Η φυλετική ευγένεια – Αριστοκρατία και ταϊφάς
Ο Πέτρος Βλαστός υπήρξε από τις πιο μεγάλες προσωπικότητες του αγώνα των δημοτικιστών. Ασχολήθηκε επίσης με θέματα ευγονικής και διαμόρφωσε μια θεωρία αριστοκρατικού φυλετισμού. Ο φιλόσοφος που τον επηρέασε περισσότερο από κάθε άλλον ήταν ο Φρειδερίκος Νίτσε. Στην ανά χείρας έκδοση περιλαμβάνονται η ομιλία του στον Εκπαιδευτικό Όμιλο (Η Φυλετική Ευγένεια), καθώς και πολλά κείμενά του που δημοσιεύθηκαν σε διάφορα περιοδικά για το ίδιο θέμα. Εξαιρετικής σημασίας είναι το άρθρο «Γεωμετρισμός και ταϊφάς», όπου υποστηρίζει ότι η γεωμετρική τέχνη εμφανίζεται και καθιερώνεται σε εποχές που η μάζα επικρατεί έναντι των αρίστων κι οδηγεί τον πολιτισμό σε παρακμή. Παράλληλα εναντιώνεται στο φαινόμενο του ολοκληρωτισμού που έκανε την εμφάνισή του στην Ευρώπη κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου. Το βιβλίο συμπεριλαμβάνει κι αλληλογραφία του Πέτρου Βλαστού με τον παιδικό του φίλο, τον Ίωνα Δραγούμη, όπου συζητούν θέματα γύρω από τον φυλετισμό, καθώς και γράμματα του Βλαστού προς άλλους δημοτικιστές της εποχής όπου εκφράζει την αγανάκτησή του για τον ολοκληρωτισμό στην Γερμανία και την Ιταλία.
Ηράκλειτος
Όλα τα πνευματικά θραύσματα που κληρονομήσαμε από το έργο του Ηράκλειτου, πολλά εκ των οποίων βαθύτατα αινιγματικά, είναι εδώ επεξεργασμένα κατά τρόπο οργανικό και εύληπτο, για να φανούν οι πικρές αλήθειες του χθες και του σήμερα, οι οδηγίες πλεύσεως στον διαρκή αγώνα της ζωής, αλλά και η επιστημονική θέαση όπως και το βαθύτερο μεταφυσικό υπόβαθρο των εννοιών, των προβλημάτων, και των αναζητήσεων που απασχόλησαν, απασχολούν και θα απασχολούν αέναα όλους εκείνους που έχουν οφθαλμούς για να βλέπουν, αυτιά για να ακούνε, και νου για να κατανοούν.
Θρησκεία και τέχνη
Ο Ριχάρδος Βάγκνερ μέσα από τα κείμενα που δημοσίευσε και έχουν επιλεγεί στην εν λόγω έκδοση, εμφανίζεται άκρως ριζοσπαστικός απέναντι σε παραδοσιακές αξίες και θεσμούς, όπως το Κράτος, η θρησκεία και ο γάμος. Παράλληλα, οι επιρροές του από τη θεωρία του Κόμη ντε Γκομπινώ περί ανισότητας των ανθρωπίνων φυλών.είναι ιδιαίτερα έντονες. Στα κείμενά του υποστηρίζει την καθαρότητα των φυλών, ιδιαίτερα των ανώτερων φυλών, και ασπάζεται την ιδέα ότι η ανθρωπότητα έχει εκπέσει εξαιτίας της φυλετικής επιμειξίας. Τα κείμενα «Ηρωισμός και Χριστιανισμός και «Σχετικά με το Γυναικείο Φύλο του Ανθρώπινου Είδους» είναι μια κριτική ανάλυση-παρουσίαση των ιδεών του Κόμη ντε Γκομπινώ, τον οποίο ο μεγάλος Γερμανός μουσουργός τον αποκαλεί «έναν από τους εξυπνότερους ανθρώπους της εποχής μας». Παράλληλα, η μελέτη των επιλεγμένων κειμένων που περιέχονται στην έκδοση βοηθούν τον αναγνώστη και ερευνητή να διακρίνει τους βασικότερους λόγους που ο Νίτσε ήρθε σε ρήξη με τον Βάγκνερ.για τις απόψεις του τελευταίου. Στο κείμενο με τίτλο «Γνώθι Σαυτόν» ο Βάγκνερ εκδηλώνει ανοιχτά τον αντισημιτισμό του και τη διαφωνία του με τους νόμους του γερμανικού κράτους που αναγνώρισαν στους Εβραίους το δικαίωμα να αισθάνονται Γερμανοί πολίτες. Το ανά χείρας βιβλίο αποτελεί ουσιαστικά μια γνωριμία με τις πολιτικές απόψεις του Βάγκνερ, διαμορφωμένες προς τα τέλη της ζωής του. Επιζητούσε την εθνική αυτογνωσία μέσα από την γη και τη γλώσσα και απέρριπτε όλα τα κόμματα ως μη γερμανικά.
Ινδικό καλοκαίρι
Το Ινδικό Καλοκαίρι ονομάσθηκε έτσι από τις ζεστές καλοκαιρινές συνθήκες του φθινόπωρου στην Νέα Αγγλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής σε περιοχές που κατοικούνταν από Ινδιάνους, οι οποίοι και το περιέγραψαν για πρώτη φορά στους Ευρωπαίους. Ένα παράδοξο καλοκαίρι που άρχιζε από τον Σεπτέμβριο και απλώνονταν κάποιες φορές μέχρι και τον Ιανουάριο. Είναι μια εποχή που συμβολίζει την απρόσμενη παράταση της νεότητας ενός ώριμου άνδρα, με ότι αυτό συνεπάγεται για την ενεργητικότητά του στη ζωή του.
Ιουλιανός ο Παραβάτης και Γ’ Ράιχ – Δύο εχθροί του χριστιανισμού
Το βιβλίο αυτό δεν είναι μόνο προϊόν μελέτης κι έρευνας, είναι και βιωματικό. Υπάρχει τεράστια σύγχυση γύρω από την προσωπικότητα του Ιουλιανού του Παραβάτη και των πραγματικών ιδεών του. Ο Hitler και οι Ναζί αγνοούσαν σημαντικά στοιχεία για τις ιδέες του Ιουλιανού. Μήπως όμως τα αποσιωπούσαν προκειμένου να υποστηριχθεί το αντιχριστιανικό τους αφήγημα; Οι Ναζί είχαν τα ίδια θρησκευτικά σχέδια με τον Ιουλιανό τον Παραβάτη; Οι απόψεις των Ναζί για τους Ιουδαίους και τον θεό τους ήταν ίδιες με του Ιουλιανού; Η επιστολή 51 του Ιουλιανού προς τους Ιουδαίους θα μπορούσε να κάνει τον Hitler να πεταχτεί από την καρέκλα του. Στην ελληνική βιβλιογραφία δεν βρίσκεται εύκολα, όμως όλοι οι ακαδημαϊκοί αναφέρονται περιληπτικά στο περιεχόμενό της όταν γράφουν για τον Ιουλιανό και την εποχή του. Στην ανά χείρας έκδοση περιλαμβάνεται το αρχαίο κείμενο κι η απόδοσή του στα νέα ελληνικά. Εν τέλει, οι Ναζί ήθελαν την επαναφορά του παγανισμού ή την αντικατάσταση του Χριστού και της διδασκαλίας Του με κάτι άλλο;
Ιούλιος Έβολα- ‘Ενα μικρό αφιέρωμα
Η έκδοση περιέχει σε μετάφραση του Χρίστου Γούδη τα έργα του Ιούλιου Έβολα «Η Οδός των Σαμουράι», «Ρενέ Γκενόν», «Οι Εβραίοι και τα Μαθηματικά»
Ο Ιούλιος Έβολα (1898- 1974), Ιταλός ανατρεπτικός φιλόσοφος και κοινωνικός στοχαστής, υπήρξε παράλληλα μύστης και κορυφαίος εσωτεριστής. Επικριτικός για τον άνθρωπο της τετριμμένης καθημερινότητας που ζει για να τρώει, να αναπαράγεται και να πεθαίνει, αναζητά «κάτι περισσότερο από το να ζει», το γερμανικό «mehr als leben», ένα είδος νοσταλγίας για το «hyperuranium», το υπερουράνιο και υπερβατικό, «αυτό που ήταν στις αρχές».
Ιουστίνος Επιτομή Φιλιππικών Ιστοριών
Στο παρόν βιβλίο ο ιστορικός Ιουστίνος αναφέρεται στην επιτομή του έργου του Πομπήιου Τρόγου «Φιλιππικές Ιστορίες» το οποίο εγράφη από τον τελευταίο κατά τον 1ο αι. π.Χ.
Ο Ιουστίνος προέβη σε μια ανθολογία εδαφίων από το χαμένο έργο των 44 βιβλίων του Πομπήιου Τρόγου το οποίο αναφέρεται στην παγκόσμια ιστορία του τότε γνωστού κόσμου. Οι αρχαίοι λαοί όπως Σκύθες, Μήδοι, Πέρσες, Καρχηδόνιοι και κατά κύριο λόγο Έλληνες αποτελούν πόλο έλξης του ενδιαφέροντός του. Κατά κύριο λόγο εστιάζεται στους Μακεδόνες από την δημιουργία του κράτους τους μέχρι και τους διαδόχους του Μεγάλου Αλεξάνδρου, εγκωμιάζει δε τους τελευταίους Μακεδόνες βασιλείς Φίλιππο Ε’ και Περσέα που αντιστάθηκαν μέχρις εσχάτων στην ρωμαϊκή κατακτητική αγριότητα. Αναλίσκεται σε περιγραφή γεγονότων και προσώπων δίνοντας μία άλλη διάσταση στην μέχρι τούδε καθιερωμένη ιστορία στρατιωτικών επιχειρήσεων. Οι Ρωμαίοι κατέχουν ελάχιστο ρόλο στην εξιστόρησή του τοποθετώντας μια σύντομη μυθολογική περιγραφή της κτίσεως της Ρώμης και κλείνει με την αναφορά του στην Ισπανία. Το έργο είναι μνημειώδες και αποτελεί πηγή πολύτιμων πληροφοριών.
Ισλαμικοί εσπερινοί
Ο Λευτέρης Πανούσης επιστρέφει μέσα από τις εκδόσεις μας, στο ίδιο θέμα, μένοντας όμως έξω από τα στενά γεωγραφικά όρια μιας συνοικίας, όπως το Γκύζη. Η Ανατολή έρχεται σε σύγκρουση με τη Δύση εκμεταλλευόμενη την ανεκτικότητα και την παθητικότητα των ευρωπαϊκών λαών.
Το ιδιαίτερα καυστικό χιούμορ του συγγραφέα και η σκληρή του έκφραση, όπου αυτή χρειάζεται, χωρίς καμία πρόθεση να καταχραστεί λαϊκιστικές και χυδαίες εκφράσεις που ιντριγκάρουν ή σοκάρουν τον αναγνώστη, καταδεικνύει σε βάθος την ισλαμική κουλτούρα. Γιατί η αλήθεια έχει το δικό της λεξιλόγιο. Ο κίνδυνος και ο τρόμος δεν περιγράφονται με μαλθακότητα, με ποίηση ρομαντική ή φιλειρηνικές κορώνες παιδικής αθωότητας. Η Ευρώπη είναι γριά, τα παιδιαρίσματα δεν της πρέπουν.
Για αυτό ο συγγραφέας Πανούσης γράφει με τον σωστό τρόπο, με σκληρότητα. Η πραγματικότητα, εκτός απροόπτου, θα είναι πολύ πιο σκληρή από την πένα του. Ανθρώπινα δικαιώματα, δημοκρατία και ελευθερία θα αντικατασταθούν από τον λόγο του Προφήτη. Όλα αυτά όμως θα τον έχουν προσκαλέσει στη γηραιά ήπειρο, οι υπέρμαχοι όλων αυτών των ψευδοαξιών θα του έχουν ανοίξει τον δρόμο, προστατεύοντας τους πιστούς του. Αυτοί όμως δεν προτίθενται να επιδείξουν καμία αβρότητα στη φιλόξενη γριά, την Ευρώπη του ελληνορωμαϊκού και χριστιανικού πολιτισμού.
Ισραήλ πριν από πενήντα χρόνια και κάτι
Σας προσκαλώ σε ένα ταξίδι στο χρόνο. Ένα ταξίδι που ξετυλίγεται πενήντα και κάτι (50+) χρόνια πριν, τον Ιούλιο-Αύγουστο του 1968, και που αναδύεται μέσα από το σπάσιμο μιας κάψουλας μνήμης, χαμένης και ξεχασμένης για πολύ-πολύ καιρό στα σκοτεινά συρτάρια ενός διαμερίσματος, μαζί με άλλα ετερόκλητα αντικείμενα.
Είναι το νεανικό μου ημερολόγιο του ταξιδιού μου στο Ισραήλ, στο οποίο επιλέχτηκα να πάω ως μέλος της ελληνικής ομάδας που συμμετείχε στην Διεθνή Πόλη Νέων, αυτήν που διοργάνωσε το Ισραήλ το 1968 με αφορμή την συμπλήρωση 20 ετών από την ίδρυση του κράτους του.
Το ημερολόγιο δημοσιεύεται ακριβώς όπως γράφηκε, μέσα από τα μάτια και την αντιληπτικότητα ενός εικοσάχρονου τότε νέου. Οι εγγραφές γίνονταν χειρόγραφα κάθε βράδυ, στην πόλη που τύχαινε να ήμασταν εκείνο το βράδυ, κατά τρόπο λιτό («χρή λέγειν τα καίρια»).
Είναι αυθόρμητα γραμμένο, και έχει την δική του αξία της καταγραφής των εντυπώσεων και κρίσεων (άλλων σωστών και άλλων λανθασμένων, όπως κατέδειξε μετά από τα πολλά χρόνια η ζωή) γύρω από τα θεώμενα,
τα λεγόμενα και τα δρώμενα σε μία αινιγματική, ακόμα και σήμερα, χώρα, πριν από 50+ χρόνια. Όλες οι φωτογραφίες που συνοδεύουν το ημερολόγιο είναι εκείνης της εποχής.
Χρίστος Γούδης
Ιστορία της νεότερης Ελλάδας – Από την πτώση στην ανεξαρτησία
Η Ελλάδα αναδύεται ύστερα από μακρές και υπόγειες διεργασίες ως «αναγεννώμενος φοίνιξ» από την τέφρα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και αποκτά υπόσταση και μορφή μέσα από τα ολοκαυτώματα των αγωνιζομένων για την ελευθερία τους Ελλήνων.
«Πώς» και «γιατί» είναι τα ερωτήματα που αναλύονται και προσεγγίζονται στο έργο που θα διαβάσει ο αναγνώστης. Είναι τα «πώς» και τα «γιατί» ενός θαύματος, του σύγχρονου ελληνικού θαύματος, στο οποίο οφείλουν να ανάγονται όλοι οι σημερινοί Έλληνες σε αναζήτηση των ριζών τους. Και από το οποίο μπορούν να αντλούν διδάγματα μεγαλοσύνης και αισιοδοξίας για την πορεία τους στο μέλλον, χωρίς κομπασμούς, χωρίς αλαζονεία, χωρίς υπερφίαλους εθνικισμούς, αλλά με αξιοπρέπεια, με ευλάβεια και με σεβασμό προς τα κελεύσματα των νεκρών, των πεσόντων ηρωικά «υπέρ πίστεως και πατρίδος», όλων αυτών που με τη θυσία τους διαμόρφωσαν τη νεότερη ελληνική ιδιοπροσωπία μας, όπως αυτή εκφράζεται μέσα από τη λιτή ρήση του Ίωνος Δραγούμη: «Τα έθνη δεν αξίζουν μόνο με το να μένουν έθνη, αν δεν είναι συνάμα και ζύμη για τη δημιουργία πολιτισμών και ξεχωριστών ανθρώπων».