως ακόμη περισσότερο – τις περιστάσεις στην Ανατολή που άνοιξαν το δρόμο στους Σταυροφόρους και ευνόησαν την προέλαση και την αποχώρησή τους. Πρέπει επίσης να λάβουμε υπόψη μας όσα συνέβαιναν από τον Ατλαντικό ως τη Μογγολία. Αν δούμε την ιστορία από την πλευρά μόνο των Φράγκων ή μόνο των Αράβων ή ακόμη μόνο από την πλευρά των κυριότερων θυμάτων τους, των χριστιανών της Ανατολής, η σημασία τους θα μας διαφύγει. Γιατί, όπως συμπεραίνει ο Γίββων, η Ιστορία των Σταυροφοριών υπήρξε η Ιστορία μιας Παγκόσμιας Διαμάχης. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Περιεχόμενα
Α’ Τόμος
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΟΠΟΙ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣΥΝΗΣ
ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑΣ
ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ
Η ΓΗ ΤΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΙΑΣ
Β’ Τόμος
Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
ΤΟ ΖΕΝΙΘ
Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑ
Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ
Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ
Γ’ Τόμος
Η ΤΡΙΤΗ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑ
ΠΑΡΑΣΤΡΑΤΗΜΕΝΕΣ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΟΙ ΜΟΓΓΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΜΑΜΕΛΟΥΚΟΙ
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΟΥΤΡΕΜΕΡ
ΕΠΙΛΟΓΟΣ